● Vampir Kelebek ●

" çikolata ve kahve kokusu "

Gözlerimi araladığımda etraf karanlıktı . Elime telefonu alıp saate baktığım da daha beş olduğunu gördüm .

Karnımdan acayip gurultular geliyordu çünkü uzun süredir açtım, ayağa kalkıp üzerimi düzelttim .

Banyoya girip işlerimi hallettim ve odamın kapısını açıp alt kata inmeden önce hastama aç olup olmadığını sormak için şu çocuğun kapısını tıklattım .

Biranda onu ve olanları kabullenmiştim . Sonuçta başka şansım da yoktu .

İçerden ses gelmeyince kapıyı açıp içeri girdim . Yatağında bir çocuk kadar masumca uyuyordu . Sabah kükreyen kişiyle uzaktan yakından alakası yoktu . Yanına yaklaştım ve kolunu dürttüm.

Hareket etmedi ştt, diye seslenip tekrat dürttüm , yine hareket etmedi . Heyy adını bilmediğim hastaamm , diye tekrar dürttüğüm de bileğimden tutup beni yatağa sırt üstü yatırdı ve oda üzerime çıktı .

Dudaklarım arasından ufak bir çığlık firar ettiğinde bunu ellerimi ağzıma bastırarak engellemeye çalıştım . Ne yapıyor lan bu dangalak diye düşünürken ona bakma gafletine düştüm ,

Uyumaktan şişmiş gözleri ve dağınık saçlarıyla daha da yakışıylıydı , yutkunmak zorunda kaldım diyim siz anlayın  .

Allah sizi inandırsın mister yağuşuklu ödülünün bu ay ki kazananı bu çıcık . Tabi şimdi o ne diceksiniz o benim düzenlediğim yarışma fazla takılmayın .

Üzerime doğru uzanıp kafasını boynuma gömdü ve mırıldandı , hiç bir şey anlamamış olsamda bu benim kendime gelmemi sağlamıştı .

- ne diyorsun? kalksana üzerimden be adam  . diye onu omuzlarından itiyordum ama nafile davar ölüsü mübarek yerinden oynamıyor .

- mmımımımımım

- anlamıyorum , olum kalksana lan üstümden . Diyip omuzlarından itmeye devam ettim .

Yalnız şuan bulunduğumuz pozisyona bayıldım , hasta doktor ilişkimiz fevkaladenin fevkinde , aman nazar değmesin .

Kulağıma nefesini verip tekrarladı , bunu da huy edinmişti ya neyse  ,

- benim adım Onur  .
peki, anladım fakat neden hala üzerimden kalkmıyorsun ? , anlatsana biraz  ,

Sinirlerimi kontrol altında tutmak için aşırı efor sarfediyordum . Bu da bizim mesleğin cilveleri işte .

- peki . Neden hala üzerimden kalkmıyorsun . Dedim dişlerimin arasında .

- kuş tüyü yastıkdan daha rahatsın .
Dedi ve belime sarıldı . Üzerimde neredeyse üç tonluk bir hayvan  yatıyordu ve bana rahatsın diyordu .

Allahım bunları yaşamak için ne günah işledim .  biraz düşününce . Haaa tamam , pardon . Dedim içimden,  yaşadıklarım müstehakdı bana canım  .

Sevgili hayvan ölüsü arkadaşımın ağırlığı zaten beni rahatsız ederken birde bulunduğumuz durumun dışardan görünüşü iyice rahatsız ediyordu beni . Ama gerçek bir rahatsızla da polemiğe girmicek kadar zekiydim . Tamam belki biraz ucundan . Neyse konumuz bu değil .

- yemek yemeye inelim mi onur ? . Dedim üzerimden kalkmasını ümit ederek , yoksa zaten katil olacağımdan biryerlerde kalma sıkıntım da olmayacaktı . kafasını boynumdan kaldırdığında yüzünde piç bir gülümseme vardı .

- olur . Dedi sadece ve üzerimden yavaşça kalktı . İçimden bir oh çekip ayağa kalktım . Kendimi kasmaktan ve bunun ağırlığından vücudumun her yeri ağrımıştı . Boynumu ovarken o önden ben ardından odadan çıktık .

Beraber aşşağı inerken bizi kim görse , tamam düzeltiyorum ,  onuru kim görse cin çarpmışa dönüyordu . Bu durum beni kuşkulandırıyordu , emin olduğum tek bir şey vardı .

O da bu evde hala benden saklanan veya bana söylenmeye tenezzül edilmeyen bir şeyler olduğuydu .

