Hayallerle Tutunduğum HAYAT

9. Bölüm "Jungkook'un Mu!?"

Kankamı görmemle hemen ayağa kalktım;
- Senin ne işin var burda!?

- Seni bırakacağımı düşündüysen çok yanılıyorsun kankacım. Artık burada okuyorum. Ve bu dükkanda çalışıyorum.

- Peki nerede kalıyorsun?

- Bir tane ev buldum ama kira. Onun masrafını ödemek içinde burada çalışıyorum.

- Annenle baban nerde?

- Onlar gelmediler. Ben tek başıma yaşıyorum.

- Olmaz öyle şey. Ben senin tek başına yaşamana izin vermem. Sen bizim eve gel. Odamın yanında kullanmadığımız bir tane oda var. Orayı sana ayarlarız.

- Olmaz öyle.

- Olur. Neyse senin ne zaman bitiyo mesain?

- Yarım saat sonra.

- Tamam biz pizzaları yerken sen işini bitirirsin ve buradan çıkarsın. Sonra bize gideriz.

- Tamam da..... Jungkook ne alaka?

- Aa o mu ya? Şey o.....--
Jungkook yine benin konuşmama izin vermeyerek söze atladı;
- Sevgilisiyim.

- What!?

- Öyle işte ya. Çok da büyütmenin bir anlamı yok.

- Nasıl yok? Hem ben anlamıştım. O gün sınıfta öpü--
Hemen kankamın ağzını kapattım ve kulağına eğildim;
- Ben sana bunu heryerde söyleme demedim mi!?
Kankam elimi ağzından çekerek;
- Ne olucak yani duysalar? Hem sevgili olmadınız mı? Öpüşmüşsünüzdür mutlaka.
Dedi. Kankamın bu dediği üzerine kafasının arkasına elimle vurdum. Kankam eliyle kafasını ovalarken;
- Seni öyle bir öperim ki ömür boyu izi kalır! Yürü git işine bak!

- Tamam ya ne kızıyorsun!?
Dedi ve yanımızdan ayrıldı. Bende yerime oturup pizzamı yemeye başladım. Jungkook'da benimle birlikte yemeye başladı. Pizzalar bittiğinde kankamın da işi bitmiş ve işinden ayrılmıştı. Daha sonra beraber pizzacıdan çıktık evime doğru yürümeye başladık. Yolda yürürken telefonumu cebimden çıkarıp annemi aradım;
- Anne?

- Efendim kızım?

- Ben kankam ile karşılaştım da tek başına kirada oturuyormuş. Ben de tek başına kalmasın diye bizim kullanmadığımız odayı kullanabileceğimi söyledim. Sorun olmaz değil mi?

- Kızım kankan evimizde kalabilir. Ama o oda da kalamaz.

- Neden?

- Çünkü o oda--
O sırada babam anneme seslenmişti ve annemin sözü yarıda kalmıştı. Annem babama cevap verdikten sonra tekrar konuşmaya başladı;
- Şey kızım baban beni çağırıyorda sonra konuşalım. Bu kalma işine siz gelince bakarız.

- Tamam.
Dedim ve annem telefonu kapattı. Telefonu cebime geri koyduktan sonra kankam merakla bana bakmaya başladı;
- Ne oldu?

- Hiç. Hiçbir şey olmadı.

- Annen izin vermedi mi?

- Bilmiyorum ama siz gelince bakarız dedi.

- Eğer ben size yük--

- Eğer biraz daha konuşmaya devam edersen ağzının ortasına çakıcam.

- Tamam sustum.
Dedi ve önüne döndü. Evime geldiğimizde zile basıp içeri girdik. Jungkook'un da bizimle birlikte gelmesine şaşırmıştım ama daha sonra babasının bizde yemek yiyeceğini hatırladım ve bir şey demedim. Annemin yanına mutfağa gittiğimde annem mutfakta oturmuş Jungkook'un annesi yani Bayan Jeon ile sohbet ettiğini gördüm. Hemen yanlarına gidip eğilerek selam verdim. Daha sonra anneme dönerek;
- Anne kankam neden kullanmadığımız odada kalamaz?

- Çünkü o oda Jungkook'un olucak.

-Jungkook'un mu!?

~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~·~
♧️Beğenmeyi ve yorum yapmayı♧️
♧️unutmayın♧️