SON

BÖLÜM9

''Arkadaşlar beğeniyor musunuz bilmiyorum ama fikirlerinizi söylerseniz çok memnun olurum ''

     Hoca gözlerimin içine bakarak ''eğer bu görevde başarısız olursanız ömrünüzün sonuna kadar birlikte olamıcaksınız bunu biliyorsun dimi Bong-Hwa'' biliyordum. Lanet olsun biliyordum. Ölümüne savaşmamız gerekiyordu. '' Biliyorum'' diyip kestirip atmıştım. ''Şimdi iyice çalışın çok ciddiyim size sadece 1 hak vericem eğer o görevden başarısız olursanız ömrünüzün sonuna kadar burada olursunuz. Şimdi çıkabilirsin. '' Kafa sallayıp odadan çıkıp ilk önc Eun-Jo'nun yanına gidip bütün olayları anlatmam gerekiyordu. Hızlıca merdivenleri inip Eun-Jo'nun olduğu odaya girip odayı boşalmalarını emretmiştim. 

Eun-Jo gözlerini açıp bana bakıyordu. '' Şimdi bu söyleyeceklerimi çok iyi dinlemen gerekiyor. Az önce olan kavga bizi o göreve hazırlandırmaları içinmiş. Şimdi daha çok çalışmamız gerkiyo. Ama şunu sana söylemem gerek. Ya aslında sana çok şey söylemem gerekiyorda şimdi bu söyleyeceklerimi çok ama çok iyi dinlemen gerek.'' Yavaşça sırtını dikleştirmeye çalıştığını anlamıştım ama arkasına birtürlü yastığı koyamamıştı. Hızlıca olduğum yerden kalkıp yastığını düzleştirip '' evet dinliyorum Bong-Hwa '' kendine gelmişti. '' Birincisi kalbine isabet eden kurşun kalbine çok yakın olduğu için alınamadı. Kendini hiçbir şekilde zorlamayacaksın. Sana verilen ilaçları içtiğin sürece o kurşun üste çıkmaya başlıyacak ve o kurşun oradan alınıcak. Daha sonra eğer bu görevde başarılı olursak ömrümüz boyunca dışarıda özgür kalabilicez.'' Gözlerinde ışık parladığını görüyordum. '' Ya kaybedersek... O zaman ne olur ömrümüzün sonuna kadar burada mı kalıcaz ?'' ses tonu değişmişti. '' Malesef ama şunu asla unutma göreve kadar çalışıp yaralanmadan kazanıcaz.'' Eun-Jo kolunda takılı olan serum iğnesini çıkartmaya çalışırken elini tutup'' eğer böyle yaparsan hepimiz burada mahsur kalırız. Sen güçlü birisi olduğun için hepimiz sana güveniyoruz....'' Lafımı kesip '' Güçlümüyüm ? ne güçlüsü ya şuan benim kalbimde kurşun var kurşun biliyorsun dimi Bong-Hwa kendine gel sende  bu kurşun sende  olsa ne yaparsın söylesene? '' hay anasını satıyım '' savaşırdım ama ilk önce iyileşmeyi beklerdim şimdi beni iyi dinliyorsun yataktan çıkmıyorsun eğer çalışmak istersen birkaç saat bizimle birlikte çalışabilirsin kendini yormıcaksın. İlaçlarını   da düzenli bir şekilde içiceksin anladın mı beni? Hepimizin hayatı sana bağlı.'' Üzerindeki örtüyü yüzüne örtüp benimle konuşmak istemediğini anladığım gibi odadan çıkıp ajanların yanına gittim.

   ''Hadi söyle ne oldu neden böylesin '' diyen ajanlara dönüp '' kız bitmiş buradan kurtulmak istiyo daha çok çalışmamız lazım ''  ayağa kalkıp aşağıya inip çalışmamız gerekiyordu. Diğer ajanlarda benim peşimden gelip hepimiz çalışmaya başladık. Yorucu bir çalışma olsa da hergün bu şekilde çalışsak kesinlikle kazanırdık. 3 Hafta sonra hazır olmamız gerekiyordu.

3 Gün Sonra;

Eun-Jo'nun kalbindeki kurşun alınmıştı. yavaş yavaş iyileşiyordu. Biz yine çalışmaya devam ediyorduk. Eun-Jo günde 2-3 saat bizimle çalışıyordu. Birkaç gün daha dinlense daha iyi olucaktı ama buradan ne kadar kurtulmak istediğini hepimiz görüyorduk. Daha çok çalışıp hedefelerimizi ulaşmaya çalışıyorduk. Bazenleri yemek öğünlerimizi bile atlıyorduk. Bazenleri uyumayı bile unutuyorduk. Genellikle iki elde silah varken iki şekilde de ateş etme tekniğine yoğunluk vermiştik. 

Görevde bizi ne bekliyordu hiçkimse bilmiyordu bile. Sadece çalışmamız gerekiyordu onu biliyorduk. Birkaç gün geçtikten hemen sonra Eun-Jo 'da bizi katılmıştı. Artık aralıksız çalışıyorduk. Diğer ajanlarda bize yemek getiriyorları. Tam yemeğimizi yerken kırmızı alarmın sesi geldiğini duymuştum. Bu bizim hocanın odasından geliyordu. Elimizdekinleri bir kenara bırakıp hızlıca hocanın olduğu odaya gidiyorduk ki kapıdan çıkmadan önce '' silahlarınızı alın'' söylediğim gibi herkes silahını alıp hızlıca ve dikkatli birşekilde hocanın odasına gidiyorduk. '' Karşımızda siyah uzun bir kıyafet giyinmiş bir cisim vardı. Dikkatlice baktığımda  köstüm giyinmiş birisinin olduğunu anladığımda içeriden hoca '' bu kadar panik ataklık yeter hepiniz içeriye girin'' hepimiz sırayla içeriye girip hocanın bize söyledikleriini dinlemeye başlamıştık. Bize söylediğine göre 2 gün sonra göreve gidicekmişiz. Erken halletmemiz gerekiyormuş. Bu bizim için iyi birşey mi yoksa kötü birşey mi ? '' Bu yüzden hızlıca çalışın ve o adamın evine girdiğinizde dikkat çekmemeye çalışın büyük bir ihtimalle evine gidemiceksiniz çalıştığı eski bir fabrikaya gidebilrisiniz.  Adam kaçak işlerle uğraşıyor o yüzden kimseye görmek istemiyo olabilir. 

Hızlıca etrafı kolaçan edersiniz süreniz kısıtlı olabilir. Etrafta genellikle 100den fazla koruma olabilir.Bu kişiyi merak edebiliyor musunz? gidipte siz öğrenin. Eğer başarılı olursanız buradan gideceksiniz normal bir hayatınız olucak. Eğer başarısız olursanız ömrünüzün sonuna kadar burada olursunuz. Şimdi gidip hızlıca çalışın diyen hocamızı dinlediğimiz gibi hızlıca gidip çalışmaya ya devam etmeye başlamıştık. Herkes iki silah atışını çalışıyordu. Kimse yaralanmamaya özen gösteriyordu. 1.Gün bitmişti...