YAŞAMA RAMAK KALA

! 5 KALA !

Felix:

Ertesi sabaha uyanmak kabus gibi gelmişti. Dün gece yaptığımız yenilir yutulur bir şey değildi. Sonuçta ilk defa cinayet işlemiştik. İçimde bir yerlerde gizlenmiş vicdan azabı kendini göstermeye çalışsa da buna izin vermedim. Elde ettiğimiz kazanç az miktarda da olsa vicdanımı susturmaya yetti.

Pişman değildim yine olsa yine yapardım...

Kafamdaki düşüncelerle birlikte mutfağa yöneldim köşede duran kahve makinesine basıp açlığımı bastırmak için masada duran abur cuburlardan ağzıma doldurdum. Kahve makinesinden kahvenin hazır olduğuna dair ses geldiğinde bir kupa aldım ve kahvemi doldurmaya başladım. Bu kahve makinesi gibi ufak tefek eşyalara para harcayıp elimizde hiçbir şey bırakmamıştık. İşsizdim ve babamdan kalan mirası Cesard'la hiç bitmeyeceğini umarak harcadık. Lanet olsun ki bitmez dediğimiz para bitmişti. Cesard'la durumlarımız neredeyse aynıydı, ikimizde berbat insanlardık.

Elimde ki kahve fincanıyla yatak odama girip sehpanın üzerinde duran telefonuma uzandım. Cesard'ı aramalıydım, dün geceden sonra kendini pek iyi hissettiğini sanmıyordum. Bunu ona alıştırmalıydım bu işten az ama beklemediğim bir şekilde iyi olan bir miktarda para kazanmıştık ve devam etmesi bizim avantajımızaydı. Rehberimden Cesard'ın numarasının üzerine tıkladım... Çaldıktan bir süre sonra Cesard'ın uykulu sesi ilişti kulaklarıma:

Cesard:

-Lanet olası sabahın köründe araman da ki sebep ne?

Felix:

-Bugün bana kahve ısmarlamaya ne dersin? 15 dakika sonra her zamanki kafede buluşalım.

Her ne kadar Cesard'a küfretmek istesem de daha fazla bir şey söylemeden telefonu kapattım. Dikkatli olmalıydık telefonlarımızın dinlenme ihtimali oldukça fazlaydı, polisler tarafından sevilen tipler değildik sonuçta.

***********************

Yarım saatlik bir yolun ardından Cesard'la buluşacağımız kafeye geldim. Her zaman ki yerimize doğru giderken Cesard'ın benden önce geldiğini ve yüzündeki korku ve endişe kırıntılarını gördüm.Sanırım dün ki olayı kafasına takıyordu ve yakalanma korkusu yaşıyordu. Bu suratının bembeyaz olmasından ve sürekli bacağını sallamasından belli oluyordu.

Felix:

-Selam dostum!

Cesard:

-Bir şey mi oldu? Sabahın köründe bukafede buluşmak da nereden çıktı?

Felix:

-Biraz sakin ol artık dostum dün geceki cinayetin etkisinde olduğunu biliyorum ama...

Daha cümlemi tamamlamadan Cesard hızla masaya doğru eğildi ve dişlerinin arasından tıslayarak konuştu.

Cesard:

-Kapat çeneni! Kafedeyiz ve her an biri duyup polise haber edebilir.

Felix:

-Bu kadar kasmana gerek yok dostum. Senin bu korkak tavırların bizi daha çok ele veriyor.Her şeyi unut ve dün geceki olaydan kazandıklarımızı düşün. Evet çok fazla değil ama daha iyisi olana kadar bununla yetinmeliyiz.

Cesard:

-Daha iyisi?