Gözlerime bak
Beni ruhunun en derinliğinde hisset
Kalbini aç bana
Saçlarından tutam tutam dökülen gül yaprakları birer birer tenimin her bir noktasında değerken,
Yavaşça ısıt beni ruhunla
Gözlerindeki alevler ruhumun soğuk ve acımasız köşelerini eritiyor.
Damlalar gözlerimden çeneme daha sonra kalbine süzülüyor
Güller küsüyor, soluyor yokluğunda.
Sonra fısıldıyorum sana
"Si nous ne brûlons pas ce soir, nous ne reviendrons jamais."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elementler: Ateşin Oğlu
FantasíaUyandığımda hiçbir şey hatırlamıyordum. Kim olduğumu bilmiyordum. Tek bildiğim kaçmam gerektiğiydi. Yoksa ölecektim. Kapana sıkıştığımı anladığımda atladım. Uçurumdan atlayıp kendimi soğuk okyanusun kollarına bıraktım.
