Neyse ki annem sınıfa kadar gelmemişti.Beni bahçede sınıfıma ugurlayip ayrıldı. Büyük bi heyecanla koridorda ilerledim 9/A yı arıyordum. Sonunda sınıfımı buldum.Buyuk bir heyecanla sınıfımın kapısını açtım.O da ne o.O
Annemin dayısı karşımda ; ogretmenle masanın yanında konuşuyor.Beni görünce yanıma gelip bana sarıldı ve :
''Beyza sen de mi bu siniftasin?''
Ben büyük bi şaşkınlıkla :
''Evet dayı bu siniftayim da sen Niye geldin ?"
Dayım bana Burak'ı gösterdi ve:
"Burak'ta bu sınıfta ne güzel artık birbirinize sahip çıkarsınız "
Burak annemin kuzeniydi .Evet bu doğru annemin benimle yaşıt bir kuzeni vardı:
-BURAK DEMİR
İlkokul yıllarımda onun yüzünden o kadar dalga gecerlerdir ki annemin kuzeni olduğu için kendisi DAYIM olduğunu iddia ediyordu.Ve herkes bana DEMİR'İN YEĞENİ diyordu.Lanet olsun lisede de ondan kurtulamamıştım. T-T
kısa bir şokun ardından sınıftan gelen o ses :
-aaaaaa DEMİRİN YEĞENİ de bu sinifta
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BARBUNYA PİLAKİ
Chick-LitBarbunya pilaki? onun en sevdiği yemekti.Yıllar önce niye umrumda değildi O? Niye şimdi hatırlıyorum ona dair anıları? Geçmişe dönebilsem herşeyi değiştirmez miydim . O kadar keşkelerim var ki... Peki şimdi söylesem ona. Yapamam herşey için çok geç...
