F I S I L T I

'Ben de affetmem !'➰

Güzel bi bölüm olur sizin için umarım. Severek yazdım çünkü.

(Şarkıyı da mutlaka dinlemenizi tavsiye ediyorum bölüm boyunca )

Mehmet 'yapma hata yapıyosun Roza yapma ' dedi

'Sahra sende çıkıyosun ' deyip 3 kişiyle beraber onları da çıkardım.

Geriye 13 civarı adam kalmıştı. Gittikçe kararan görüşüme rağmen yapmak istediğimi yapacaktım

🔸

Alazın mekandan çıkarılışına bakmadan edemedim. Zorla götürürlerken onu, sinirden kendini ordan oraya savurması, bana yaptığım şey için kızması, başıma bişey gelicek korkusuyla gözlerini dikmesini... Tek isteğim onlar zarar görmeden bu işten kurtulmaktı. Tek sorun kendimi kontrolsüz hissetmemdi. Icim boştu sanki ve her hareketimde damarlardaki kan bile daha yavaş akıyordu. Hepsinin üstüne midemdeki kramplar nefes almamı bile zor hale getiriyordu.

Gözlerimi kapatıp elimi kanamaktan uyuşmaya başlamış kolumun üstüne koydum. Sıcak kanı hissetmem bi kaç saniyemi aldı. Midemin kramplarını da derin nefes alarak azaltmaya çalıştım. Etrafımdaki adamlar homurdanmaya başlayınca açtım gözlerimi yavaş yavaş

'Şovun güzeldi ama bize sökmez , bu mesele burda kapanacak siana'

Sağ taraftaki yapılı adam ciddi bi tavırla kurmuştu cümleleri. Kanımca o ve arkasındaki bi kaç adama cesaret veren şey bitkin görünüyor olmamdı. Birde kolumdan yaralanmam özgüvenlerini artırıyordu.