|LUCY'S POV|
Hallo, ik ben Lucy. Ik ben 17 jaar en ik ben depressief. Ik voel me alsof het beter is als ik niet meer leef. Het is raar, want ik weet niet waarom ik me precies zo voel. Nou ja, ik weet dat ik lelijk en dom ben, maar dat zou niet de enige reden moeten zijn dat ik me zo voel. Het is kut. Mijn ouders weten er niks van. Trouwens, ik heb geen broertjes of zusjes. Dat vind ik zo vervelend, anders kon ik het met hen er over hebben. Maar dat gaat dus niet. Ik heb ook niet echt vrienden. Nou ja, ik heb Emily, maar ik heb het gevoel dat ze alleen maar met me om gaat omdat ze weet dat ik niet goed in mijn vel zit. Ik snijd mezelf ook, bijna iedere dag. Dat is mede door dat ik niet weet of ik wel hetero ben, en niet eens weet of ik wel een meisje wil zijn. Daarom draag ik altijd shirten met lange mouwen. Ik schaam me er zo voor
Ik wil gewoon normaal zijn. Het is net alsof ik niet hier hoor, in deze wereld. Ik voel me alleen, en wil iemand hebben die er altijd voor me is, en me laat voelen alsof ik niet waardeloos ben.
Iedere dag als ik wakker word, zucht ik. Ik wilde niet wakker worden. Ik wilde slapen, voor altijd.
237 woorden
JE LEEST
The guy in the bus
Storie d'amore----- ⚠️Waarschuwingen: ⚠️ Bevat grof taalgebruik! ⚠️ Bevat depressies, zelfmoord, zelf pijnigen en LGBTQ+! ⚠️ Er kan soms Engels gepraat worden! ----- Lucy gaat iedere dag met de bus naar school en weer naar huis. Ze is depressief en snijd haarz...
