Rozdział 13

52 4 0

przez __Big_Bitch__

autorstwa @__Big_Bitch__

To jest ten dzień w tym to jest różnica dnia kiedy mojej siostry już nie ma 6 lat w te dni nigdy się nie odzywał do kogoś gadam sama do siebie jak kompletnie chora psychicznie osoba ale ja uświadamia sobie że jak ja po prostu po prostu ja z nią rozmawiam i mam nadzieję że na tego słucham dzisiaj możemy jechać do naszego starego domu i pierwszy raz odwiedzić i pokój zawsze w te dni siedziałam sama w pokoju i bez żadnych emocji patrzałam w ścianę jeszcze w tym roku Chcę zobaczyć zdjęcia zobaczyć a pokój chce wspominać to dobre czasy siękiedy ona jeszcze tutaj była. Moje myśli przerwał Telefon Joe

- Halo?- powiedziałam bezuczuciowo.
- Nel, mam nadzieję że nie zapomniałaś o finale dzisiaj?
- CO, TO DZISIAJ?!!?!?
- Tak.
- Ale Joe, Dzis jest rocznica.
- Oł.
Po czym się rozlaczylam. KURWA. Co ja mam teraz zrobić? Nawet nie mam piosenki. Leżałam na łóżku około 30 minut aż wpadłam na pomysł. Zaczęłam szukać po szafkach ale tam tego nie było poszłam na strych i znalazłem to było bo tam teczka z piosenką które napisałam parę lat temu dla mojej siostry. Mam zamiar ją zaśpiewać w Mam Talent dzisiaj w finale będzie to podziękowanie dla niej że była i dalej jest moim sercu.
( okej, em piosenka jest po polsku ale uznajemy że oni to rozumieją. )

4 godziny później.

Finał jest na żywo gdzie ludzie będą wysyłać SMS na tych ludzi których chcą. Będę grała sama na pianinie więc muszę się skupić a tu mój wygląd:

Właśnie idę w kierunku sceny. Gdy siadam przy pianinie widzę uśmiech jury. Wzięłam mikrofon i zaczęłam mówić.
- Witam państwa to zaszczyt jest być tutaj. Miałam zaśpiewać coś wysokiego lecz nie zrobię tego.... dziś jest dzień w którym mojej siostry nie ma już 6 lat była dla mnie jak matka, opiekowała się mną a więc ta piosenka jest dla niej.- usłyszałam oklaski, wiedziałam że moja szkoła tu jest ( włączcie piosenkę w miediach tylko zamienię słowo MAMO na SIOSTRO. ) zaczęłam grać powoli na pianinie i powiedziałam do mikrofonu:
- Chodźby ten utwór usłyszał cały świat wiec ZE dedykuję go tylko tobie.

Tekst
Przypominasz film, najpiękniejszy film.
Dobrych kilka chwil, tak potrzebnych mi, czuję i widzę że fotografie które robił dziadek mój, pamiętają czasy kiedy byłaś tu, siostro, najbardziej brak mi ciebie.
Chcę byś przeczytała list, który piszę ci... Już kolejną noc.
Bo ty dałaś wszystko mi, a w rękach niebo może być widoczne dzięki tobie.
A dzięki tobie umiem śnic umiem kochać i wybaczać więc Wybaczam ci że cię nie ma dziś przy mnie, bo mam anioła co jest taki jak ty, jest taki jak ty...
Czy w ogóle wiesz jak na ziemi jest odkąd nie ma ciebie, duch Łapie mnie za skroń, przewraca w myślach, lepiej byłoby jakbyś to nie była. Proszę dziś ostatni raz przytul mnie jakbym była kimś ważniejszym niż twoja siostra. Cierpię tu bo nie mogę już PRZEPROSIĆ cię a dzięki tobie umiem żyć żyć, umiem śnić, umiem kochać i wybaczać więc wybaczam ci że cie nie ma dziś przy mnie, bo mam anioła co jest taki jak ty, jest taki ty. Przypominasz film, najpiękniejszy film.
Dobrych kilka chwil tak, potrzebnych mi, czuję i widzę, fotografie ktore robił dziadek mój pamiętają czasy kiedy byłaś tu Loren, najbardziej brak mi ciebie, Loren, najbardziej brak mi ciebie, Loren, najbardziej brak mi cieeeeebieee.

Wstałam powoli z krzesła nie przejmując się że płacze. Popatrzyłam ze smutkiem na jury. Simon miał spocone oczy, Po Amandzie spływały łzy. A Alesha płakała mocno, wręcz bardzo mocno. Nie obchodziło mnie to że płakałam i makijaż mi się zmył. Powolnym krokiem bez uczuć zaczęłam iść w stronę jury. A dokładniej w stronę Aleshy. Ta cała zapłakana popatrzyła na mnie, a ja rzuciłam się w jej ramiona. Po dwóch minutach weszłam spowrotem na scenę.

- Nellie.. Loren napewno jest z ciebie dumna - powiedział Simon.

- Właśnie to jest moje największe marzenie - odpowiedziałam.

- Nellie. Ja poprostu nie mogę sobie wyobrazić jak sie czujesz - powiedziała Alesha.

- Muszę z tym żyć, Bóg nie był dla mnie za łaskawy.- odpowiedziałam ze smutkiem.

- Nel, to był najbardziej emocjonalny występ jaki kiedykolwiek widziałam. - powiedziała Amanda.

- Pamiętajcie że jeśli chcecie żeby Nel wygrała wysyłajcie SMS pod numer 8176 o treści 1 - powiedział wchodzący prowadzący. A ja wskazałam z płaczem liczbę 1 do kamery. Teraz tylko czekać - Czas do godziny 23:00.

Poczym zeszłam ze sceny. Nadal płacząc, chciałam być teraz sama. Tylko ja i moje myśli.
Mijały godziny a ja nadal siedziałam wpatrując się w ścianę aż za kulisy weszła Alesha.

- Cześć Nel.

- Cześć, nie masz występów?

- Mamy przerwę po której dowiemy się kto wygrał. Wpatrujesz się w tą ścianę 4 godziny? - zapytała z niedowierzaniem.

- Niewiem, może, odkąd wyszłam ze sceny patrzę w ścianę.

-Chciałam ci tylko powiedzieć że jesteś moja faworytka, napewno zrobisz karierę, trzymam za ciebie kciuki.

- A czy ja chcę tą karierę?- powiedziałam po cichu.

- To już od ciebie zależy.

Okej teraz wołają wszystkich uczestników na scenę.

- Zwyciezcą 7 edycji programu Mam Talent jeeeeest. NELLIE AKERMAN!!!

Omg to ja.

- Matko Boska nie wiem co powiedzieć, dziękuję wszystkim którzy wysłali na mnie SMSY, Ale to nie po to przyszłam do tego programu, chciałam uświadomić nie innym tylko chociaż sobie że cos umiem osiągnąć.- powiedziałam do mikrofonu poczym usłyszałam oklaski.

W domu

Co chwila widzę mój występ w Mam Talent, pod tytułem Najbardziej wzruszający występ w historii itp.
Nie wiem jak potoczy się teraz moje życie, mam być sławna i nie móc normalnie przejść przez miasto, lub spotykać się ze znajomymi? Nie chcę tego, ale tak naprawdę to nie ja decyduję od teraz...