HAYAT'IN SIRLARI

Bölüm 3 -SÜRPRİZ KOMŞU-

Kahvaltıdan sonra hemen kızların yanına koştum.Hoş bana kalsa gece giderdim zira gözümü bile kırpmadım sabaha kadar ama el mahkum bekledim tabi.

-Ne oldu hadi anlat.

Kızlar! Dün tam yatıyorum yatağa girdim telefonum çaldı.Bir baktım sevgilim yazıyor,afalladım bir an ama sonra sandım ki siz bana şaka yaptınız Murad'ı öyle kaydettiniz...

-Böyle söylediğine göre Murad değil diyeceğim de o zaman kim?

-Yoksa?

Aynen öyle Zeynep.Aynen şu konuşma oldu.Efendim merhaba kül kedisi dedi ben anlamadım tabi önce hiç bir şey ama daha sabah görüştük hemen unuttun mu sesimi deyince anladım onun olduğunu.

-Hayat bak ellerin,çenen falan titriyor korkutma bizi.

-Sonra ne dedi?

Zaten bundan sonrasın da daha da korktum ya.Benden ne istediğini sorduğumda.

'Ne istediğim çok açık,seni istiyorum' dedi.

-Hiii.(Zeynep ellerini ağzına getirmişti korkudan)

-Bak sen bizi dinlemiyorsun ama bu iş çığırından çıkacak gibi duruyor.

-Evet Hayat kesinlikle.Artık ailene söylemeliyiz.

Bilmiyorum kızlar numaramı değişirim hem başka bulabileceği yer yok bence.

-Peki ama en ufak bir şey daha olursa sana sormadan anlatırız ona göre.Hani bizden söylemesi sonra kızma bize.

Yine de hemen atlamayın öyle kızlar ya.

-Hayatt!

Aman tamam ya.

-Hem sen boşver  şimdi o pisliği de kızım yarın seni istemeye gelmiyorlar mı ne giyeceksin?

Bilmiyorum ki.

-Ne yapsak alışverişe mi çıksak hem kafamız dağılmış olur.Ne dersiniz?

Valla bana uyar.

-E geline uyuyorsa nedimelerine de uyar.

Nedime mi gözün çıkmasın aslı :) 

- :) :) Ya nedime tabi ne sandın?

Tamam tamam deli kız öyle olsun.Yalnız hadi Aslı giyinsin bizde giyinelim bakın sadece yarım saat veriyorum ona göre.Yarım saate yolda olmayanı beklemem ona göre.

-Tamam gelin hanım tamam.Sen ne dersen o.

Deli şeyler...

Bir kaç mağaza gezdikten sonra...

Hepimiz dağılmış beğendiklerimizi topluyor sonra birbirimize gösteriyorduk.Tam elimde ki elbiseyi kızlara götürdüğüm bir sırada biraz uzakta kalan karşı da o pisliği görür gibi oldum. Sonra hemen kayboldu bende yanlış gördüğümü düşünerek üzerinde durmadım.

En sonun  da sade bir elbise aldık.Kızlara kalsa daha üstüne altına dolduracaklardı yok eşarp yok ayakkabı ne gerek var o kadar şeye.Hem ben elbise de almayacaktım da işte kafam dağılsın diye öyle mahalleye geldik.Eve yönelmişken karşıdan Murad'ın geldiğini gördüm.Bu çocuğu görünce tüm sevinçler içimde toplanıyor sanki.Oda beni gördüğünde gülümsemeye başladı.

-Selamün aleyküm Hayat

Aleyküm selam Murad.

-Nasılsın?

İyiyim çok şükür sen?

-Nasıl iyi olmam yarın şu boynuna sakladığın yüzüğü parmağına takacağım.Birbirimize hayat arkadaşı,can yoldaşı olacağımız yolda ilk adımı atacağız.Bu güzel gözlerine saatlerce bakabileceğim.O kadar hayalim var ki seninle yapmayı düşlediğim senelerdir.