Sleeping Beauties

Κεφάλαιο 3

Δευτέρα 23:45

Ο ήχος από το κουρδιστό εκκρεμές είχε πλέον αλλοιωθεί και είχε γίνει ένα με τον αποπνικτικό αέρα.

Δεν είχε καταλάβει πόση ώρα είχε περάσει από την τελευταία φορά που εγκατέλειψε την πολυθρόνα της, παρά μόνο όταν είχε ήδη νυχτώσει.

Είχε επικεντρώσει όλες τις πνευματικές της δυνάμεις στην επικοινωνία με το δώρο γενεθλίων, που της είχε προσφέρει τον προηγούμενο μήνα ο άνδρας της, όταν ξαφνικά το μωρό άρχισε να κλαίει, καλώντας την βάναυσα προς το παιδικό δωμάτιο.

Σε μια προσπάθεια της να σηκωθεί, τεντώθηκε για να απομακρύνει το μούδιασμα και έσφυξε τα χέρια της στη πολυθρόνα για να πάρει δύναμη. Της φαινόταν τόσο δύσκολο να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις, που το να πάρει αγκαλιά και να παρηγορήσει το μωρό της, φαινόταν ακόμα πιο αδύνατο.
Αυτήν ποιος θα την παρηγορούσε άραγε;
Ποιος θα την έπαιρνε αγκαλιά όταν το χρειαζόταν; 

Πράγματι πέρναγε πολύ χρόνο μόνη της και ο Τζον το είχε καταλάβει. Βέβαια, για την ίδια η συντροφιά ενός βιβλίου δεν ήταν αρκετή. Πολλές γυναίκες στη θέση της θα έπασχαν από επιλόχειο κατάθλιψη με ένα παιδί στην αγκαλιά, χωρίς βοήθεια από κανέναν και έναν άνδρα να γύρνα απαυδημένος κάθε βράδυ από τη δουλειά για λίγες ώρες, ώσπου να ξαναφύγει.

Η ίδια όμως το ήξερε. Υπήρχαν και χειρότερα, δεν ήταν άπληστη. Αυτό συνέχιζε να λέει στον εαυτό της κάθε φορά που πλάγιαζε μόνη της πριν κοιμηθεί.

Ασυναίσθητα και τώρα, όπως και συχνά άλλοτε έβαλε τον εαυτό της στη θέση εκατοντάδων γυναικών που πέρναγαν μια βάναυση ζωή. Σκέφτηκε κοπέλες βιασμένες και άλλες που πέθαιναν από τα ναρκωτικά.
Θύματα των άτυχων συνθηκών και της άπληστης κοινωνίας.

Ένα μηδείασμα ξέφυγε τότε από το πρόσωπό της. Ξαφνικά συνηδειτοποίησε ότι ήταν από τους τυχερούς σε αυτή τη ζωή και ότι είχε πολλά ακόμη να περιμένει.

Φτάνοντας στο δωμάτιο, έπιασε το πόμολο απαλά και έσπρωξε την πόρτα για να μην ταράξει παραπάνω το μικρό κοριτσάκι της. Έγειρε το κορμί της πάνω από την κούνια απομακρύνοντας ταυτόχρονα την κουνουπιέρα και ύστερα έπιασε με ευλαβικές κινήσεις το μωρό. Την κράτησε στην αγκαλιά της μέχρι να ηρεμήσει.

Ο Τζον όπου να ναι θα κατεύθανε.