Yüzümde maskem bir kafede oturuyorum.
Tam yaşadıklarımı unutup arkama yaslanmışken kafede Spring Day çalmaya başlıyor.
Sesinden özledim kelimesini duymak beni hafifçe titretiyor.
İstemsizce "Hah! Özlemiş(!)" diyorum.
Aptal aşıklar gibi etrafında sürüklendim.
Tahmin etmeliydim, sen zaten böyleydin.
