Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tanım:
"Bütün rakıların
Ürktüğü adam.Bir kadının üstüne titredi...""Hani kitapların sonunda "MUTLU SON "diye yazarlar ya yazarlar aslında hepsi "ÖLÜ SONDUR" .Neden mi ?çünkü o an için mutlu biter ve sen kitabı mutlu bitti diye gülümseyerek kapatırsın ,rafa kaldırırsın.Ama onlar kitabın içinde mutlu yaşarlar, yaşarlar ve kitabın tozlu sayfalarında çığlık çığlığa ölü bulunurlar...Şimdi söyle maviş bizim sonumuz ne olucak ,sonumuz çığlık çığlığa ölü sonlardan mı olucak maviş ?Susmuştu.Bir yumrunun boğazında takılı kaldığına emindim.Çünkü benim yumrum da boğazıma takılmıştı .Nutkumuz öyle bir tutulmuştuki dinmiyeceğide belliydi.Gözlerim acıyla yandı ,kalp acımla..Ve hiç beklemediğim bir anda buruk bir tebessüm yayıldı dudaklarına .Sonra o büyük ve sert ellerini kaldırıp yüzümü avuçladı..Sessizce fısıldadı umutsuz cümlelerime inat umut kokan cümlelerini..."Gecem,biz neden kitap karakteri olup ta ölü sona bulaşalım ,biz o kitabı gülümseyerek bırakan kişinin içindeki mutluluk olsak ,tebessüm olsak .Hem o kitap eskir de o kitabı okuyan kişinin içindeki mutluluk eskir mi ,o kişi kitabı eline aldığında yada arkadaşına sonunu söylerken ki heyecan eskir mi ,mutluluğu hiç eskir mi gecem ,Ve şunu bilki ben senle ölü sona bile razıyım sen yeter ki şu gözlerini ve kokunu benden alma (!)" gülümsedim geceme güneş olan adama .Gece mavime açık mavi olan adama...***Sessiz sevdiler,konuşmadan bağlandılar,tenleri değmeden birbirlerinin oldular,ateşli öpüşmelerini hayal ettiler...Sonra ise asla bir olamayacaklarını anladılar, sessiz kaldılar,Ama her göz göze geldiklerinde çığlık çığlığa baktılar birbirlerine ,Ve sessiz aşkları ,Çığlık çığlığa aşka dönüştü..."Öyle aşklar vardır ki ölüm beşiğinde sallanır.
