Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tanım:
KARAN'lık yollar vardı önlerinde. Sabretmeleri gereken, güvenmeleri gereken ve mutlu olmaları gereken. Unutmaları gereken sözcükler vardı beyinlerinde. Silip tekrar yazmaları gereken, tekrar hatırlamak için anı trenine binmeleri gereken ve kalkmak için el ele tutuşmaları gereken. Tekrar başlamaları için gerekenler vardı önlerinde. Gülümsemeleri gereken, dokunmaları gereken ve inanmaları gereken.
SİDELYA' ya dönmüş anılar vardı can yakan. Keskin bir bıçak gibi saplanan, daha da can yakmak için sürekli çıkarılıp tekrar batırılan ve umutları hiçe sayarak yakan. Uçması gereken günler vardı önlerinde. Koşması gereken, yetişmesi gereken, nefessiz kalınması gereken.
Mutlu olmaları gerekiyordu üzüntüleri yerine.
Gülümsemeleri gerekiyordu ağlamaları yerine.
Sevinmeleri gerekiyordu yaşanmışlıkların yerine.
Yalanlamaları gerekiyordu ortaya atılan doğruları.
Ama ilk önce gözlerini kapatmaları gerekiyordu başlangıçlar için, gülümsemek için, mutlu olmak için, ağlamak için, hisleri için ve güvenmeleri için.
Ve kapattılar gözlerini el ele tutuşurken. Etrafı saran alevlerden korkmayarak. Kendilerine gitgide her saniye yaklaşan kıvılcımları umursamadan. Ve bir adım attılar geleceğe doğru. Aynı adım ve aynı ayaklarla. Bile bile yanacaklarını bilerek, susuzluktan korkmadan.
Ama hesaba katmadıkları vardı işin içinde. Etraflarında bekleyenleri gibi. Başlarında çıkmaları için yalvaran melekleri gibi. Söndürmek için uğraşan bulutlar gibi. Tek merakla bekleyen yıldızları vardı ikisinin de. Ne olacağını karışmadan izleyen. Ama adam açmıştı gözünü ilk saniye de. Korkmuştu belki de. Genç kız gözleri kapalı bir şekilde ilerliyorken ihanet etmişti genç
