Anonymous Destiny

Chapter 13: Ice's CONFUSION and HIDDEN FEELINGS!!!

Karrine's POV

Woah! Napakaganda ng araw ko kahapon pati kagabi hihi! Nakasabay ko kasi si Chester sa dinner. Akalain nyo yun! Pero inaamin ko, kinilig ako dun.

We laughed by his jokes, we talked to each other like we were kids. We talked about our life back when. Masaya ang naging gabi ko with Chester. At unti-unti ko nang narerealize na baka may pag asa pa ang feelings ko sa kanya!

Dahan dahan akong nag inat ng aking mga kamay knowing na tulog mantika pa itong katabi ko. Yep! Si Irich... napagod ata sa kakatulong mamigay ng pagkain tsaka paghugas ng pinggan. Masipag si Irich... yun nga lang, may pagkananay din minsan but I'm good with her. She's so caring and a sister to me. Well, an older sister I guess... she's older than me. By month lang siguro.

Bumangon na ako totally at nag tiptoe papunta sa space na malapad at kumuha ng upuan. Muntik ko nang masamid ang kamay ni Chester na kasalukuyang himbing na himbing sa pagtulog. Hays. He seem like a disciple of god. He's very handsome. Sobrang tino at maamo ang kanyang mukha.

Umupo na lang ako sa gilid ng grills na inupuan namin ni Chester kagabi when we're having our dinner.

Sabi ng kasamahan namin na dumalo sa introduction kagabi, magkakaroon daw ng half day na short orientation and the contest will begin.

Naisipan kong maglibot since, 4:00 pa lang naman ng umaga at 8:00 am magsastart ang short orientation namin. I like roaming especially on green, leafy and clean places. It makes me feel inspired.

Sa mga relaxing na view ako madalas gumala para maenhance yung senses ko sa paggawa ng essay. Mas lalo akong maganahan dahil sa pagkawili ko sa aking nakita.

Pero bago ako maglibot, pumunta ako sa bandang dulo ng room na ito kung saan nakaarrange ang mga bagahe at gamit namin. We trust each other kasi matagal na kaming magkakilala at halos lahat sa grupo ay rich kid maliban sa akin... HOHO! XD

Ganun na lang ang gulat ko nang makita si Isko na nakaupo sa likod ng mga bagahe namin. Umiinom ng kape at halatang nilalamig.

"Huy!" Pabulong na sigaw ko sa kanya at nang marinig nya ako ay naibuga nya ang kapeng iniinom nya.

Napatawa ako ng mahina-- sapat na para hindi magising ang mga kasama namin.

"Ano ba naman yan..." napailing na lang si Isko at tumayo kahit nanginginig sya sa lamig.

Ang lamig kasi... kulang nalang maging atlantic ocean yung buong room. Sheyts!

"San naman ang tungo mo?" Tanong nya.

"I'm going to walk outside. Gala gala lang... sama ka?" Tanong ko sa kanya and he seemed freezed. Anyari?

"A-ahmmm... I don't know..." sabi nya at nag aalangan pa.

"Mamaya pa naman magigising yung mga kasama natin eh. Meaning, mamaya pa yung duty mo." Nakasimangot na sabi ko.

Nag aalangang tumango sya. Haha! Yes! Napapayag rin!

Ayun, lumabas kami ng room para maglakad lakad. Syempre para mafeel ko rin ang ambiance ng school na 'to. Tsaka kapag sumabak ako sa essay writing contest mamaya, mapupuno ng inspiration and a wide imagination ang aking isip. I really like looking into soft and relaxing views to make me feel relaxed and calm.

"So..... contest nyo pala mamaya..." pagbasag ni Isko sa katahimikang bumabalot sa amin simula nang umalis kami ng room namin.

"Ah huh..." pagsang ayon ko na meron nga.

"Then good luck... I hope you'll win." sabi nya at humarap sa akin. He then offered his hands for a handshake... I guess??

"Thanks... I'm glad you're one of my bestfriends Ice..." seryosong sabi ko at mukhang nalungkot sya.