Chapter 11

0 0 0
                                    

"Breath its just a bad day not a bad life."

Lymira's POV

Pagkatapos ng fun escapade namin balik na ulit sa normal, bago ako pumasok ng school dumaan muna ako sa flower shop at bumili ng flowers, at saka pumunta sa hospital kung saan, nakita ko ang mga doktor sa labas ng kwarto nya.

Nalilito man ay lumapit ako sa kinaroroonan nila.

"Doc. Sera! Ano pong nangyayari? Ang kuya ko ayos lang naman sya diba?" I continuously asked hoping na sasagot syang ayos lang ang lahat. Marahan syang umiling at tumingin ng diretso sa mata ko.

"Bumigay ang katawan nya at makina na lang ang bumubuhay sa kanya ngayon." Marahan ako umiling at pakiramdam ko namanhid ang buong katawan ko dahil sa sinabi nya.. Hinang hina akong napaupo sa sahig at umiyak ng hindi ko namamalayan. Ang pag-asa ko na mabubuhay pa sya at makakasama ay naglaho na ng tuluyan.

Walang buhay akong pumasok sa kwarto nya at sinulyapan ang mga makinang nakakabit sa kanya. Umupo ako sa katabing silya ng kama nito at pinagmasdan ang natutulog nyang mukha. Gusto Kong maniwala na natutulog lang talaga sya at kinabukasan din ay gigising na sya at makakasama na lang namin kaso hindi eh.

"Akala ko na walang iwanan? Pero bakit nauna kang nang iwan paano na kami ni Liam? Paano pa ako makakabangon? Paano?" I silently whispered ni hindi ko nga namalayan na tumutulo na pala ang luha ko. How can I even stand up, this is too much sobrang sakit.

Malungkot akong pumasok sa school at ni hindi man lang pumasok sa isip ko ang pinag aaralan namin.

"Myra Tara na sa Club!" Sigaw ni Keylin na nakapagpagising sa akin. Marahan akong ngumiti at tumango.

"Nakita ka namin ah!kahapon kasama si Luciem, wag mong sabihing kayo na?" May pang-aasar na sabi ni Zamara at sinundot pa ang tagiliran ko. Teka!Kahapon Kami?

"Hindi sinamahan lang nya ako,  nitong mga nakaraang araw bigla kasi syang lumapit sa akin." I silently said.

"Naku! Baka iba na yan, I read books like that at baka—" Napatingin ako kay Lyra ng sabihin nya yon.What does she mean by that? Hindi nya na natapos ang sasabihin ng takpan ni Zamara ang bibig nya, and why is that huh!

"Wag mo ng pansinin yung mga baliw na yan." Keylina said at hinila ako papuntang club room.

Kasalukuyan kaming gumagawa ng plano at interiour design, para sa club namin, ng may mang abala samin at sabihing may tumatawag daw sa akin at pina papunta akong rooftop.

Gusto pa sanang sumama ng tatlo  na sumama kaso bawal daw kaya ako na lang.

Pagdating ko sa rooftop ay nakita ko ang mga nagkalat na talulot o petals ng rose na pink at kumakalat sa paligid ang halimuyak ng rose, at sa dulo ng roof top ay nakita ko ang taong Hindi ko inaasahang makikita ko dito ngayon.

Unti-unti syang lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko at tinignan nya ako ng diretso sa mata, that made my heart beat so much faster.

"A-ano t-to?" My voice is shaking. Because of what is happening, ni Hindi pa nga ako nakakapag-adjust sa after shock na nangyayari sa buhay ko  tapos—.

"On the first time I laid my eyes on you, it felt like damn my heart suddenly beats faster and I can't help but to stare at your beautiful eyes, so peaceful and calm yet innocent. And in that moment I know deep inside that this girl is a special one." He said without breaking his sight in me that almost made my knees melt in surprise.

"I thought you like some one else." I said in almost a whisper. Nagulat na lang ako ng bigla syang tumawa at miya-miya ay humigpit ang hawak nya sa kamay ko.

"Yes that was when your not here but then you caught my sight at the first and last time of my life."

*--*--*--*--*
Surprise hahahaha!!!! Why so Sudden kaya hmmm???

Vote&Comment guys thank you.

Other story's
*Divergent Paths by @Escelieph
*A thousand promises for yo u by Me
*Kill Code by Me
*A Perfect Ending by Me

My Dreams ComposerWhere stories live. Discover now