CİCİ KIZ

3.BÖLÜM '' REVİR ''

Rüzgarın uğultusuyla dolan kulaklarımı yastığa bastırarak yatağa iyice gömüldüm. Çarşaftan gelen yoğun deterjan kokusu burnumun direğini kırmaya yetmişti. Gözlerimi loş odada araladım. Adını dahi bilmediğim birisi yan tarafımdaki ufak koltukta sızıp kalmıştı. 

Hafızamı zorlayarak kim olduğunu  anlamaya çalıştım. Aklıma gelen küçük fotoğraflar kim olduğunu hatırlamama yetmişti.

''Seninle sonra görüşeceğiz Yağız Kızılok ''  Kelimeler çocuğu tanımama yetmişti.

Beni yerden kaldırıp kucağına alan, revire kadar taşıyan muhteşem ötesi varlık... 

Uyurken tatlı olduğu gözlerimden kaçmadı. Dudaklarını minik bir bebek gibi büzmüş, annesini beklerken uyuyakalan çocuklara benziyordu. Saçları ne oldukça uzun ne de oldukça kısaydı. Alnını açığa çıkaran sarı saçlarından bir tutamı gözlerinin üzerine düşmüştü. Kirpiklerinin kıvrımları hiçbir insanın kirpiklerine benzemiyordu. 

Vücuduna gelirsek... Dar siyah t-shirt bedenini adeta kavramış, göğsündeki her bir kası belirginleştirmişti.  Altında ise ona uyumlu dar kesim kot pantolon vardı. 

Kayan yastığımı düzeltmek için hareket ederken gözlerimi ondan almaya çabalıyordum. Karşı masada bulunan suya ulaşmak için ayağa kalkmaya karar verdim. Hızlı hareketlerle ayağa kalktığım anda bileğimde oluşan acıyla çığlık atmam ve yere kapaklanmam bir oldu.

Yankılanan tiz çığlığımdan bir anda irkildi ve gözlerini açması bir oldu. Nanosaniyeler içerisinde yanıma gelerek beni yavaş dokunuşlarla yatağa yatırdı. Yüzünde endişeli bir ifade vardı

''İyi misin ? '' dedi kırmızı dudakları beni iyi hissettirmek için kıvrılırken.

''Bileğim .'' dedim sadece. Kaslı kolunu belimden çekip bileğime getirdi. Vücudundan yayılan sıcaklık adeta vücuduma geçmişti. Heyecanlanmamak elde değil. Sıcaklığının verdiği heyecanla daha fazla etkilenmeye başladım. Dokunduğu yer alev alev yanıyordu sanki. 

''Ateşin var sanırım .'' dedi ve bileğimi tutan ellerini alnıma dokundurdu. İyice artan ateşim yüzümü kızartmaya, yakmaya devam ediyordu. 

''Hayır. Kendimi iyi hissediyorum. '' dedim oldukça şirin davranmaya çalışarak. Gözlerini gözlerime dikti ve yalan söyleyip söylemediğimi anladığı anda bilmiş bir tavırla sırıtıp yataktan kalktı.

''Ben en iyisi hemen bir hemşireyi çağırayım. '' dedi arkasında bıraktığı hoş kokusuyla kapıyı kapatırken.

Birkaç dakika sonra sevecen bir tavırla bana yaklaşan bir hemşireyle yanıma gelmişti. Kadıncağız ateşimi kontrol altına aldıktan sonra yanımdaki devasa varlığa bakarak  bana göz kırptı

''Ateşini çıkaran şeyin ne olduğunu anladım. '' dedi fısıldarcasına. Yanımdaki çocuğun duyup duymadığından emin olmak için endişeyle ona baktım. Loş ışıkta dudakları incimsi dişlerini kapatamayacak şekilde sırıtıyordu. Elmacık kemikleri güldükçe belirginleşiyor, sert bakışları yerini hınzır bir çocuğun kendini beğenmiş tavrına dönüşüyordu. 

Lanet olsun !

Bu bölüm kısa oldu ama zaten önceki bölüm sınırı geçmemişti. +80 okunacak ve +20 vote olduğu anda yeni bölüm hemen gelir :) Teşekkürler.