CAMERON'S POV
Καθόμουν σπίτι για ώρες.
Λείπει 1 ολόκληρο χρονο τώρα,δεν ξερω τι να κανω.Γιατι δεν μου λεει κανεις που είναι,δεν καταλαβαίνουν ότι δεν μπορώ να μείνω μακριά της;Ότι είναι ο πρώτος άνθρωπος που με έκανε να νιώσω τόσο δυνατά συναισθήματα για εκείνον;Θα έδινα τα πάντα για να την ξανά έβλεπα.Αυτο ήταν ,θα αναγκάσω την Μαρία να μου πει.
Σηκώθηκα ,βγήκα από το σπίτι και άρχισα να βαράω την διπλανή πόρτα.Ανοιξε η Μαρία και έκπληκτη με ρώτησε τι συμβαίνει.
Μπήκα μέσα στο σπίτι με φόρα.
«Απαιτώ να μου πεις που είναι η Γωγώ» φώναξα
«Cameron σου ξανά λεω ότι η Γωγω δεν θελει να μάθεις που βρίσκεται.Σηκω και φύγε αυτή την στιγμή!»Μου φώναξε η Μαρία
«Ετσι και δεν μου πεις που είναι θα-»
Ξαφνικά πάγωσα.
Το βλέμμα μου κόλλησε σε ένα κάδρο στον τοίχο.
Ήταν η Γωγω με...ένα μωρό στην αγκαλιά της.
Η Μαρία με κοιτούσε με νεύρα αλλά όταν κατάλαβε που κοιτούσα πάγωσε και εκείνη.
«Cameron δεν είναι αυτο που νομ-» πήγε να πει αλλά την διέκοψα
«ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ;»φώναζα και το αίμα μου είχε ανεβεί στο κεφάλι.Ολα γύριζαν γύρω μου.Νομιζα ότι κάποιος μου κάνει πλάκα.Αποκλειεται να είχε το παιδί μου και να μου το έκρυψε,δεν θα μου το έκανε ποτε αυτο.
«Cameron..δεν μπορώ να σου πω τίποτα,φύγε» μου ειπε η Μαρία
Ξαφνικά άρπαξα ένα βάζο και το έριξα στον τοίχο με αποτέλεσμα να γίνει κομμάτια.
«ΛΕΓΕ ΤΩΡΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΑ ΣΠΑΣΩ ΟΛΑ»φώναξα με θυμό
«Ηρέμησε» μου ειπε η Μαρία σοκαρισμένη από την πράξη μου.
«Το παιδί αυτο είναι δικό σου..» μου ειπε η Μαρία
Προσπαθούσα να ηρεμήσω αλλά δεν τα κατάφερνα
«Πες μου που είναι»Τώρα μιλούσα πιο ήρεμα αλλά οχι σιγά
Η Μαρία φαινεται να τρόμαξε από το βλέμμα μου
«Στην Ελλάδα..η Γωγω είναι στην Ελλάδα» και πριν προλάβει να πει κάτι αλλο βγήκα από το σπίτι και κάλεσα στο αεροδρόμιο
«Ένα εισιτήριο για Θεσσαλονίκη παρακαλώ,χωρίς επιστροφή» είπα και αφού το κανόνισαν το έκλεισα.
Αυτο ήταν ,θα μου το πληρώσεις πολυ ακριβά αυτο Γωγω.
ΓΩΓΩΣ POV
Καθόμουν ήρεμη στο σπίτι και παράγγελνα ρούχα από το internet.Η μικρή κοιμόταν μέσα στο κρεβατακι της δίπλα από το δικό μου κρεβάτι.
Ήταν 4 το μεσημέρι και ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου
Στην οθόνη του κινητού έλαμψε ο αριθμός της Μαρίας.
«Ελα μπροο τι κανεις;» Της είπα μόλις το σήκωσα
«Γωγω έχω κάτι πολυ σημαντικό να σου πω» μου ειπε σοβαρά και σηκώθηκα όρθια
«Τι έγινε;» Της είπα και ξαφνικά το κινητό μου έκλεισε
Γαμωτο!καταρραμενη μπαταρία!
Ξαφνικά έσβησαν και όλα τα φώτα του σπιτιού.
Αυτο μας έλειπε!Πως θα φορτίσω το κινητό μου τώρα που έγινε διακοπή ρεύματος;
2 ώρες έκανε να έρθει το ρεύμα!
Έπαιρνα την Μαρία τηλέφωνο αλλά δεν το σήκωνε. Αναρωτιέμαι τι έχει συμβεί.
3 η ώρα τα μεσάνυχτα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ από την αγωνία μου.Η Μαρία δεν μου ειπε τι έγινε,την έπαιρνα και δεν το σήκωνε.
Η μικρή ξύπνησε και την ξανά έβαλα για υπνο
Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.Καλα 3 η ώρα το πρωί ποιος χτυπάει τα κουδούνια;
Ξαφνικά αυτός που ήταν έξω άρχισε να βαράει την πόρτα και να φωνάζει.
Μισό λεπτό,κάπου την ήξερα αυτή την φωνή...ο Cameron!
Hellooo❤️Βρηκα την ευκαιρία και έγραψα το 2ο κεφάλαιο.Ελπιζω να είστε όλοι καλα,μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να μου στέλνετε και να με ρωτάτε για πράγματα που θέλετε να μάθετε.
-xoxo Gewrgia
