Η Εμμονή

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 8

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017 (Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ)

     Ξυπνάω από τον ήχο του τηλεφώνου. Πετάγομαι αμέσως να δω ποιος είναι. Απόκρυψη! Η καρδιά μου έχει αρχίσει να χτυπάει όλο και πιο γρήγορα. Χωρίς δεύτερη σκέψη απαντάω!
-Παρακαλώ;
-Είστε η Ιφιγένεια Καλλέργη;
-Μάλιστα! Ποιος είστε;
-Γιατί κλείσατε την υπόθεση της Παπαδοπούλου; Αφού σας έστειλα στοιχεία.
-Ποια στοιχεία;
-Ένα USB που άφησα για εσάς στο τμήμα σας.
-Δεν έχω ιδέα για τι πράγμα μιλάτε! Δεν έχω παραλάβει τίποτα γιατί λείπω σε άδεια!
    Όταν πλέον η συζήτηση με αυτόν τον άγνωστο άνδρα είχε τελειώσει, επικοινωνώ με το τμήμα. Μου μετέφεραν ότι δεν είχαν παραλάβει τίποτα για μένα. Ξαφνιάζομαι! Πως είναι δυνατόν; Ταυτόχρονα με καλεί και η Ιατροδικαστής. Η Αναστασία Βουρλιώτη ήταν έγκυος και το παιδί της ήταν του ίδιου του δολοφόνου της, καθώς επίσης και ότι  κατάφερε να ταυτοποιήσει το γεννητικό υλικό των δυο δολοφόνων της υπόθεσης Παπαδοπούλου και Βουρλιώτη. Είναι το ίδιο πρόσωπο!
     Αρχίζω να ετοιμάζομαι για το ραντεβού με αυτόν τον άγνωστο. Έχουμε συνάντηση σε μια ώρα σε ένα καφέ. Μου ζήτησε να μην αναφέρω σε κανένα για το τηλεφώνημα αυτό, γιατί φοβάται για την ζωή του. Το σέβομαι απόλυτα! Ετοιμάζω και τον υπολογιστή για να τον πάρω μαζί μου! Όλα δείχνουν ότι θα τελειώσει αυτό το μυστήριο πια!
      Φτάνω στο καφέ νωρίτερα. Παραγγέλνω ένα espresso μέχρι να έρθει αυτός ο άνδρας. Δέκα λεπτά αργότερα ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα. Σκεφτόμουν από που τον ήξερα. Ήταν γνωστή φυσιογνωμία. Μου επιβεβαιώνει ότι έχουμε γνωριστεί. Ήταν ο άνδρας μαζί με την κοπέλα που είχα συναντήσει στο πάρκο όπου βρέθηκε η Μαρία νεκρή. Τους είχα αφήσει την κάρτα μου, έτσι βρήκε τον αριθμό μου. Φοβόταν να επικοινωνήσει γιατί παρακολουθούσε τις εξελίξεις της υπόθεσης από την τηλεόραση, έβλεπε ότι η υπόθεση κουκουλώθηκε! Δεν τον κατηγορώ, ίσως στην θέση του να φοβόμουν και εγώ.
Του ζητάω το USB. Μου το δίνει και με παρακαλεί να μην ακουστεί ποτέ ο τρόπος που έφτασε το βίντεο αυτό στα χέρια μου. Τον καθησυχάζω και του δίνω τον λόγο μου. Φεύγει αμέσως προτού γίνει αντιληπτός από κάποιον.
      Ανοίγω τον υπολογιστή και τοποθετώ το USB στην θύρα. Υπάρχει ένας μοναδικός φάκελος με την ονομασία «13/1/17». Τον ανοίγω και τα πόδια μου αρχίζουν να τρέμουν, κοντεύω να λιποθυμήσω. Με πιάνουν τα κλάματα. Από την μια χαίρομαι που επιτέλους βρέθηκαν στοιχεία για τον δολοφόνο από την άλλη όμως , χάθηκε άλλη μια κοπέλα από τα χέρια αυτού του αδίστακτου!
Καλώ τον Εισαγγελέα της υπόθεσης και του ζητάω να βγάλει ένταλμα σύλληψης και έρευνας για τον Μίλτο Ανδρεάδη. Σηκώνομαι και κατευθύνομαι αμέσως προς το σπίτι του Μίλτου. Οι συνάδελφοι μου με περίμεναν απέξω.
     Ο κατηγορούμενος για τις δύο δολοφονίες της Αναστασίας Βουρλιώτη και Μαρίας Παπαδοπούλου, συλλαμβάνεται και οδηγείται στα κρατητήρια του Αστυνομικού τμήματος Αμαρουσίου. Ελέγχουμε την οικία του προσεκτικά. Υπάρχει ένα δωμάτιο το οποίο είναι κλειδωμένο. Βρίσκεται στο υπόγειο του διαμερίσματος. Το υπόλοιπο σπίτι ελέγχθηκε και δεν βρέθηκε τίποτα το ύποπτο. Όμως το δωμάτιο αυτό μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον. Μπροστά από την πόρτα βρίσκεται ο Τηλέμαχος και η Μελίνα. Σπάμε την πόρτα και μπαίνουμε μέσα. Αυτό που αντικρίζαμε μέσα σε αυτό το δωμάτιο ήταν αδιανόητο! Υπήρχαν παντού φωτογραφίες μου! Φωτογραφίες από τη ζωή μου, την καθημερινότητα μου. Φαίνεται να με παρακολουθούσε αρκετά χρόνια. Όμως γιατί; Ο Τηλέμαχος και η Διευθύντρια του τμήματος αδυνατούν και οι ίδιοι να πιστέψουν αυτό που βλέπουν! Οι