Wyśnione życie| Namjin

Wątpliwości

⛥⛥⛥

Tae pov.

Do pokoju odprowadził mnie Hoseok. Poznałem go całkiem niedawno, a okazał się spoko gościem, tak samo równym jak Suga. Jin miał świetnych przyjaciół. Jimina pokochałem najbardziej, oczywiście jak brata. Kojarzył mi się z moim własnym rodzeństwem, które widywałem tak rzadko. Ułożył mnie na łóżku, zdjął buty i wytłumaczył, że nie mogę dzisiaj iść do domu, bo śmiertelnie zderzę się z pierwszym lepszym znakiem drogowym, a nie chciał tracić przyjaciół w dniu swoich urodzin.

- Nie jestem pijany – narzekałem. Na prawdę nie czułem się jeszcze tak zrobiony, na ile mogłem być.

- Zwymiotowałeś na mój ulubiony fotel, jesteś pijany – dobitnie stwierdził Hobi i przykrył mnie kołdrą po samą brodę.

- I tak nie usnę.

- Rób co chcesz, ale z łóżka masz nie wychodzić. Tylko nie wal tu konia, dopiero co zmieniałem pościel.

- Nie walnąłbym cię Hoseok, nie jestem agresywny po alkoholu.

Przyjaciel udał obrażonego i wrócił do reszty gości.

Przez głowę przeszła mi myśl, że może jednak powinienem się zdrzemnąć, kiedy usłyszałem dźwięk telefonu. 

JK : Doczekam się odpowiedzi?

V: Nie pisz do mnie.

JK: Dlaczego? Co zrobiłem nie tak?

V: Nic, nie chcę robić ci przykrości

JK: Przykrości? Nigdy. Zawsze dajesz mi tylko szczęście

V: Wiem, że to ty Jungkook

Nastolatek nie opisywał przez dłuższy czas.

JK: Dlaczego od razu nie przyznałeś się, że wiesz? Robiłem z siebie durnia

V: A dlaczego dałeś mi ten numer? I to nie wprost

JK: Po prostu.. lubię cię hyung. Tak trudno to zrozumieć?

V: Jungkook, znajdź sobie znajomych w swoim wieku

JK: Nie chcę

V:  Wydaje ci się, że mnie lubisz, a nawet mnie nie znasz, nic o mnie nie wiesz

JK: Dlatego chcę cię poznać. Jestem pełnoletni Hyung. Mogę zrobić wszystko co chcesz

V: Przestań, nie pisz.

JK: Nie podobam ci się?

JK: Dlaczego nie chcesz dać mi szansy?

JK: Odpisz

JK: Wolisz kobiety?

JK: Napisz coś hyung