Elimdeki kağıda birkaç şarkı sözü karalıyorum.
Sözlerin hep terk edilmek ile ilgili olduğunu fark ettiğimde sinirle buruşturup çöpe atıyorum.
Tam bir umutsuz vakayım.
Kızlar gülerek yanıma oturuyorlar. Ne olduğunu soruyorum.
Bütün idollerin olduğu bir parti düzenlendiğini söylediler.
Hayır, istemiyordum.
İtiraz edeceğim sırada beni hızla ayağa kaldırıp odama götürüyorlar. Elbise seçtikten sonra makyaj ve saç işine girişiyorlar. Hazır olduğumda ayağa kalkıp kendimi süzüyorum. Kızlarda hazırlandıktan sonra gizlice partiye geldik.
Bir tabureye oturduktan sonra gözlerim onu aramaya başlıyor.
Bu sırada yanıma oturan Hanbin'e bakıyorum.
"Onu arıyorsun değil mi?"
Yüzüne boş boş bakıyorum.
Bu onu zerre kadar ilgilendirmez.
"Şu tarafa bak."
Gösterdiği yere baktığımda ise donup kalıyorum.
O çok sevgili yatak arkadaşın kucağına oturmuş boynunu öpüyordu.
Sense kıkırdıyordun.
Hani beni özlüyordun?
Hani beni seviyordun?
Gözlerin herşeyi anlatıyor.
Yalancı, beni aptal yerine koyma.
Bilmek istemiyorum, herşey bitti.