En sonunda mutfağa girdiğimizde masada oturan görevliler ani bir hareketle ayağa fırladılar, öyle hızlı davrandılar ki ben bile irkilmiştim .

- bize yiyecek birşeyler hazırlayın . Dedi onur , otoriter bir sesle ve kolunu omuzuma attı ama bu kadar samimiyet fazlaydı . Kolunu rahatsız olduğumu belirtecek bir şekilde  omuzumdan hafifçe indirdim ,bana yandan bir bakış attı ama birşey söylemedi zaten söyleseydi oyardım gözlerini . Beraber mutfaktan çıkıp salonda ikili koltuğa oturduk . 

Daha yirmidört saattir bile tanımadım insanların evinde hatta bu deliyle böyle yanyana olduğumu babam bir görse . Valla beni av tüfeğiyle samanyoluna kadar kovalar .

Düşünceme kıkırdamamla onur kafasını çevirip bana baktı . Ben hala gülümserken oda gülümsedi .

- neye gülüyorsun ? .dedi

- hiç . Öylesine , gülmeyeyim mi ?.dedim

- gül . Dedi  sadece gözlerime bir kaç saniye bakıp kafasını dizlerime koydu . Bundan rahatsız olmamıştım, çünkü çok masum bir hareketti fakat koltuğa sığmaması kahkaha isteğimi bastırmama hiç yardımcı olmuyordu .

Farklı şeyler düşünmek adına etrafa bakarken istemsizce saçlarıyla oynamaya başladım . Çok yumuşak ve bakımlı saçları vardı . Ayrıca saçlarıyla oynadıkça buram buram kahve ve çikolata kokuları yayılıyordu etrafa .

Aynı yukarda üzerime yattığındaki gibi gerçi o zaman koklamaya pek fırsat bulamamıştım. Herneyse demeye çalıştığım bu kokuyu sevdiğim . Sadece kokuyu yoksa kendileri bir deliden farksız gözümde . Yakışıklı bir deli ...

Beş dakika kadar sonra yiyeceklerin hazır olduğunu haber verdiklerinde kalkıp mutfağa gittik masaya karşılıklı oturup , önümüze konulan onlarca çeşit yiyecekten karnımızı doyuracak kadarını yedik .

Yemek boyunca da çatal ve tabaktan gelen seslerden başka hiç bir ses duyulmadı .

Bu evde herkez ölü gibiydi . Al işte rahatsız olma için başka bir sebep daha bizim ev olsa seslerden evde durulmaz . Ah benim güzel evim ah .

Yemekten sonra ise doğruca  kalkıp onun odasına gittik , ben siyah ve gri detaylı pufa o yatağa oturdu , giderken dağınık bıraktığımız oda şuan fazlasıyla derli topluydu .

- e napıcaz şimdi burda , dedi ve piçimsi bir şekilde gülümsedi . Bende gülerek kafamı iki yana salladım  .

- bilmem . Beraber yapmak istediğin birşey yoksa odama geçebilirim .dedim tekrar güldük .

- bilmem yok galiba . Dedi

- o zaman , haydi görüşmek üzere  , dedim son kez gülümseyerek ve tam ayağa kalkmış gidiyordum ki elimi tuttu ve kendi yatağına oturttu . Ona sorgularcasına bakarken içten içe birşey yapar mı acaba diye de korkmuyor değildim .

- bana kitap okur musun ? . Dedi o kadar masumca bir istekdi ki resmen tutup yanaklarını mıncırasım gelmişti . Tamam abarttım ama şimdi korkuyla ne diyeceğini beklediğim için adrenalin falan hep tavan . Tutup mıncırsam mı acaba diye geçirdim içimden .

Fakat tepkisini ölçemediğimden böyle birşey yapmadım . Kocaman gülümsedim ve yanımızda duran büyük kitaplıktan rastgele bir kitap seçtim, ismi siyah ve kırmızıydı ona gösterdiğimde kafasıyla onayladı ve dizime yattı .

Kitabı okumaya başladığımda bir elimle de saçlarıyla oynuyordum , kahve ve çikolata kokusu uykumu getirmeye başladığında , en son hatırladığım kitabın elimden düşüşüydü .

Evet bay deli ve bayan doktor sever okuyucularım . Bu bölümümüzün de sonuna geldik yapımda ve yayımda emeği geçen beynim ve parmaklarıma saygılarımı sunuyorum . 😂😂 sizleri çok seviyorum, beğenecek gibi olursanız da aman vazgeçmeyin he 😂😂😘😘😍😍