Anonymous Destiny

Chapter 6: Gwenne's Life

Author's POV

Guys... alam ko, mamimiss nyo yung POV ni Bebe Karrine...and I know na sobrang naiinis kayo kay Gwenne dahil sa ginawa nya kay Karrine. Pero punta muna tayo sa POV ni Gwenne...

**********************

Gwenne's POV

Hey Bitches! HA-HA-HA... alam kong galit kayo sa akin, so what? I don't care what you'll say as long as makapag bitch-around ako dito. *Flip hair*.

"Gwenne!!!" Rinig kong sigaw ng kung sino mang tao. What do you think of me? Deaf? Ghaaad.

Nga pala, walang pasok ngayon mga bitches! Of course its SATURDAY. Where're your common senses? For like ewww... -__-

"WHAT?!" sigaw ko sa kung sino mang monggoloid ang sumigaw. Kala mo... Tsss!!!

"Kanina pa kita tinatawag!!!" Nagagalit na sabi ni Nanay, oo! NANAY... hindi kami mayaman kaya walang saysay ang pagtawag ko ng MOMMY sa kanya.

Naiingit nga ako kay Chester eh. He calls his Mom MOMMY samantalang ako, nagtitiis sa tawag na NANAY. Yes, I love my mother but our life sucks! One thing I envy about Chester is he's being spoiled by his parents by money pero sa kabila ng lahat, mabait sya. Mayaman sila, kahit anong klaseng bagay mabibili nila. Kahit pa ang napakalaking mall sa buong pilipinas.

Nagtataka kayo kung bakit acting rich ako sa school? Well, its because of Chester's Mom, walang kapatid na babae si Chester at gusto ako ni Mommy--yes Mommy ang tawag ko kay Tita, why? 'Cause I wanted to! There's no stopping me! *smirk*

Mommy Chezcka is spoiling me too, she buys me lots and lots of things na kakailanganin ko sa school or anywhere. Samantalang ang TOTOO kong NANAY, walang ginawa kundi maging isang labanderang inaapi api nang kung sino jan! That's why I'm bitching around the school, kasi dun ko lang nilalabas ang galit ko sa mga taong nananakit sa nanay ko. *sobs* kung sa tingin nyo, isa akong malakas na pader na may malakas na loob, I don't think so.

I'm a coward! And pathetic! And a BITCH. *crying silently* Oo, ganyan ako. Pero wala akong pakialam.

You're thinking about my father? Well, he's a fucking riffraff! He's not worth my respect, why? Kasi lagi nya kaming sinasaktan ni Nanay, kung hindi lasing eh sobrang galit kung umuwi ng bahay. I don't want this life anymore! I want to live like a princess! Served by many servants!!! And having billions of cash! And live without problems in my life! For fuck's sake!

"Nak, kumain ka na dun." Nagulat ako nang may humagod sa likod ko.

Si nanay pala, nangingitim na naman ang ilalim ng kanyang dalawang mata. What is she doing? Bakit nya pinapagod ang sarili nya?

"Bakit ganyan ang mukha mo Nay? Pinagod mo na naman ang sarili mo." Maluha luha kong tanong kay Nanay.

I don't care kung sabihin nyong weak ako. I don't care what you'll say, what you'll do and what you'll react towards me.

"Wala lang ito anak. Kumain ka na dun, inihanda kita ng tuyo, itlog na may kamatis at isang pinggan ng kanin. May gatas na ring nakatimpla para sayo." Hayss... mahal na mahal talaga ako ng Nanay ko. And I love her also in exchange.

Di na ako nagreklamo pa at kumain na lang ng breakfast. Lagi kaya akong gutom, pero kung sa school, di ko naman ipinahahalata sa lahat na patay gutom ako nuh. Kaya kung kumain ako sa school, syempre may arte din. Kumbaga, may kembot din.

I heared my phone suddenly rang. So, I went to my room--- unfinishing my eating...

"Hello" I answered the phone authoritatively.