Hafıza

(4)

Kime:Sevgilim

*Annem sevgilimin olmadığını söyledi. 
*Neler dönüyor burada Tanrı aşkına!
*Sen bana inanmıyor musun gerçekten?!
*Tamam madem öyle gel kendin gör beni. 
*İki saat sonra bizim evin karşısındaki parka gelir misin?

 Sevgilim:

*Bir saate oradayım.
*Yalanını görmek için sabırsızlanıyorum sevgilim(!).

Chanyeol üzerini değiştirip evden dışarı çıktı. Kafasında soru işaretleri vardı. Senin hafızanı kaybettiğine inanmıyordu. Sapasağlam bırakmıştı seni o gece eve. Ertesi gün hiç konuşmamıştınız. Zaten o kavganın üstüne konuşulacak pek bir şey de yoktu. Bir sonraki gün senin mesajınla titremişti telefonu. İntikam almak istediğini düşünerek ciddiye almamıştı seni. Ama bu kadarı fazlaydı. Yalan söylediğine inanıyordu ve bunu ispatlamak için yanına geliyordu. Parka gelince kenara bir yere arabayı park edip banklardan birine oturdu. Sen ondan bir kaç dakika sonra gelmiştin. Biraz etrafa bakıp başka bir banka oturdun. Orada olan sevgilini tanımamıştın. Chan sinirle yerinden kalkıp yanına geldi. Burnundan soluyordu belliydi. Kafanı kaldırıp önünde duran adama kimsiniz der gibi baktın. Chanyeol bağırarak konuştu.

''Gel dedin geldim işte. Hoş yanıma oturmaya bile cesaretin yok ama!''

''Merhaba. Otursana.''

''Ne yapmaya çalışıyorsun sen. Bak bu intikam alma işi hoş değil. Sen benim canımı yakabilecek biri değilsin biliyorsun.''

Bir an yorumsuz kalmıştın.Olayı anlamaya çalıştın. Sevgilin ise seni sevmeliydi. Ama seven biri öyle konuşmazdı.

''Ne yaparsan yap. Şu oyunu bırakmadan da benle konuşma!''

O arkasını çekip giderken sen arkasından bağırarak ağlamaya başlamıştın.

 ''Aptal sesinin tonunu bile hatırlamıyorum!Kimsin nesin adın ne ? Sen ve sana dair hatta kendime dair hiç bir şeyi hatırlamıyorum!''

Tekrar sana döndüğünde bakışlarında bir gariplik vardı. Şaşırma acıma garip bir şeyler işte. Yavaşça yanına geri oturmuştu. Şaşkınlığını gizlemek şuan gerçekten zor geliyordu ona. 

''Sen gerçekten bir şey hatırlamıyorsun.''

''Sana günlerdir bunu anlatmaya çalışıyorum.''

Chanyeol ellerini tutup sana sarıldı bir anda sana.

"Aşkım... Tamam korkma ben sana her şeyi hatırlatacağım. Gerekirse yaşatacağım."

İlk başta size öfke kusan Chanyeol ne oldu da bir anda aşkım demeye başladı. Bu işte bir gariplik var. :/ Siz ne dersiniz? :)