Vampire love

verrassingsfeest

POV Roos

Ik sta om 7 uur op wat voor mij nog best wel laat is, ik heb over een half uur al les dus ik ga niet meer hardlopen. Het wordt vandaag warm dus ik pak een kort broekje  en een t-shirt uit de kast (zie afbeelding). Ik loop naar de badkamer en stap eerst onder de douche. Ik hoor de deur open gaan. 'Wie is daar?' Vraag ik. 'Oh sorry Roos ik moest even wat pakken.' Zegt Simon. Als hij weer uit de badkamer loopt stap ik uit de douche, droog me af en kleed me aan. Als ik ook klaar ben met mijn make-up binnen een paar minuten loop ik naar de woonkamer. Ik zie alle jongens behalve Nathaniel op de bank zitten. Ze staren me allemaal even aan, maar gaan dan weer verder met tv kijken. Ze kijken een programma met auto's erin, wat mij niet interesseert, dus ik loop naar de keuken en zie Nathaniel daar. Ik kijk hem even aan en loop dan naar de koelkast om wat te drinken te pakken. 'Zeggen we geen hallo meer.' Zegt hij arrogant. 'Waarom zou ik, normaal zei ik hallo en toen reageerde jij niet.' Zeg ik arrogant. Ik loop met een glas drinken naar de bank en ga naast Josh en Simon zitten al lijken hun daar niet heel blij mee te zijn. In mezelf moet ik daarom een beetje lachen. 

De schooldag verloopt verloopt verder vlekkenloos, nou ik had wel wat problemen met Thijmen en Stan, maar ik kon ze wel aan, denken ze echt dat ze een vampier van 1614 jaar kunnen verslaan. Nou, ze weten misschien niet dat ik een vampier ben en ze denken dat ze mij aankunnen, maar dat kunnen ze niet, hahaha. Al bewonder ik hun doorzettingsvermogen. 

~ 2 weken later ~

Morgen is het mijn verjaardag, de vorige 2 weken waren niet heel bijzonder, ik had wat toetsen waar ik niet eens meer voor hoefde te leren, want die onderwerpen wist ik al uit mijn hoofd, zo vaak heb ik het onderwerp al gehad. Geschiedenis hoefde ik helemaal niks voor te doen, want ik heb de geschiedenis zelf beleefd. Tot nu toe weet alleen Nathaniel mijn geheim. We hebben de laatste weken geen enkel woord tegen elkaar gezegd. Ik heb alleen Alex gezegd dat ik morgen jarig ben, maar ik heb hem gevraagd of hij niks tegen de andere jongens wilde zeggen omdat ik er niks groots van maken. Voor mij is dit al de 50ste keer ofzo, dat ik 18 wordt, dus voor mij is het niet meer zo bijzonder.

Het is vandaag zondag dus ik ben op een maandag jarig. Het is 3 uur in de middag en ik heb al mijn huiswerk voor morgen al af, dus loop ik naar de woonkamer, waar iedereen op de bank zit, behalve Nathaniel die er nooit bij zit. Als ik Nathaniel zijn kamer in zie lopen ga ik bij de jongens op de bank zitten. 'Willen jullie een film kijken.' Vraag ik. De jongens knikken. Ik zet een romantische comedy op. Tijdens de film pakte ik er chips bij. Na de film was de chips natuurlijk op. Volgens mij vonden de jongens de film wel leuk. Het is al bijna 5 uur. 'Zullen we naar beneden gaan om te eten?' Vraagt Simon. Iedereen knikt behalve ik. 'Gaan jullie maar alvast ik kom er zo aan.' Zeg ik. Ze knikken en lopen de kamer uit. Ik loop naar de deur van Nathaniel en klop aan. 'Binnen.' Zegt Nathaniel. Ik loop naar binnen en zie Nathaniel aan zijn bureau zitten. 'Ga je mee eten?' Vraag ik. Hij kijkt mij aan en knikt. We lopen samen naar beneden en als we eten hebben gepakt lopen we naar de tafel toe waar onze vrienden aanzitten. 'Oh, je wou Nathaniel nog mee vragen.' Zegt Jonathan met een treurige toon. 'Nee ik ging net op weg en hij kwam net uit zijn kamer dus ik vroeg of hij mee kwam en nu zijn we hier.' Zeg ik. Nathaniel en Jonathan kijken me allebei aan, alleen kijkt Jonathan mij blij aan en Nathaniel mij verward aan. Nathaniel kijkt even naar Jonathan en dan weer naar mij. Als Nathaniel zijn eten op heeft staat hij op en loopt weg. 'Ik ga terug naar mijn kamer, ik moet nog wat huiswerk maken.' Lieg en loop weg. Als ik de kantine uit loop zie ik Nathaniel de lift in lopen. Ik kijk om me heen en als ik niemand zie gebruik ik mijn snelheid en een seconde later sta ik bij Nathaniel in de lift. 'Hey.' Zeg ik. Hij schrikt op. 'Ik zag je niet binnenkomen.' Zegt hij nog steeds verschikt van net. 'Dat is één van de voordelen om een vampier te zijn.' Zeg ik glimlachend. 'Wat is er?' Vraagt hij geïrriteerd. 'Jij liep ineens weg van de tafel zonder wat te zeggen, dus ik wou kijken of er wat was.' Zeg ik. 'Het blijkt dat ik ineens mijn kamer kwam uitlopen, dus ik dacht dan kan ik ook wel weer weg gaan.' Zeg hij arrogant. 'Jonathan klonk zo verdrietig.' Zeg ik. 'Dus?! Zegt hij arrogant. 'Ik wil niet dat één van mijn vrienden verdrietig is.' Zeg ik. De lift stopt op onze verdieping. 'Dan weet ik genoeg.' Zegt hij met een droevige blik. Hij loopt de lift uit en laat mij alleen achter in de lift. Ik loop naar mijn kamer toe en ga op het bed liggen. Het is pas half 6, maar ik heb nu al geen zin meer in deze dag dus ik doe mijn ogen en open ze niet meer voor deze dag.