Psikopat Ask

Hayat devam ediyor

Bu hayatta her ne kadar hüzün varsa bir o kadar mutlulukta var,her ne kadar bir yanını yoksa bir okadar öbür yanında var . Ama bu hayatta hiç bir şey Anne yerini tutamiyacak kadar küçük.

Ankara da Demir hulya lisesinde 11 E sinif ogrencisiyim. Sinif mevcudu 32 kisiydi. Sira arkadasim Borayla aram herzaman iyidir Bora bana arkadastan cok kankamdi. Her derdimi dinler dertlerime ortak olurdu. Annem oleni iki ay olmustu babamla yanliz baslarimiza yasamaya basladik. Babam annemin olumunden sonra bir kizisini oldugunu unutmus hep annemin mezarligindaydi. Eve gelmezdi geldigi zaman bahceden annemin sevdigi cicekleri koparip mezarliga gotururdu. Ben de annemin olumunden sarsilip yipranmistim beni ayakta tutmak icin Ali dayim olmasaydi suan okulda degil evde bos gozlerle annemin elbiselerine bakiyor olur uzerimde deneme yapardim.Anneme benziyebilirmiyim diye.

Ali dayim hem benle hem de babamla ugrasiyordu, babam annemden sonra kendini ickiye vermisti ama Ali dayim babamin yaninda durip onu ickiden vazgecirmisti. Annemin mezarliğindan bir gun olsun vazgecmedi hep ordaydi. Dayim benim yanimdaydi once annem konusunda pisikolojimi toplamama yardimci oldu. Simdi ise okul hayatina devam etmem getektigi icin yanimdaydi. Dayim bana hep

"yilma,yikilma,ayakta dur"derdi.

Bu sozleri beni kendime getirip herseye ragmen hayat devam ediyor sozu aklima geldi.

Annemin mezarina cogu zaman Borayla giderdik. Bora bana yakin bir arkadasti ailemi bilendi. Bora annem konusunda benim hep yanimda olmus uzgun suratimi guler yuz yapardi. Bora boyle yanimda olduktan sonra bir baska arkadasa ihtiyacim yok diye dusunuyordum. Borayla konusup...

-Calistigin kulūpten bende calismak istiyorum.

Bora ise gulumseyerek...
-tamam.

Babam evi unutmustu onun icin calismam gerektigini ve ihtiyaclarimi karsilaman gerekiyirdi. Dayim yardimci oluyor du bana ;ama dayima yuk olmak istemezdim onun icin calismam lazimdi.

~

Pazartesi gunu sabah kapi calisiyla yataktan uyandim kapiya yonelip kapiyi actim. Karsimdaki Boraydi...

-Deniz dun patronla konustum kulupte barbar olman icin sana is ayarladim bu aksam baslayabilirsin.

Gozlerimi daha uykudan acamayan ben bu laflardan bir kelebek misali olmus ucuyordum...

-Super bora cok tesekurler.
Borayla ayni isi yapacagim diye mutlu olmustum. Bora...

-Hadi deniz okul icin hazirlan okula gec kalcaz yoksa.

Borayi iceri alip kendimi yatak odama attim okul icin kiyafet cikartip giydim.uzun siyah saclarimi at kurugu yaptim,mavi gozlerime siyah rimen ve siyah goz kalemi surdum. Mavi gozlerim ve siyah uzun saclarim esmer tenime epey bi yakisiyordu. Odadan cikip cantami koluma taktim Bora diye seslendim. Bora oturma odasindan cikip beraber evden ciktik okul yolunu tuttuk. Okula dogru yururken Bora yapacagim isi bana anlatiyordu. Okula yetistik beraber sinifa gectik. Hoca iceri girdi ders baslamisti. Borayla beraber hocayi dinliyorduk ama aklim bu aksam Bora'nin yaninda basliyacagim isteydi. Hem heycanli hem de mutluydum belki bundan sonra kendime yeni hayat kurabilir ayaklarimin ustunde durabilirdim. Babami fazla merak etmiyordum cunku Ali dayim onunla ilgileniyordu. Is icin babama soylemem gerekirse o da simdi soylemiyecektim. Saatler geciyordu zaman geciyordu okul dagilisina gelmisti. Borayla beraber okuldan ciktik kulūbe gitmek icin yola koyulduk.

Eve gitmemistim cunku ilk isim icin evden kiyafet getirip cantama katmistim. Kulüpe yetişip içeri girdik.
Bora beni patronun yanına götürdü ve beni anlattı. Patron hafif kilolu 40 yaşlarında siyah saçlı bir adamdı. Patron bana bakıp olmiyacağını söyledi.

Bora beni dışarıya çıkardı,kendisi patronun yanında kaldı. Aradan geçen 10 dakika ile Bora odadan çıktı.

"Deniz hadi iş başına "