[Ashly's POV]
Kasalukuyan kong tinatanaw ang labas ng bahay namin. Masyadong tahimik para sa isang bayang----ewan. Masyadong mapuno rito. Malayo sa centro ang bahay namin. Kung tutuusin ay napakatahimik. Hindi ako lumalabas ng bahay. Home study? Yes. Mula bata ay ganyan ang ginawa nila auntie sa akin.
By the way, I'm Ashly Tim. 16 years old. Nakatulala lang ako rito sa labas ng munting bahay namin. Wala pa sila uncle and auntie--nasa bayan kasi sila. Ewan kung anong ginagawa nila, di pa kasi ako nakakapunta doon. To be honest, di ko pa nalilibot ang lugar nato. Di kasi nga ako pinapayagan.
Auntie:"Ash! Ash!"
Biglang sigaw ni auntie sa loob ng bahay. Nasa likod ng bahay kasi ako ng bahay. "Po!" sigaw ko sabay pasok sa loob ng bahay, "God! kala ko umalis ka!" sabay yakap sa akin. Sanay na ako na ganito ang reaction nila sa kada-uwi nila galing sa bayan. Nagtratrabaho kasi don si uncle.
Ako:"You know me anutie! Sumusunod ako sa mga sinasabi niyo"
Auntie:"Goodgirl"
Ako:"Where's uncle?"
Napatanong ako nung napansin kong wala ito. I feel kinda weird. Sabay kasi silang umu-uwi sa bahay. Pero ngayun --- ewan ko.
Auntie:"Let's sit. May sasabihin ako sayo"
i just nod at umupo narin. Gosh. Kinakabahan ako ah.
Ako:"ano po yun auntie?"
Auntie:"*sigh* Ipapadala ka namin ng tito mo sa maynila. Titira ka muna sa anak ng kapatid ng tito mo. At mag-aaral ka don."
Hindi ko maipaliwanag yong nararamdaman ko. Natatakot ako na masaya at na e-excite. Ewan ko ba.
Auntie:"You'll go there ---- ALONE."
Pagkasabi niya non ay nigla nalang tumulo luha ko. Di ko kasi ma imagine yung magiging buhay ko don eh! Kung magiging okay ba ako or hindi. Knowing that hindi ko alam ang mga bagay-bagay dito sa mundo.
Ako:"a-auntie*sobs*"
Auntie:"you have to be strong ash! Everything's gonna be fine there. I'll promise"
Niyakap niya nalang ako. Sana pag-dating ko don. Sana magiging okay na ang lahat. Nag-impake ako pagkatapos non. Nagtira din ako ng ibang gamit ko sa bahay. Para kung pupunta man ako rito ay may maisuot pa ako.
Hinatid ako ni auntie sa sakayan ng bus. Terminal ata yun. Ngayon lang ako nakababa rito. Andaming tao rito. Maingay. Mausok at iba pa. Grabi yung mga mata nila kung makatingin sa akin. Parang ngayon lang sila nakakita ng isang tao na kagaya ko. Di ko sila masisisi ngayon lang din naman nila ako nakita. Nagbulungan naman yong iba.
Boy1:"Pare! Ang ganda niya! Akalain mong may dyosa pa dito na nagtatago"
Boy2:"Oo nga eh! Shet!"
Nadinig ko ang mga binolong nila. Di ko alam kung bakit. Maybe it is because malakas lang ang pagkakasabi or talagang pina-dinig talaga? Pati pala si auntie nakahalata.
Auntie:"Don't mind them"
Tumango nalang ako at dumating na yong bus na babyahe pa maynila. Sumakay na ako. Sa bintana ay may binigay si auntie na papel kung saan ang address at pera. Pagkatapos non. Nagsimula na ang aking byahe.
A/N:"Hope ma enjoy niyo muna ang dalawang part na na publish ko pa :) Please enjoy and read it with malawak na ima
YOU ARE READING
Sacred Yasha
WerewolfYong buhay ko ay isang Tahimik at kalmado. Walang sagabal at walang magulo. Hindi ko kayang makihalobilo sa iba. Naiingayan kasi ako. Until everything change. Yung tahimik kung buhay ay naging magulo. Naranasan ko yung mga bagay na hindi magagaw...