Mafya'nın Avukatı

BÖLÜM SEKİZ - KAZA

Egenin Dilinden;

Bağırışmalarla uyanırken yanımdaki güzele baktım. Hala uyuyordu. Bende hafifçe doğrulup saate baktım daha saat 3'tü yataktan kalktım üzerime sadece bir eşofman altı geçirerek odadan çıktım. Duyduğum sesle anında donarken Adanın yanlış odaya girmesine resmen lanet ediyordum. Odaya daldığımda bile beni takmayan iki kardeşin benzerliği ise resmen gözlerimi yaşarttı. Ben masumca

"Tartışmayı 12'ye erteleseniz olmaz mı? Daha saat 3"

Dediğimde bana sadece bir bakış atarak devam ettiler. Ada diyordu ki

"Gitmeden önce düşünseydin bunları..."

Ateş diyorduki

"Gene ben mi haksızım anlayamıyormusun..."

Diye devam ediyorlardı o sırada ikisininda telefonları çaldı. İkiside aynı anda telefonlarını açtılar

"Efendim!"

Duydukları şey herneyse birbirlerine bakıp resmen gözleriyle anlaştılar. Son dedikleri şey ise

"Hemen geliyorum!"

Oldu. İkiside odadan çıkarken Adanın giyinmiş olduğunu yeni fark ediyordum. Onlar bahçeye çıkarken sadece pencereden bakmakla yetindim. Sonrada odama geçip uyumaya devam ettim...

Adanın Dilinden;

Asumanın kaza geçirdiğini söyleyen Berkeyle kan beynime sıçramıştı hemen arabama binerek hastaneye sürdüm. Danışmaya kısaca

"Asuman Keskin kaza geçirmiş!"

Dediğimde kız ağzında sakızla

"Siz hastanın neyisiniz?"

Dediğinde onun duyabileceği şekilde

"Seni şu anda buraya gömebilecek birisiyim."

Desemde sadece

"Ablasıyım"

Dedim. Kızın rengi atarken sadece

"Üçüncü katta koridorun sonundaki ameliyathanede"

Dedi. Abim içeri yeni girerken ben asansörü es geçmiş merdivenlerden ikişey üçer çıkıyordum. Sonunda üçüncü kata gelmiştim. Hızlıca koridorun sonuna ilerledim. Ameliyathanenin önünde babam olan şahıs duruyordu. Ona bakarak sinirle

"Kaza nasıl olduysa bunu bulacağım ve eğer senin bir hatan varsa bilki bunu ağır ödiyeceksin."

Dediğimde sessizce

"Araba çarpmış durumu ağırmış duyar duymaz geldim."

Dediğinde sinirden gülerek

"Normal hani hisseleri kalıyorya ondandır."

Dedim. Yüzüme bakmıyordu. Onun siniriyle elimi sertçe savurdum. Cam sehpaya gelirken hafif bir sızı hissetmiştim sadece sehpa ise tuzla buz olmuştu. Abimle bana yönelirken babam doktor çağırmaya gitmişti. Elime bakınca camların parladığını gördüm. Doktor elini omzuma atarak beni oturduğum yerden kaldırdı ardından pansuman odasına götürdü. Önce camları çıkardıktan sonra ise bişey sürdü ve sardı. Ben anında işi bittiği için kalkarken arkamdan

"Bişey düşürdünüz."

Dedi. Dönüp bakınca silahım olduğunu fark ettim. Silahımı alarak belime taktım. Ardından adama kısaca

"Aramızda kalsın."

Dedim. Cevap beklemeden odadan çıkarak ameliyathanenin önüne gittim. Sandalyeye oturarak gözlerimi kapattım o sırada birisi bana seslendi. Kafamı kaldırıp bakınca Kayra olduğunu gördüm. Ayağa kalkıp ona sarılarak tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım. Babam ve abim kantine gitmişler hemşirenin dediğine göre. Beni sandalyeye geri oturttuktan sonra oda yanıma oturdu ve başımı göğsüne yasladı. Bir süre sonra ağlamam hafiflerken geri çekilerek yüzüne baktım saçları dağınıktı üstelik giydiği kazağa ve deri cekete rağmen kasları belli oluyordu. Gözlerimi gözlerine çıkardım ardından sakince

"Seni insan içine yada sadece kızların içine çıkartmamak lazım."

