Sleeping Beauties

Κεφάλαιο 4

Τα χείλη μου ειναι στεγνά, αλλά δε μπορώ να τα νιώσω καλά. Θέλω να γευτώ τον αέρα για να καταλάβω που βρίσκομαι, καθώς τα μάτια μου είναι ακόμη σφραγισμένα. Γιατί δε μπορώ να τα ανοίξω;

Τα χέρια μου έχουν παραλύσει και κάνω την πρώτη απόπειρα να τα σηκώσω ψηλά, όμως πάλι μάταια. Μα καλά που είμαι;

Νιώθω τα πόδια μου... Ευτυχώς! Δε μπορώ να περπατήσω όμως, η λεκάνη μου ακουμπάει σε ένα σκληρό κάθισμα, δεν είμαι άνετα εδώ. Προσπαθώ να σηκωθώ, όμως κάτι με αγγίζει. Με καθίζει κάτω με μια απαλή πίεση στον ώμο μου...
"Που πας;
Το παιχνίδι δεν ξεκίνησε ακόμα.",η βλοσυρή φωνή ακούγεται σαν αντίλαλος μέσα στα αυτιά μου. Καταλαβαίνω αμέσως πως βρίσκομαι σε έναν χώρο κλειστό, όμως δεν έχει σκοτάδι. Κάτι καλύπτει τα μάτια μου. Η φωνή πλησιάζει και άλλο στα αυτιά μου. Δύο χείλη ακουμπάνε στον κρόταφο και η αίσθηση είναι χειρότερη από σανδάλι. Ξαφνικά καταλαβαίνω που βρίσκομαι...

Τα μάτια μου άνοιξαν σε μια κίνηση που ξετύλιγε με μαγικά σε δευτερόλεπτα και τον πιο επιδέξια δεμένο ναυτικό κόμπο. Απέναντι μου στέκεται ο Μπουν. Είναι ακόμα φιμωμένος, όπως ήμουν και γω πριν λίγα δευτερόλεπτα. Ματιά κλειστά ερμητικά και το κεφάλι του να γέρνει στο πλάι. Δεν έχει ξυπνήσει ακόμα.

Θέλοντας και μη κοιτάζω δεξιά μου. Τα φρύδια μου έχουν ήδη συνοφρυωθεί αν και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην αποκαλύψω τον θυμό μου. Εξάλλου αυτό θέλει, να παίξει με τα συναισθήματα μας.
Με κοιτάζει με αυτό το ανυπόφορο χαμόγελο και μου υπόσχεται πως θα περάσουμε καλά "Θα έχει πλάκα", λέει, "Θα το δεις"...

Πάω να γριλίσω σαν σκυλί αλλά ακούω τον Μπουν να μου φωνάζει με λυγμούς.

"ΤΖΟΝ, είσαι εδώ;
Δε βλέπω τίποτα "

Ο φίλος μου κάθεται απέναντι μου και εγώ δε μπορώ να κάνω τίποτα.

"Είναι όλα εντάξει, σε λίγο θα σε πάρω από εδώ", του λέω γνωρίζοντας πως λέω ψέματα. Ξέραμε και οι δύο τι θα συμβεί, αλλά αυτό το ψέμα ηχούσε καλύτερα από οποιαδήποτε αλήθεια,
"Στο υπόσχομαι!" ,συμπληρωνω.

Ο αδίστακτος άνδρας που μας έχει φυλακίσει σε αυτό το σκοτεινό κελί παίζει με τα επικίνδυνα παιχνίδια του όση ώρα εγώ προσπαθώ να ηρεμήσω τον Μπουν. Κρατάει ένα ψαλίδι με μια μακρυά μυτερή άκρη στο ένα χέρι και έναν τρίφτη στο άλλο. Δεν θέλω καν να ξέρω τι πρόκειται να κάνει με αυτά...