Chapter 6:Pains and hugs

395 14 0
                                    

ARIA

“Because I'm afraid to inform you that, sadly, I already fell for you...”

His words kept lingering into my mind. Kung nung una ay grabe ang pagmu-mura ko sa inis, ngayon naman ay sobrang tahimik ko. I don't know if I should be mad or anything! I should be angry at him and tell him to stop...but I can't! Instead, I'm confused and worried.

Seth...what are you doing to me?

I thought he likes Eve? Akala ko di pa siya nakakamove on sa kanya? Why is doing this? Is it a joke?...I can't tell! Its so confusing!

Last class na namin ito. Kakatapos lang ng recess kaya lutang na lutang ako. Masyadong mabilis ang nangyayari kaya di ko maipasok sa utak ko at i-process ito ng maayos.

Sa kalagitnaan ng klase ay may pumasok na staff at kinausap ang teacher pagkatapos ay natawag si Eve kaya kailangan niyang lumabas.

"Mr. Cylan, fill in the seat next to miss Ashton for awhile..."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Ma'am. You have got to be kidding me?!

Nairita ako ng kaunti dahil mas lalo lang papalalain ng teacher namin ang isyu sa pagitan namin si Seth. Pero hindi ko naman siya mapagbubuhatan ng galit dahil hindi niya naman kasi alam ang nangyayari...and maybe I'm the only one stressing over it.

Gaya ng sabi ni Ma'am ay umupo si Seth sa tabi ko. He didn't spare me a glance at all. Derecho lang siyang umupo sa tabi ko at tinuon ang buong atensyon sa klase. Not really the kind of thing he usually does. Usually kasi pinipilosopo niya o di kaya ay tinatawanan ang mga teachers kaya halatang pareho lang kami ng sitwasyon.

I was sweating like a pig because of nervousness. Siguro kahit isang tapon niya lang nga titig manghihina ako at mahihimatay. I don't even know why I'm acting like this..? Siguro ay dahil first time na may mag confess sakin at pinsan ko pa naman ito?

Hanggang sa matapos ang klase ay hindi bumalik si Eve that's why I was still and stiff.

Nagsilabasan na ang lahat at kami na lang ang natitira. Pinakalma ko muna ang sarili ko at nagsimulang ligpitin ang mga gamit ko. Pati narin ang mga gamit ni Eve na nasa upuan niya.

My hand was shaky as I pick up Eve's notebooks and ballpen because Seth was sitting and staring at what I'm doing so intently. Napipilitan lang talaga akong dumaan sa mga titig niya kasi para ba itong isang portal na pagpasok mo ay mapapaso ka kasi apoy pala ang nasa kabilang bahagi nito.

Hindi ko na pala namalayan na hindi pala ako humihinga nang ginagawa ito dahil namalayan ko na lang na nakabuntong hininga ako at parang kinakapos pa sa hangin.

Papaalis na rin nga sana ako at lalagpasan ang nakaupo paring Seth na tinititigan ako nang bigla siyang tumayo at niyakap ako ng mahigpit.

I gasped as I felt some kind of weird electricity start to electrify my whole system. He buried his face on my neck making me feel his hot breath which sent shivers down my spine.

"S-seth a-anong g-ginagawa m-mo?" Nauutal kong tanong sa kanya. Naramdaman ko na humigpit ang pagkakayakap niya sakin. I felt him smile.

"I don't ever ask you to love me back. I know its hard to take everything in. But I hope that...you let me love you..."

"Seth–"

He pulled away. His eyes were pleading that it hurt me and I don't even know why. "Please Aria...please" he begged. I could see pain written all over him and it pained me also.

I took a deep breath. This will be such a sick decision. "Okay..."

_____________________________

EVE

Bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok si Aria na mukhang problemado.

Nagtama ang tingin namin at napalitan ng pag aalala ang ekspresyon niya.

"Eve ayos ka lang ba?"

Umiling ako at tumawa. "Nope. I'll never be fine. In fact, I'll never be happy completely at all" wala sa sariling sabi ko at tumawa ng tumawa habang tumulo nanaman uli ang aking mga luha. I looked like a crazy maniac.

Umupo siya sa tabi ko at niyakap ako. I hugged her back and buried my face on her neck.

"Aria bakit ganun? Why do people use other people for their selfish plans?"

Hindi ko na alam kung ano ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung malungkot ba ako, galit, stressed, depressed, jealous? Siguro halo-halo. I know I'm in an emotional breal down.

Pilit akong pinatahan ni Aria ngunit di niya parin ako mapigilan. Sobrang lakas ng hagulgol ko. Mas masakit ito kaysa sa sinabi ng asawa niya sakin nung family day.

Hindi ko na lang namalayan na napatayo na pala ako at naglalakad na palabas ng kwarto.

Nakatingin ang mga estudyante sakin na nasa hallway. Nakapasok ako sa parte ng academy kung nasaan ang dormitory ng mga lalake.

Kumatok ako sa kwarto nila. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa ko. Basta alam kong kailangan ko siya ngayon.

"Sino yan?!" Sigaw ng isang boses sa loob. Mukhang galit ito.

I sniffed and knocked again. "Sino nga sabi yan?!" Rinig ko uli. My heart broke a little. Nakilala ko na ang boses. Kay Colt ang boses. "S-si Eve ito..." Mahinang sagot ko.

"Pota Eve! Diba sabi ko wag ngayon?! What part of that can you not get?!"

Binuksan niya ang pinto noong sinasabi niya yun at saka niya lang ako napansin ay nang natapos na siyang mgsalita. Nagulat siya nang makita ako ng ganito.

I felt my heart break again. I sniffed and smiled at him and nodded in understanding. "O-okay...s-sorry n-nagambala pa kita. A-akala k-ko k-kasi i-ikaw yung ma..lalapitan ko ngayon e-eh..." Sabi ko at agad na umalis bago paman siya makapagsalita.

Fuck! Bakit ang sakit? Akala ko panaman siya yung magpapatahan sa akin. Akala ko lang pala. Siguro kung wala ako sa break down na ito ay nasumbatan ko siya but I'm too fragile right now to and I know I'm sticking in all that he said in my head, even though alam kong di niya yun sinasadya...

_______________________________

[A/N: Hanggang dito na lang muna mga bess. Di na kaya ng power ng author niyo. Hehe.

Anyway! Happy Summer! Lels hahaha.

Still working on the next chappie, hirap magka-writers block haha!

Byeeeeee~]

2facedgirl

Team MagiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon