Sabah kapının sesiyle uyandım. Yalpalaya yalpalaya kapıyı açtım
'Anneanneeee' siye bağırıp kapıdaki kadına sarıldım. O da hemen karşılık verdi .
'Hala uyuyosun ya aferin sana Roza hanım ' dedi gülümseyip
'Gel anneanne kapıda kalma .hani nerde valiz yok mu'
'Yok canım 2 gün kalıp dönucem zaten küçük çantamı aldım'
Salona geçtik.
'2 gün mu ? Neden ? Kalsan ya biraz işte' dedim umutsuzca
'Kalamam canımın içi . Dönmem lazım dedene şirket için geldiğimi söyledim'
'Tamam suna hanım öyle olsun'
Birbirimize gülümsedik. Dışarı çıkıp kahvaltı yapmaya karar verdik. Kahvaltımızı yapıp bi sahil kenarı kafede oturduk.
'Özlemişim seni Rozam' dedi elimi tutup
'Bende suna anne bende çok özledim seni o kadar alışmışım ki sana '
'Kırgın mısın bana ? Sana önceden anlatmadığım için' dedi mahçup bi sesle
'Hayır anneanne ben az çok anladım durumu. Sana kızmıyorum sadece bilmiyorum ama korkuyorum '
'Biliyorum kızım ama maalesef bu kaderi yaşamak zorundayız.'
'Sana bişey sormak istiyorum anneanne' bütün ciddiyetimle ona bakıyordum
'Sor canımın içi' dedi
'Ya varis olmayı kabul etmezsem. O zaman ne olur'
Gözleri kocaman açıldı. Geri çekilip beni dikkatle süzdü
'Olamaz Roza. Böyle bişey yapmayacaksın değil mi ?'
'Neden yapmak zorunda mıyım Suna anne' dedim
'Değilsin'
'Bi karşılığı olmaz mı peki'
Morali bozuldu. Gözleri aniden doldu. Ikı elimi sıkıca tuttu. Bende onunkini
ŞİMDİ OKUDUĞUN
F I S I L T I
General FictionFarklı bir alemin son soylu varisiydi Kadın. Bu yaşına kadar insan gibi büyümüş ve yaşamıştı.Mirhza aleminin son soylu kadın Mirhzası Roza... Mirhza aleminin son soylu koruyucu Mirhzasıydı Adam. Istemedigi halde çıkarları için dünyadaki soylu kızı k...