F I S I L T I

'Yavaş Yavaş Ölürsün'

Parmaklarımdan avuç içime kadar her zerresinden buz kristelleri dökülüyor alevlerin üstünü hızla örtüyordu. Bi kaç saniye sonra eriyip su haline geliyordu. Bi kaç dakika içinde sönmüştü küçük yangın. Rahat bi nefes alıp elimi indirdim.

Yan taraftaki kıza döndüğümde bi bana birde ellerine bakıyordu. Hadi bakalım başlıyoruz dedim içimden.

Alaz'dan

Bi adım atıp Rozaya döndüm. Bakışlarını yatağa kitlemisti. Avuçlarını sımsıkı kapalı tutuyordu. Hipnoz olmuş gibi yatağa bakıyordu. Sinirden çenesini sıkmış tırnaklarını ellerine batırıyordu.

'Roza' dedim bi adım ona giderken.

'Gel Roza çıkalım şurdan'

Yüzüme bakmıyordu. Sanki duymuyordu beni. Bu hali gerçekten korkutucuydu benim için. Zaten bi insan değildim hele böyle tuhaf anlarda insanların tepkilerine ne yapacağımı hiç bilmiyordum. Ama bildiğim tek bişey varsa bu kızın gerçekten bitik göründüğüydü.

Elimi koluna koyup kapıya doğru yönlendirdim ama tek adım bile atmadı. Eğilip göz hizasına geldim

'Roza..'

Tepki vermiyor öylece karşıya bakıyordu. Elleri hala sımsıkı kapalıydı. Tedirginlik kaplıyordu içimi. Elimi çenesine koyup kafasını yukarı kaldırdım. Şu an göz gözeydik. Bakıyor ama görmüyor gibiydi. Koyu renk gözleri insanı içine çekiyordu. Sık ve gür kirpikleri bakışlarında çevrelenmiş kusursuz bi düzen sağlıyordu. Güzel diye düşündüm içimden. Güzel gözler ve güzel bakışlar.

Birbirimize bi kaç saniye öylece bakarken kendimi toplamam gerekiyor diye düşündüm. Zaten kız bakıyor ama bakmıyordu.

'Iyı misin' dedim. Tepki yoktu. Ikı elimle ıkı kolunuda tuttum.

'Roza iyi misin bi cevap versenee ! '

Öyle boş ve hissiz gibiydi ki karşımda bomboş bi nesne var gibi hissediyordum. Çenesini sıkmaktan dişlerini kıracaktı .

'Ben böyle işin içine sıçayım ' dedim.

Ikı elimi ıkı yanağına koydum. Son çarem buydu. Yüzü sıcacıktı. Teni alev alev yanıyordu. Gözlerimi kapatıp kendimi ona kaptırmamak için kendimi zor tuttum.