Ο Cameron ήταν έξω από το σπίτι μου και βαρούσε την πόρτα ,φώναζε το όνομα μου με μίσος.Οχι αποκλείεται...αποκλείεται να έμαθε..
Δεν μπορώ να του ανοίξω,αν του ανοίξω ξερω πολυ καλα ότι θα με σκοτώσει και αν δεν με σκοτώσει θα μου πάρει το μωρό και αυτο ειναι που θα με διαλύσει.
Το σπιτι έχει πισω πόρτα!ΝΑΙ!ΕΧΕΙ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ!
Έτρεξα μέσα στο δωμάτιο μου και έβγαλα ένα μεγάλο σακίδιο.Εριξα 2-3 δικά μου ρούχα μέσα και μετά πήγα στο δωμάτιο της μικρής και έριξα ολα τα απαραίτητα που χρειάζεται.
Εβαλα παπούτσια ,άρπαξα τα κλειδιά του σπιτιού,την πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να τρέχω μέσα στο σκοτάδι.Με πονούσε που έτρεχα μακριά του αντί να τρέχω προς την αγκαλιά του..Αυτή η αγκαλιά ,ποσο μου έχει λείψει
Βγηκα στην πιάτσα με τα ταξί και μπήκα γρήγορα σε ένα.
Είπα την διεύθυνση της Δέσποινας και ξεκίνησε για το σπιτι της.
Η Δέσποινα ειναι η κολλητή μου.Μου στάθηκε πολυ όλο αυτόν τον καιρό που ήμουν μόνη.Με βοήθησε από την πρώτη στιγμή.
Γνωριστήκαμε στο αεροδρόμιο,καθόταν στην διπλανή θέση και με είδε που εγω ήμουν χάλια ψυχολογικά, ήταν η μέρα που έφυγα από την Αμερική ,που ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος.Της είπα όλη την ιστορία μου και από τότε δεν με άφησε ποτε μόνη.Δεν ξερω αν θα τα είχα καταφέρει χωρίς εκείνη.
Το ταξί μας άφησε εξω από το σπιτι της.
Πλήρωσα τον οδηγό και βγηκα γρήγορα από το ταξί, έτρεξα στην πόρτα της Δέσποινας και άρχισα να χτυπάω το κουδούνι
Η πόρτα άνοιξε και η είδα μια θυμωμένη στην αρχή Δέσποινα να με κοιτάζει αλλά στην συνέχεια είδε τα δακρια στα μάτια μου ,το μωρό στο ένα χέρι και τον σάκο στο αλλο.Παγωσε..
«Πες μου ότι δεν ειναι αυτο που φαντάζομαι» ειπε με ανησυχητικό τόνο
Μπήκα μέσα και κάθησε στον καναπέ πετώντας τον σάκο δίπλα μου,την μικρή την είχε πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά μου
«Γύρισε..» είπα προσπαθώντας να συγκρατήσω τα δακρια μου
Είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα
«Τι εννοεις γύρισε;Που το ξερεις;Σε βρήκε;Σε πειραξε;Σε απείλησε;» Άρχισε να με βομβαρδίζει με ερωτήσεις
«Ηρθε εξω από το σπιτι πριν λίγο και άρχισε να βαράει την πόρτα και να φωνάζει το όνομα μου δεν ξερω πως-» και εκεί δεν άντεξα ,άρχισα να κλαίω με λυγμούς.
Η Δέσποινα πήγε να μου πάρει το μωρό από την αγκαλιά αλλά το έσφιξα πάνω μου
«Θα την ξυπνήσουμε,ας την να την πάω στο δωμάτιο» μου ειπε και την άφησα από τα χέρια μου
Φοβάμαι ,αν μου πάρει την Gina δεν θα έχω λόγο να ζω
Το μωρό μου ειναι η ζωή μου.
Ηρθε μέσα η Δέσποινα και κάθησε δίπλα μου
«Συγνωμη για όλη αυτή την ταλαιπωρία,αυριο θα πάμε σε κάποιο ξενοδοχείο » της είπα ,τι φταίει και αυτή να τα τραβάει ολα αυτά
«Μην το ξανά πεις αυτο.Θα μείνετε εδω όσο θέλετε,μην ανησυχείς για αυτο ,ξερεις πολυ καλα ότι το σπιτι μου ειναι και σπιτι σου» μου ειπε και με αγκάλιασε
Πραγματικά την αγαπω πολυ.Της χρωστάω τόσα πολλα..
Μιλούσαμε για ωρες ώσπου εξω άρχισε να ξημερώνει και αποφασίσαμε ότι χρειαζόμασταν ξεκούραση και οι δυο
Ήταν 8:00 και πήγα να ξαπλώσω αλλά μετά από 1 ώρα ξύπνησε η Gina και δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Αυτή η μέρα θα ήταν πολυ δύσκολη και για τις δυο μας.
Συγνωμη που άργησα τόσο πολυ να γράψω το επόμενο κεφάλαιο αλλά είχα κάποιες δουλειές που επρεπε να τελειώσω.Ελπιζω να σας άρεσε ❤️
Ρίξτε μια μάτια και στο βιβλίο της debbiemrg "When dreams come true" ειναι πραγματικά πολυ ωραιο❤️
-xoxo Gewrgia
