Dream Has Come True | JustinBieber

"Benimle kalabilirsin"

Merhaba.Öncelikle mutsuz ve son derece üzgün olduğumu belirtmek istiyorum.Okuyucu sayısıyla ilgili bir problemim yok ama vote sayılarında hiç artış yok.Tam anlamıyla yerlerde.Kurgusu ve yazımı çok daha kötü olan hikayeler onuncu bölümden sonra en az otuz vote alırken ben hala yerimde sayıyorum.Yazlıkta olduğum için burada bilgisayar yok ve ben ellerimle tek tek uğraşıp telefonla yazıyorum.Lütfen biraz yüreğiniz varsa bir vote bana ve emeğime çok görmeyin.Eğer hiçbir değişiklik görülmezse sezon finali yapıp Eylül başı tekrar dönmeyi planlıyorum.

Bu arada hikaye hakkında bir fikrim var.Size danışmak istiyorum.İrem adında bir arkadaşım var ve sesi muazzam.İlerleyen bölümlerde (Sezon finali yapmassam) Jenny şarkı söyleyecek.Bende arkadaşımla konuştum ve benim için Jenny'nin hikayede okuduğu şarkıyı seslendirecek ve ben onu sizinle paylaşacağım.Böylece o duyguyu daha iyi yaşamış olacaksınız ve Jenny'ninde sesini tanıyacaksınız.Sizce nasıl olur ? Lütfen görüş bildirin.

Bu arada kısa bir bölüm geldi ama bu bir dönüm noktası gibi.Yani aslında hikaye bu bölümden sonra başlayacak.Neyse,iyi okumalar.

Gece onu yalnız bırakmak istemediğim için yatağın yanındaki koltuğa kıvrılmış ve orada uyumuştum.Sabah kalktığımda ise çığlıklarıyla uyanmıştım.Kabus görüyordu ve sayıklıyordu,ama sesi öyle bir hale gelmişti ki ne dediğini anlayamıyordum.Yerimden sıçradım ve yatağın yanına oturarak Jenny'i uyandırmaya çalıştım.Hafif sarsmalarım onu uyandırmaya yetmiyordu,bende en sonunda "Jenny" diye avazım çıktığı kadar bağırıp,daha kuvvetli sarstım onu.Sonunda uyanmış ve hıçkırıklara boğulmuştu.Terli saçlarını geriye doğru attırdım ve alnındaki terleri elimle sildim.Başucumda duran sürahiden bir bardak su doldurdum ve onu yavaşça kaldırarak suyu içmesini sağladım.Titriyordu ve berbat bir haldeydi.

"İyi misin?" dedim endişemi saklamadan.Kafasını sallamakla yetindi ama iyi değildi.Yüzü kireç gibi olmuştu ve hala titriyordu. "Elini yüzünü yıkayalım bebeğim,lütfen,kırma beni." dediğimde tekrar başını salladı ve ayaklarını yataktan sarkıttı,bende belinden tutarak onu kaldırdım ve banyoya doğru götürdüm. "Ben halledebilirim" dediğinde banyonun kapısını kapattım ve giysi dolabımın önüne geçip giyebileceği birşeyler aradım.Kot pantolon ve tişörtle uyumuştu.Rahat olabileceğini düşünmüyordum.Bana tam olan siyah bir tişört ve siyah bir eşofman altı bulup banyonun kapısına tıklattım.Kapıyı açtığında elimdekileri uzattım ve bana teşekkür etti.Ardından yatağa oturup onu beklemeye başladım.

Onu bu kadar üzecek ne olmuştu bilmiyorum ama onu bu halde görmek beni mahvediyordu.Ben ona bakmaya bile kıyamıyorken onu kim üzebilirdi ki? O taptığım ve baktığımda denizleri görebildiğim masmavi gözlerine kim kıyıp saatlerce ağlatabilirdi.Kim dünyadaki en muhteşem gülümsemesini soldurabilirdi.Bunları düşünmemle ağlama isteğim kabardı,şu an saatlerce ağlayabilirdim ama  yeri değildi.Pozitif olmalı ve onu teselli etmeliydim.

Tüm bu düşüncelerimi banyonun kapısından çıkan ses böldü.Kafamı kaldırdığımda benim kıyafetlerimin ne kadar yakıştığını düşündüm.Yüzünde ufak bir tebessüm oluştu. "Teşekkür ederim ama sanırım berbat gözüküyorum." dediğinde bende tebessüm ettim.

"Hayır,bence kesinlikle çok yakışmış.Bana bile bu kadar yakıştığını düşünmüyorum." Yanıma oturdu ve tırnaklarıyla oynamaya başladı.

"Jenny." dedim soru sorar gibi. 

"Efendim."

"Benimle kalabilirsin." 

"Anlamadım" dedi şok olmuş bir ifadeyle.

"Bence birkaç gün benimle kalıp kafanı dinlemelisin.Sana bir oda ayarlarım,istersen oradan çıkmassın,kimseye burda olduğunu da söylemessin.Bence dinlenmek ve yakınlarından biraz olsun uzaklaşmak seni daha iyi bir hale getirebilir." dediğimde hemen kafasını 'Hayır' anlamında salladı ve konuşmaya başladı.