Ο Cameron γύρισε και την κοίταξε κατά κόκκινος από τα νεύρα.
«ΤΙ ΛΕΣ;» Ειπε και πήγε να της ορμήσει αλλά τον κράτησαν 2 από τους σωματοφύλακες του
Εγω είχα μείνει σαστισμένη, δεν μπορούσα καν να κινηθώ.
«ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΕΣ, ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ» συνέχιζε να φωνάζει αυτή και η φωνή της ακουγόταν σαν βουητό στα αυτιά μου
Δεν ειναι δυνατόν, δεν μπορεί να λεει αλήθεια
«ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ» πλέον ο Cameron βρισκόταν εκτός εαυτού.
Τους άφησα να μαλώνουν και απλά άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες χωρίς να αντιλαμβάνομαι τι κανω. Δεν ήξερα τι ένιωθα, δεν ήξερα τι επρεπε να κανω, πως να αντιδράσω , ήμουν χαμένη.
Μπήκα στο δωμάτιο του και πλησίασα την Gina η οποια με κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε. Μονο το παιδί μου μου δίνει δύναμη αυτή την στιγμή.
Την πήρα στην αγκαλιά μου και την κοιτούσα,ήταν τόσο όμορφη.. του έμοιαζε τόσο πολυ.
Την άφησα στην κούνια της και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα της μέσα σε μια βαλιτσα.
Αφου τελείωσα την πήρα ξανά στην αγκαλιά μου και άνοιξα σιγα σιγα την πόρτα για να δω αν ήταν κανεις εξω, τιποτα.
Άρχισα να κατεβαίνω γρήγορα τις σκάλες και παλι κοιταξα αν ήταν καποιος, παλι τιποτα.
Μπήκα με φορα στο δικό μου δωμάτιο και έκλεισα σιγα την πόρτα για να μην ακουστω.
Άρχισα έπειτα να μαζεύω και τα δικά μου πράγματα στην βαλιτσα και αφου τελείωσα καθησα λίγο στο κρεβάτι.
Η Gina ήταν ξαπλωμένη και κουνούσε τα πόδια της και τα χέρια της, είχε ένα τεράστιο χαμογελο και με κοιτούσε, είχε βάλει το πόδι της μέσα στο στομα της και γελούσε. Γελασα και εγω στο θέαμα και την πήρα στην αγκαλιά μου.
«Αυτο ήταν μωρό μου, φεύγουμε από εδω.» Είπα νιώθοντας εναν κόμπο στο στομάχι μου
Άνοιξα σιγα σιγα την πόρτα και βγηκα εξω.
Εκανα μερικά αργα βήματα κοιτάζοντας αριστερά μου και δεξια μου για να δω αν ειναι κανεις και έτρεξα προς την μεγαλη εξώπορτα.
Όταν ομως άνοιξα την εξώπορτα για να φυγω άκουσα μια φωνή από πισω μου.
«Που νομίζεις ότι πας;»
Γύρισα και τον είδα, το βλέμμα του είχε θυμό και λύπη μαζί
«Φεύγω» του απαντησα μετά από λίγα δευτερόλεπτα με σταθερή φωνή
«Παντα στα δύσκολα το βαζεις στα πόδια, με αφηνεις μονο μου να αντιμετοπισω καταστάσεις χωρίς να σε νοιάζει για το αν θελω και αν μπορώ» ειπε και κοίταξε το πάτωμα.
Ο κόμπος στην κοιλιά έγινε μεγαλύτερος και η καρδιά μου σφίχτηκε, είχε δίκιο αλλά δεν μπορούσα να το αντέξω όλο αυτο.
«Άφησες μια άλλη γυναίκα έγκυο και μου λες ότι εγω το βάζω στα πόδια; Οχι Cameron δεν το βάζω στα πόδια, θελω μια καλύτερη ζωή για εμένα και την κόρη μου..Ολα ήταν τόσο καλα και ξαφνικά ολα χάλασαν, δεν μπορώ να μείνω αλλο εδω» είπα και χωρίς να το καταλάβω άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου.
«Δεν ειναι έγκυος, της είπα ότι αν πει την αλήθεια θα της δωσω 100.000 ευρω και θα εξαφανιστεί από την ζωή μου και τα παραδέχτηκε ολα» ειπε κοιτώντας ακόμη το πάτωμα.
«Και εγω πως το ξερω αυτο;» Είπα και σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια μου
«Νόμιζα πως απλά θα με πίστευες..αλλά έκανα λάθος» ειπε και καταλαβα από την φωνή του ότι έκλαιγε.
Κοιταξα την Gina και μετά τον Cameron που δεν είχε σηκώσει το κεφάλι του από το πάτωμα.
Άφησα κάτω την βαλιτσα και άρχισα να περπατάω προς το μέρος του.
Έπιασα το κεφάλι του με το ένα μου χέρι και το σήκωσα ώστε να με κοιτάει.
Κοίταξε το μωρό μας και έπειτα γύρισε σε εμένα και με κοίταξε μέσα στα μάτια.
«Σ'αγαπαω» του είπα και ξαφνιάστηκε
Γουρλωσε τα μάτια του και μετά από κιγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε ένα τεράστιο χαμογελο στο πρόσωπο του.
«Τ-Τι; Τι ειπες;»
«Ότι σ'αγαπαω»
Εντελώς απρόσμενα αγκάλιασε την Gina και εμένα και μας έκανε σβούρες
«ΕΙΜΑΙ Ο ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» φώναζε και χαμογελούσα ενώ η Gina είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια
«Σου υπόσχομαι ότι δεν θα σε αφήσω ποτε ξανά» του είπα
«Σου υπόσχομαι ότι δεν θα έχεις ποτε ξανά αφορμή να με αφήσεις» ειπε και χαμογέλασα
Μακαρι να είμαστε για παντα ετσι όπως είμαστε αυτή την στιγμή.
