My Dreams Composer

Chapter 13

"Before you assume try this crazy method called asking."

Lymira Lumina's POV

Kagaya ng ipinangako ni Gabriel no one dared to asked or to know what happened and no one even dared to questioned me.

At katulad rin ng sinabi nya he courted me at palagi nya akong iniintay sa uwian and pagdadating akong school may chocolates sa locker ko o kaya naman may mga roses araw araw walang palya.

Ang hinayaan ko lang makaalam ng buong pangyayari ay ang mga kaibigan ko knowing them they were my bestfriend and whom I know from the start.

Napatigil ako sa pagmumuni-muni ng may dumating sa club namin na lalaki , magisa lang ako sa club dahil nag-tetake ng summer exam ang tatlo para daw free sila sa summer nila.

I stand up and face that man na bigla-bigla na lang pumasok, I feel creeped about this man because he's wearing  black jacket, shirt and pants and plus the mask so all I can see is his eyes.

"Sino ka?Anong kailangan mo?" I asked confused about his actions.

He didn't speak but less, itinulak at isinandal nya ako sa pader and put his both hands sa magkabilang balikat ko dahil sa pagpupumiglas kong makawala sa lalaking to.

I suddenly felt my sweat and nervousness run towards my body as he removed his masked.

"Sisigaw ako pag hindi ka umalis dyan !" I said at hindi punapahalata ang nerbyos na gumagapang sa buong katawan ko.

"Sumigaw ka walang makakarinig sayo!" Nakangisi nyang saad.

Bahagyang gumapang ang takot sa katawan ko ng marinig ang malamig nyang boses.

"A-ano bang gusto mo." This time hindi ko na napigilan ang takot ko sa pagsasalita ko.

"I just wanted to say that words are more than actions don't believe  in what you doesn't see." Nakangisi nyang saad at mabilis na umalis.

Unti-unting akong napadausdos sa pader na kinalalagyan ko ng mapagtanto ko kung ano ang ibig sabihin nya.

Pagkatapos ng ilang minutong pagiisip ay tumayo na ako at napagpasyahan kong tumayo at kunin ang envelope na sa tingin ko ay mula sa lalaking kakaalis lang.

Nung binuklat ko ito isang picture na may kahalikang babae si Gabriel. Nanigas ako sa kinatatayuan ko at tinignan ang likuran ng litrato.

Rooftop.

Yan yung nakasulat at kahit hindi ako makapaniwala ay kusang naglakad ang paa ko. Pwede namang edit lang yon diba?

Patakbo akong pumunta at nung makarating ako ay nakita ko ang mga taong naguusap at ang lalaking kilalang kilala ko na nakatalikod sa direksyon ko. Nagtatago ako sa likod ng pader na malapit sa pintuan.

"Ano nagawa mo na? Ang usapan ay paibigin mo sya saka iwan at tayo na ganon lang kadali."boses ng babaeng kilalang kilala ko.

" Oh, bat ayaw mong magsalita, just break that Lymira girl and the games are  done." Saad naman ng babaeng katabi nya ngayon. Unti-unti akong napaatras hanggang sa masagi ko ang isang bakal at bumagsak ito sa may braso ko dali-dali ko itong tinanggal at tumakbo paalis ng hindi nililingon ang mga taong dahilan kung bat ako nagkakaganito ngayon.

I ran as fast as I could not even minding the blood that runs through my broken arm, but I can't still feel the pain.

*--*--*

Tragic right?
Vote and comment is highly recommended recommended thank you po  guys.

Any violent reaction please comment!