CİCİ KIZ

Giriş

‘’ 112’yi arasın biri. Acilen arayın. Çabuk olsanıza! ‘’ diye yankılanıyordu sesim koridorda. Elim ayağım birbirine dolanmış ne yapacağımı bilmez bir şekilde yerde yatan bedene bakıyordum.

Herkes korkuyla kaçışıyor, koridordan uzaklaştıkça uzaklaşıyordu. Bedeni ters çevirdim. Kim olduğunu merak edercesine korkumu yenip bakmayı yeğledim. Yüzüne tamamen bulaşmış kan, onu tanımamı zorlaştırıyordu. Zaten hayatımda ilk defa gördüğüm biriydi.

İrkildim. Korku tüm bedenimi sardı. Gözleri  gece karanlığını andırıyordu. Gözünün beyazı yoktu. Tamamen siyah. Tamamen karanlık. Ürkütücü korku filmlerini, karanlık için çalışan içine ruh girmiş adamları anımsattı. Tüm gücümle uzaklaşmaya çabalıyordum koridordan. Koştukça koşuyordum. Olmuyor.

Koridordan bir türlü uzaklaşamıyordum. Her yer çıkmazdı sanki. Kısılmış kalmıştım lanet olası okulun lanet olası yerinde. Biraz önce yerde yatan kanlı beden yoktu olduğu yerde. Etrafıma bakındım. Altıma edecek dereceye gelebilirim bu korkuyla.

Kızlar tuvaletine saklanmaya karar verdim. Yaralı olan adam erkek olduğu için kızlar tuvaletine girmez diye salakça bir düşünce belirdi korkudan yok olmaya başlayan beynimde.

Tuvalete girdim. Kimse yoktu. Bir süre klozetin üstünde oturup sessizliği dinledim. Nefes alış verişlerim yankılanıyordu adeta. Ne kadar süre kaldığımı hatırlamıyorum şu iğrenç yerde. Gitmeyi düşündüm. Kilidi açıp yavaşça çıktım. Etrafta kimseler yoktu. Rahatlamışçasına derin bir nefes aldım. Kötü tuvalet kokusu umurumda bile değildi. Lavabolara yöneldim elimi yıkamak için. Her zamanki gibi bol köpüklü bir temizlik yaptım rahat rahat.

Biraz önce yaşadıklarımı unutmaya çalışıyordum. Unutmayıp ne yapacaktım ki. Kafayı yememek için yok saymak en iyisiydi. Kafamı kaldırıp aynaya bakmaya karar verdim. Her zaman özenerek yaptığım saçımı, uğraşmadan toplayıverdim aceleyle. Koridora çıktığımda yaralı adam  hala yerinde yoktu ve bedenin durduğu yerde beyaz fayansa yazılmış kırmızımsı tonda yazı dikkatimi çekti.

Net olmayan yazıya yaklaştım iyice. Kan kokuyordu.  Yazı kanla yazılmış, kan aktıkça harflerin okunması zorlaşmıştı.

Uzaktan gelen kanat çırpış seslerine doğru arkamı dönüp baktım. Bir ordu dolusu karga bana doğru uçuyordu pencereden içeri girerek. Gözleri kanımsı kızıllıkta parlayan, ete düşkün bir ordu dolusu karga.  Bir tanesi gelip boynuma peçesini geçirmişti.

Acıyla sarsılan bedenimi ayakta tutamadım ve ağır devinimlerle yere düştüm. Yazının yanına düştüğümü fark ettim. Boğazımdan yayılan kan, yazıya karıştıkça biraz önce net olmayan yazıyı daha rahat okumaya başladım.  

‘’ SAVAŞ SESİ YANKILANIRKEN ETRAFTA

KANA KARIŞ CİCİ KIZ

KARŞI OL KARANLIĞA

UNUTMA

 KARANLIK AYDINLIK OLANI SEVMEZ  ‘’