Hafıza

(27)

*ÖNCEKİ BÖLÜMÜN SONU*

Dakikalar birbirini kovalerken az önce edilen yeminleriniz ve herkesin önünde birbirinize verdiğiniz sözler sizi tam anlamı ile evli bir çift yapmıştı. İçinde bulunduğunuz saniyelerde arkada çalan şarkıya dans ederek eşlik ediyordunuz. Bu sizin ilk dansınızdı. Karı koca olarak ilk el ele gelişinizdi. Bir anda Chan belindeki eli ile seni iyice tutmuş ve hafifçe yaptırmıştı. Dudaklarına eğilip fısıldamıştı.

'' Özür dilerim bir tanem. Rujunu biraz bozmam gerek. '' Dediğini yapıp aradaki santimleri kapatmıştı.  Ve bu da an itibari ile evli olarak paylaştığınız ilk öpücüğünüz olmuştu. Belki de balayınızdan ufak bir fragman.

____

" Hayatım, aşkım , bir tanem. Ya çık şu banyodan artık. İki saattir tuvalete girmek için seni bekliyorum."

"Chan lanet olası sidik torbana iki dakika sahip çıkamaz mısın?"

  Kendini yaklaşık yirmi dakika önce banyoya kilitlemiştin. Klozetin üzerinde elinde beyaz bir çubukla oturmuş bacağını sallayıp görmek istediğin o iki çizgiyi bekliyordun. Beş dakika , on dakika derken beklemekten sıkılıp çıktın banyodan. 

''Tanrıya şükür çıkabildin. Bir an gerçekten altıma kaçıracağım sandım.''

Chan seni sakince kenara itip banyoya girmişti. Sen ise elindeki çubuğu avucuna sabitlemek istercesine sıkıyordun. Henüz bakmaya cesaret edememiştin. Sanki ayağının altında yer yoktu. Mıh gibi çakılı kalmıştın kapının önünde. Orada ne kadar öyle beklediğini bilmiyordun. Eşinin sesi ile kendine gelince tek kelime etmeden yatak odasına gidip camın önünde durmuştun. Chan bir şeyler olduğunu fark edince soluğu yanında almıştı tabi ki.

"Hayatım bir problem mi var ? " 

Ne demeliydin şimdi ona. Daha kendin bile bilmiyordun sorunun cevabını. Bir problem var mıydı gerçekten ? Ya da var olan şeye problem mi denirdi ? Tek çizgi mi problemdi yoksa çift çizgi mi ?

Arkandan sana sarılmış olan bedene biraz daha sokulup ellerini açtın.

" Chanyeol.. şey.. ben bir şey yaptım. Ama bakamadım. "

Chan yüzündeki endişe ile senden ayrılıp önüne dikilmişti. Elindeki çubuğu gözlerin kapalı ona gösterdin. 

"Hayatım bu.. Bu bir hamilelik testi mi?"

Bu dev gibi adamın sesi mi titremişti az önce. Mutluluk muydu bu yoksa koca bir hayal kırıklığı mı ? Düşüncelerini tabi ki eşin cevaplamıştı.

"Anne olmak istediğini biliyorum. Bende baba olmak istiyorum ama olsun. Tekrar deneriz. "

Gözün hala kapalıydı. Yanağını ıslatan minik damlayı hissedince sordun.

"Tek çizgi mi?" Derken gözlerini açıp Chanyeol un gözlerine baktın. Sorunun cevabını bekliyordun.

"Hayır tek olunca hamile olmuyor musun ? İki taneydi işte çizgi. "

Çubuğu kendine çevirip baktın. Gerçekten de çift çizgi gösteriyordu. Pozitif... Hamileydin. Aylardır hayalini kurduğunuz şey size gelmişti. O an çığlığı bastın.

"Chan hamileyim ! Hamileyim ! Baba oluyorsun !" Kahkaha atarak sarıldın eşine. Chan sana sarılmamıştı. Belli ki şoktaydı. Ayrılıp ellerini tuttun.

"Chanyeol hamileyim diyorum ya !" 

Chan önce affalamıştı. Sonra seni kucağına aldığı gibi döndürmeye başlamıştı.