φωτογραφίες είναι κολλημένες πάνω σε έναν πίνακα, ενώ υπάρχει και ένα τραπέζι μέσα στο δωμάτιο αυτό, πάνω στο οποίο υπάρχουν δύο φορητοί υπολογιστές. Κατασχέθηκαν ώστε να βρούμε περισσότερα στοιχεία για τον κατηγορούμενο. Ελέγχω προσεκτικά τον χώρο, εντοπίζω ένα όπλο κολλημένο κάτω από το τραπέζι. Ζητάω γάντια από τους συναδέλφους μου ώστε να μην αλλοιώσω τα αποτυπώματα. Προσεγγίζω το όπλο προσεκτικά και το ξεκολλάω από το τραπέζι. Είναι ένα REX ZERO 1 STANDART χωρητικότητας δεκαπέντε φυσιγγίων διαμέτρου εννιά χιλιοστών. Ανοίγω την γεμιστήρα και είναι γεμάτη. Δίνω το όπλο ώστε να ελεγχθεί στα εργαστήρια για το εάν έχει χρησιμοποιηθεί σε κάποια εμπλοκή. Όπως με ενημερώνουν το όπλο αυτό δεν έχει δηλωθεί. Είναι παράνομο. Όμως γιατί ένας Αστυνομικός να έχει υπώ την κατοχή του ένα παράνομο όπλο;
     Επιστρέφω στο τμήμα, είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω τον Μίλτο. Ζητάω από την Κατερίνα να τον μεταφέρουν στην αίθουσα ανακρίσεων. Ταυτόχρονα μου τηλεφωνεί και η Ανθούσα. Είχα ζητήσει από την Ιατροδικαστή να εργαστεί σκληρά ώστε τα αποτελέσματα να ήταν έτοιμα μέχρι σήμερα. Μου μεταφέρει ότι έχει αφήσει τον φάκελο με τα αποτελέσματα της ιατροδικαστικής εξέτασης στο γραφείο μου. Επιστρέφω αμέσως και αρχίζω να τον διαβάζω. Έχει εγκοπή στο λαιμό, από σπασμένο μπουκάλι. Οι τοξικολογικές της ήταν καθαρές. Ακριβώς όπως και με την προηγούμενη δολοφονία. Το μόνο που έμενε ακόμα ήταν τα αποτελέσματα από την ταυτοποίηση του αίματος του Μίλτου ώστε να τον «βάλουμε» για τα καλά μέσα!
     Κοιτάζω τον Μίλτο πίσω από το φιμέ τζάμι. Μαζεύω δύναμη και μπαίνω μέσα. Κάθομαι στην καρέκλα και ανοίγω τον φάκελο του. Σκύβει το κεφάλι αποφεύγοντας να με κοιτάξει στα μάτια. Αρχίζω να του κάνω ερωτήσεις για τις δύο αυτές υποθέσεις. Μου εξηγεί ότι με τις κοπέλες σύναπτε σχέσεις γιατί προσπαθούσε να ξεπεράσει την μανία του μαζί μου. Όταν του ανακοίνωναν ότι είναι έγκυος εκείνος μεθούσε με κόκκινο κρασί, τις καλούσε σε απόμερα πάρκα και τις σκότωνε με το ίδιο μπουκάλι που περιείχε το κρασί. Εκνευρίζομαι και σηκώνομαι και τον χτυπάω στο πρόσωπο, με τον φάκελο που είχα μπροστά μου. Αδυνατούσα να πιστέψω αυτά τα οποία είχα μόλις ακούσει! Βγαίνω έξω και ζητάω από έναν συνάδελφο να συνεχίσει την ανάκριση. Περίμενα υπομονετικά πίσω από το τζάμι να ακούσω την συνέχεια. Όμως ο Μίλτος αρνιόταν να ομολογήσει σε κάποιον άλλο συνάδελφο! Ξαναμπαίνω μέσα. Ζητάω από τον συνάδελφο να βγει έξω. Κάθομαι και του ζητάω να συνεχίσει. Τον ρωτάω γιατί με το μπουκάλι και όχι με το όπλο που είχε στο σπίτι του. Μου εξηγεί ότι ήξερε ότι έχω αδυναμία στο κόκκινο κρασί και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούσε να μου στείλει κάποιο είδος μηνύματος, για το κόλλημα που είχε μαζί μου. Τον ρωτάω για τις φωτογραφίες που βρέθηκαν στο κλειδωμένο δωμάτιο. «Σε παρακολουθούσα τα τελευταία πέντε χρόνια, ήξερα ακριβώς την κάθε σου κίνηση, από το πρωί που σηκωνόσουν μέχρι το βράδυ που ξάπλωνες με τον Γιάννη» είπε κατά λέξη. Στην κατάθεση του συμπλήρωσε ότι όταν άκουσε ένα τηλεφώνημα μου με τη Ιατροδικαστή Ανθούσα, πανικοβλήθηκε μήπως και τον ανακαλύπταμε. Έτσι διέρρηξε το εργαστήριο της, αλλάζοντας το δείγμα του, με κάποιου άγνωστου. Έτσι εξηγείται γιατί δεν μπορέσαμε να ταυτοποιήσουμε τα δείγματα. Συνεχίζω δείχνοντας του το βίντεο που μου έδωσε ο άνδρας το πρωί. Μέσα σε αυτό το USB έδειχνε καθαρά το πρόσωπο του Μίλτου να σκοτώνει με μένος την Μαρία Παπαδοπούλου. Ήξερε ήδη για την ύπαρξη αυτού του βίντεο, καθώς αυτός ήταν που πήρε τον φάκελο με στο στικάκι από το γραφείο μου. Του δίνω την ομολογία του να την υπογράψει και τον στέλνω στον ανακριτή. Η δουλεία μου έχει τελειώσει εδώ πλέον.