"Miss, pumirma ka na lang dito. Lagyan mo na din ng address, name at lahat po ng infos diyan." Eto'ng si Ateng. Parang di ako suki dito. Kung makapagbigay ng instructions, WAGAS! Kanina pa 'to eh. HELLO, ATENG! Di mo ko kilala? Halos limang buwan na ko nagpapadala rito oh. HMP.
Kinuha ko naman yung form at finill-up-an na.
*Sulat-sulat.
Ano ulit pangalan ko?
AHHH.
"Alette Labrador.." Ilan taon na ba ako. AHH.
"Chuchu years young." Blah blah.
"Miss, eto na oh." Sabay abot ko sa'kanya ng form. Si Ateng talaga. Di ako matandaan. Psh. Diyan ka na nga. :|
Oh well, as stated above, ako si magandang Alette Labrador. Mayroon ako'ng super bebe/kapatid. Si Colee. At siya yung pinapadalhan ko sa'amin ng pera. Pampaaral niya kasi. Mabait ata ako'ng ate! Tinutulungan ko na ang pamilya ko dahil ako ngayon ay isa ng magiting na guro! Single and I-don't-know if available ako. Priority ko kasi ngayon ang pamilya ko. Mas mahal ko sila kesa sa sarili ko. (Iyak meeeen.) Tama na drama. Kailangan ko pa'ng pumunta sa University para magturo.
---
Haynako. Kapagod. Buti na lang at 3 lang ang tinuruan ko. Kaloka kasi kapag Monday-Thursday, hanggang 7pm ako. Kaya katakot-takot na taxi ako pauwi. Alam niyo naman ang panahon ngayon, kakaiba na. =_________=
Ano'ng oras na ba?
*tingin sa relo.
4:15.
O.o
"4:15?! Syet. Kailangan ko ng tumawag sa'min." Tuwing nagpapadala kasi ako. Kailangan ko tumawag kina Inay para sabihin na kunin na nila yung pera o kaya ay kung napadala na. 4pm kasi lagi ako tumatawag eh. Kapag lumagpas dun, puno na yung Chenes Payphone. Mura kasi dun kapag tumawag ka sa ibang lugar. Kaya dun na din yung nakagawian ko'ng tawagan para sa'kanila, di uso sa'kin cellphone. Ayoko nun. Nakakaloka lang. 4pm nagbubukas 'yun, kaya sana konti pa rin yung tao.
Tumakbo na ko papunta dun. Dala-dala ko yung mga visuals ko. Pati lahat-lahat. Buti na lang at di ko dala laptop ko. Kundi, disaster na 'to sa bigaaaaat. >_<
*takbo.
*takbo
AYUN! Mayroon pa isang bakante. TAKBO TO DA MAAAAAAAAAAAX~
*BOOOOGSH
O.o
O.o
Uwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa~ Yung mga gamit koooooooooo~
Tiningan ko lang yung nakabangga sa'kin. ABA! Di man lang ako tinulungan or mag-sorry man laaaang! >_< Dumiretso lang sa payphone na tinatarget ko! HMP. Peste! =__________=
"Sorry naman kooooyaaaaa~ Nahulog mo na nga gamit ko, di mo man lang ako tulungan at inunahan mo pa ko~ Haneeeep. Salamat talaga koyaaaa. You're the best!" At nagsitinginan sa'kin yung mga tao dun. CARE BEAR ko ba!? Totoo naman eh. =_________=
"Oh di'ba, mga kababayan?! Napaka-gentleman niya! HMP. Nakakahiya naman sa'kanya di'ba?!" At tumingin naman yung mga tao sa lalaki. AYAN. Dapat sa'yo 'yan koyaaaa~ T_T
Pinulot ko na lang yung mga gamit ko. Peste talaga. =_________=
"Ang kapal nung boy. Di man lang niya tinulungan si Ate. Kawawa tuloy."
BINABASA MO ANG
My One Shots Stories ^^
RomanceStories that popped out into my mind. Something that made my imagination gone wild. Stories that will inspires and relate through others.