Sorry for the very very late update. So here's the update. Hope you like it.
--
Bea's POV
Nandito ako ngayon sa hospital. Buti na lang okay na si Ate Kat.
"Ate Kat, ano ba talaga ang nangyari sayo? Buti lang safe na ang baby mo." sabi ko kay Ate Kat na nakahiga ngayon sa hospital bed nya.
"Si Joanna. Siya." she simply said.
"Ate Kat, I don't get it. Explain it to me." I said as I hold her hand.
"Si Joanna, she pushed me." sabi ni Ate Kat. Feeling ko gusto ko nang labanan si Joanna. Pati ba naman si Ate Kat?! Ano bang klaseng ugali meron siya?!
"Ate Kat, I'll talk to her. Nasa bahay nga namin sya eh. Mommy Sandra slapped her daw. I think she's lying. Mommy will never do that thing. Lalo na Joanna is her real daughter di ba? Naalala ko tuloy nung sinampal ako ni Joanna dati nung bata kami. Nung naglakas loob akong sumagot sa kanya. Gusto ko ganun na lang ako Ate Kat. Gusto ko maging malakas na lang para di ako naaapi. Pero baka pag lumaban ako, ako ang maging masama. Ewan ko na talaga Ate Kat. Basta, because of what she have done to you, baka labanan ko na sya. Baka maging iba na ko." I said between my sobs. Naaalala ko lahat. Lahat ng ginawa nya sakin. Lahat ng masasamang bagay. Ayoko sya saktan. Ayokong nakakasakit ng tao.
Ate Kat looked at me and she smiled. Then, she hugged me.
"Bea, lumaban ka na. Ipagtanggol mo ang sarili mo. Fight for yourself. Di ka magbabago dahil sa ginawa nya sakin. Lalaban ka na dahil gusto mo idefend ang sarili mo. You're so selfless. Maging selfish ka naman kahit minsan. Mahalin mo naman ang sarili mo."
"A-ate Kat, pero pano pag-- k-kapag lumaban ako kay J-joanna, magagalit si Mommy sakin. Lalo na si Daddy dahil hanggang ngayon.... S-si Joanna pa rin. Si Joanna pa rin ang t-tinuturing nilang anak. Ate Kat, masakit pala noh? Ang sakit sakit ng walang nagmamahal sayo kahit na mahal mo lahat ng taong nakapaligid sayo. Kapag naging parang si Joanna kaya ako, mamahalin na nila ako? Dapat ba maging masama rin ako?! Ha Ate Kat?!" sabi ko kay Ate Kat. Si Ate Kat. Siya lang ang nararamdaman kong minamahal talaga ako.
"Shhh. Bea, listen to me. Its not true na walang nagmamal sayo. Mahal kita noh. Tsaka maraming tao ang nagmamahal sayo. Bea, fighting is not bad. Basta know your limitations. Alam mo, naawa na ako sayo dahil simula bata kayo inaapi ka na ni Joanna. Basta, always remember I'm always here for you. Okay?" then she smiled. Nakakagaan ng loob kasama si Ate Kat. Niyakap ko ulit sya at nagpunas na ng luha.
"Ate Kat, thank you. Thank you so much. May pupuntahan muna ako ha. May imeemeet kasi ako eh. Kinukuha nila ako sa firm nila."
"Hmm. Iba ka na talaga ha. Baka boyfriend mo yan ha."
"Ikaw talaga Ate! Una na nga ako." at umalis na ko.
Joanna's POV
Lunch na pala. Nagpunta muna ako sa cr at nagayos. Hmm. Ang ganda ko talaga.
Naglakad na ako papunta sa *whatever* restaurant. Mas gusto ko naglalakad rather than riding a taxi kasi bukod sa naeexercise na ako, nakakagala pa--
"Oh I'm so sorry Miss. Are you okay?"
I look at him. Myghaaaad. He's so handsome!
"Y-yes." I said as I stare at him. Ang gwapo talaga! I sweaaaar!
"Sige Miss. Mauna na ako ha. May imeemeet pa kasi ako eh. I'm Clyde." and he smiled.
CLYDE. I think I'm inlooooove!
"I'm Jo--" *kriiiinngggg*
Nagring yung phone nya.
"Yes. I'm going. Oo. Hahaha. Pupunta nga ako. Eto naman. Kilala mo naman ako, Hazel. Oo na. Oo na. Hindi na nga Hazel. Hahaha. Bye"
BINABASA MO ANG
My Only Hope
Historical Fictiondalawang ama. dalawang ina. dalawang anak. dalawang pamilyang paglalapitin ng tadhana upang malaman ang katotohanan. pero paano nila malalaman ang katotohanan? paano nila matatanggap ang katotohanan? kung sa kabila ng lahat ay masaya na silang nabuh...
