κρυφός έρωτας.

Κεφάλαιο 39

Ξυπναω και δεν ειναι διπλα μου ο Αστον και ετσι κατεβαίνω και κοιταω κατω μα δεν ειναι κανεις εξω κάθεται η μαμα μου και ο μπαμπας μου; τι σκατα;παω αργα και ακουω τι λενε.

"Και δηλαδη δεν θα της το πουμε οταν ξυπνήσει οτι ο Αστον πηγε να παραδοθεί στον καρλος;"ρωταει η μαμα μου.

"Θες να παει εκει και να βάλει σε κίνδυνο και τον εαυτό της και το μωρο;"ρωτάει ο πατέρας μου.

"Σε καμία περίπτωση"λεει η μητέρα μου.Παίρνω τα κλειδιά και παταω τροχαδι και φτανω στο αυτοκίνητο μου και βάζω μπρος και φεύγω και βλεπω απο τον καθρέφτη τους γονεις μου να τρεχουν για λιγο πισω απο το αυτοκίνητο και έπειτα να κοιτανε σοκαρισμένοι που απομακρύνομαι.

Μετα απο τοσο γρήγορα που έτρεχα μεσα σε ενα τέταρτο έφτασα στον σπιτι του Κάρλος και κατέβηκα και χτύπησα αλλα δεν άνοιγε κανεις.

"Καρλος"φωναζω και χτυπαω την πορτα απελπισμένα μεχρι που την ανοίγει ενας απο τους άντρες του κρατώντας όπλο.

"Τι θελεις;"ρωταει.

"Να με αφήσεις να μπω,ξερω οτι ο καρλος ειναι μεσα"του λεω

"Μου ειπε πως δεν θελει να σε δεχτεί"λεει.

"Ασε με να μπω"λεω

"Οχι"

"Θα με αφησεις να μπω"ξανα επιμένω.

"Οχι"ξανα λεει και ετσι αναγκάζομαι και τον σπρώχνω και αρχίζω να τρεχω και ανεβαίνω τα σκαλια χωρις να ξερω που πηγαινω κοιταζω ολες τις πορτες ανοιγω οσες ανοιγουν και δεν ειναι σε καμια στο τελος του διαδρόμου υπάρχει ενα ασανσέρ και τρεχω και μπαίνω μεσα.Εχει κωδικό ομως. Σκατα. Ποσο δύσκολο μπορει να ειναι; τρέχω πισω σε αυτον που περασα και τον βλεπω να κλείνει την πορτα. Πιάνω ενα βαζω και τον χτυπαω λαφρια στο κεφάλι για να ζαλιστεί. Αρπαζω το καρτελακι του και το ακουστικό του και τρεχω πισω στο ανσανσερ. Σκιζο την διαφάνεια απο το καρτελάκι και βγάζω οτι βρω. Ελα καπου Πρέπει να ειναι.Καπου γραφει μεγαλη μερα και σκέφτομαι προσεχτικά. Σήμερα. Αφου τον πιάσανε. Παταω την ημερομηνία και το ασανσέρ κλείνει και κατεβαίνει. Με το που ανοίγουν οι πορτες βλεπω παρα πολλους άντρες του Κάρλος να κρατανε τον Αστον και να τον σημαδεύουν με οπλα. Ομως ο Αστον και ο Κάρλος κοιτάνε εμενα που μπαίνω μεσα στην εθουσα.