Dedim. O ise sadece gözlerime bakıyordu. Bende yine söze girerek bu kez

"Sana aylarca hatta yıllarca bu şekilde bakabilirim."

Dedim. Bu kez o elimi kalbine koyarak kalp atışını bana hissettirdi. Oldukça hızlıydı. Tıpkı benimki gibiydi. Bu kez o

"Seni her gördüğümde hatta düşündüğümde bu böyle atıyor normal mi?"

Dediğinde sadece başımı bilmiyorum der gibi salladım. Bu hareketime o gülümsedi. Gülümseyince oluşan gamzesine baktım. Ardından elimi yanağına çıkararak okşadım bana yaklaşırken karşı çıkmayarak başımı yavaşca öne getirdim. Dudaklarımız tam birleşecekken Abimin bana seslenmesiyle gözlerimi yavaşca araladım. İşte o zaman bunun rüya olduğunu anladım uzattığı suyu sargılı elimle yani sağ elimle alarak kapağını açtım oda yanıma uturup kendi suyunu açtı ikimuzde aynı anda suyu fdikerek tek seferde bitirdik sonra köşede duran çöp kutusuna oturduğumuz yerden attık. İkimizinkide girerken aynı anda

"Ben kazandım."

Dedik. Sonra birbirimize kötü kötü bakmaya başladık o sırada fazla sesli söylediğimizi bize bakan teyzelerden anlayarak sessizce kavga etmeye başladık. O sırada Kayranın yanımıza geldiğini fark etsemdeabime laf yetiştirmeye devam ediyordum. Kayra gelince kalkıp ona sarıldım oda kollarını bana sıkıca dolarken bir süre sonra ayrıldık sargılı elimi görünce beni aynı yerime oturtup elime bakmaya başladı sonra bana ifadesiz bir sesle

"Hastaneye Asumana bakmaya geldin kendini sakatlamaya değil."

Dedi. Elimi elinden kurtarırken Ateşe dönerek

"Nerde kalmıştık?"

Dedim oda biraz düşünerek

"En son o toplantı olmayacak diyordun."

Dedi. Bende sakince başımı salladım ardından kavgamıza kaldığımız yerden son hız devam ettik gitgide seslerimiz yükselirken artık ayağa kalkmıştık. Babam olacak şahıs ise oturmuş bizi izliyordu dayanamayarak son darbeyi vurdum

"Annem de sizin yüzünüzden öldü ama Asuman da ölürse..."

Dedim. Devamını onlar çok iyi biliyordu. Sonunda biz sessizleşirken teyzeler aralarında konuşuyolardı. Bende oturmuş başımı Kayranın göğsüne yaslamış ameliyatın bitmesini bekliyordum. İçerden yarım saat kadar sonra birisi çıkarken hızlıca ayağa kalkarak

"Durumu nasıl?"

Dedim. Çıkan adam tıbbi terimlerle anlatırken onun lafını kesip

"Bizim dilimizde anlat."

Dedim. Adam sonunda düzgünce anlatmaya başladı.

"Hasta ağır yaralı olarak getirildi. Ameliyat zordu hayati tehlikeyi atlatamadı son 24 saat çok önemli hastayı yoğun bakıma alıyoruz Geçmiş olsun."

Diyerek abimle benim aramdan geçmeye çalıştı ama abim sağ kolunu ben sol kolunu tutarak onu duvara yapıştırdık sonra yine aynı anda tıslayarak

"Kesin konuş doktor kesin."

Dedik. Adak korkmuştu fakat aynı şayleri zırvaladığı için onu bıraktık. Abimle birbirimize baktıktan sonra sadece dudaklarımızdan şu kelimeler döküldü

"O adamlar cezalarını çekecekler."