I'm FINE [COMPLETED]

Chapter 4

Habang andito na ako sa parking area ng school sa loob ng Campus nito ng biglang may kung anung kamay na may hawak na panyo at walang pag alinlangang itinakip bandang ilong ko Na ikinatulog ko agad.at sa sumunod na pangyayari diko na alam kung anung ng yari at pano ako napunta dito sa isang sulok na ubod ng dilim,  Ng mag tagkang aalis ako sa kinauupuan ko.hindi yun nangyari bagkos nakatali ang mga kamay ko sa upuan bandang likuran ko.at mukhang nakabaon din sa sahig ang bawat paa ng kinauupuan kung upuang gawa ata sa bakal?Shhhhhtttt sinu ba tong may kagagawan ng to hindi pa ako nakakapamaalam kay dad at mom na holing hininga ko na lang to.nagugutom narin ako?at Na uuhaw? ganito ba talaga ka pag malapit ng mamatay.oh sadyang gutom at uhaw na talaga ako Nabigla ako ng may kung anung nag ingay na parang may nalaglag na bagay na ikinaingay ng husto,sa dika layuan sa akin.Kaya di na ako nag dadalawang isip na sumigaw.

"G-guys,,!!!!!may tao ba diyan,,!!!!!!!tulongan nyu naman ako?"           May panginginig pang lumabas sa labi ko ang mga ganyang takot sa boses kung pag ingay sa sulok na ito na ubod ng dilim.tumitipid ata sila sa koryente, Halos may narinig na akung isang tunog ng bakal na isang kadena.Shhhhhtttt na halos palapit na palapit na ito sa akin.
"Kung sinu man kayu,,? pakawalan nyu ko dito...."     Pahilang na Sambit ko rito na tila walang narinig sa mga pag mamakaawa ko at mga ito? mga bingi ata?Nabigla ako ng may kung anung humawak sa ulo ko na, hindi ko narin narinig ang isang tunog ng bakal na alam kung yare sa kadena yun.Nabigla ako ng lagyan ng piring ang mga mata ko, shhhhttt mas lalong dumilim na ng husto at pag katapus ramdam kung. Umalis na sa tabi ko ang naglagay ng piring sa dalawa kung mga mata ng may nararamdaman akung isang mahabang koko ng tao na alam kung babae ang nag mamamay-ari ng daliring itong malayang humahaplos sa mukha ko.biglang na ilayu ko ang tinga ko ng may kung anung init na hinga na ramdam kung labi yun ng taong alam kung nasa tabi ko.
"Takot ka bang mamatay,,,,?"         Halos kay hinang boses ang lumabas sa labi nito at boses ng babae ang narinig ko agad kung ni lakasan ang loob kung mag salita.
"Hindi ako takot mamatay,kung nakamulat ang mga mata ko?pero kung nais mo kung patayin sa ganitong paraan Sige hahayaan kitang gawin yun sa akin."         Tapang at galit na lumabas sa boses ko ang mga salitang yun na pahilang na lumabas rin ng labi ko ng biglang nag salita ulit ito na ganun pa din mahinang bumolung sa tinga ko.
"Ang tapang mo parin kahit kilan."          Ramdam kung umalis sya sa tabi ko.

N's Pov

Agad naman na upu ang babae bandang harap ni Thoreau at nag patuloy sa pag sasalita dito.

Babae-"wala kang pinag bago hanga ako sa katapangan mong yan."          May pag ka mahinahong Sambit nito Pero andon parin ang sa boses nito ang matapang at mukhang marunong maki pag laro sa taong nabibiktima nito.
Thoreau-"sinu ba talaga kayu,,!  pakawalan nyu ko dito? "        Andon ang inis sa boses na lumabas kay Thoreau sa mga labi nito sabay pumapalag sa kinauupuan nito.
Babae-"Thoreau,,dimo ba ako nakikilala,,,"        Salitang lumabas sa labi ng babaeng nasa harapan nito ikinalito naman sa isip ni Thoreau sa sinabi ng babae sa kanya.
Thoreau-"mas mabuting pakawalan mo ko dito."
Sigaw na Sambit nito.
*paano ko naman sya makikilala eh naka piring ang mga mata ko.*Banggit nalamang sa isip ni Thoreau at moling nag salita
"Hindi kita kilala?! kung gusto mong makilala kita kunin mo tong piring na inilagay nyu sa mga mata ko?! "
Babae-"Ssssshhhhh,,,,masyado kang maingay baka maririndi ako sa boses mo,,?baka ngayun na mismo patayin kita!!"
Thoreau-"Sinu ba talaga kayu pakawalan nyu ko dito,,?Sige patayin mo ko dahil hindi ako takot!!!Ito lang masasabi ko sa inyu sigurohin nyung hindi to malalaman ng mga magulang ko na kayu ang pumatay o ang papatay sa akin.dahil pinapa alalahanan ko  na kayu isang Adams  Moore din ang binangga nyu."         Walang takot na lumabas sa labing yun ni Thoreau sa babae at mga kasama nito Sa loob na madilim na sulok na ito.
"Pwes,,,?kung kilala mo ko bakit mo ginagawa ito sa akin anung kasalanan ko sayu at wala akung may natatandaang nag kasala sa ibang tao.Sa Amerika ako lumaki at hindi dito sa Pilipinas at yun ay hindi kita kilala?dahil kahit sa Amerika ako lumaki Lubusang tahimik ang buhay ko.at wala akung natatandaang nag kautang sa isang tao kung pera ang kailangan nyu?bat hindi nalang yun ang kunin nyu sa akin...?! "      Sigaw at galit na lumabas sa boses ni Thoreau ang mga salitang yun at habang ang babaeng kaharap nito ay lubosang tahimik na habang pinagmamasdan si Thoreau nito pati kasama nito ng babae.
Babae-"madaling makalimot sa nakaraan kung totoosin nagkautang ka naman talaga sa isang tao?na dahilan sayu lahat ng merong kahinaan sya,,?nag bago dahil sayu."
Thoreau-"San ka panon?hindi ka manlang mag pasalamat sa akin Na nag bago ka pala ng dahil sa akin,tapus ito igaganti mo sa akin."
Babae-"sinu ka para pasalamatan,,,,,hah!!!!!"       Sigaw at galit na isinumbat nito kay Thoreau na ikinabigla naman ni Thoreau ang mga salitang yun.

Maya maya lamang biglang tumahimik ang lahat sa ganung madilim na sulok. Ng biglang pinakawalan na si Thoreau sa pag kaupu nito sa upuan at agad umalis madilim na sulok nayun na agad isinakay sa Van na kulay itim at agad umalis sa lugar nayun. Lumipas ang ilang minuto Agad huminto ang van at agad na itinulak palabas ng Van si Thoreau ng mga kalalakihang yun sa daan nakay dilim narin nasa na kunti nalang ang mga sasakyang napapadaan.at agad agad na umalis ang van palayu sa kanya. Habang na katali pa ang mga kamay ni Thoreau at lalo na ang mga mata nito na agad kinuha ni Thoreau ang tali nito sa mata bagkos nasa harap ng bahaging katawan nito nakatali ang kamay nito kaya madaling na kuha nito ang piring na nakatali sa mga mata nito.malakas ang mga pag bitaw ng hiningang lumalabas sa labi ni Thoreau  Agad na inilibot ang mga paningin sa kapaligiran nito ni wala syang makitang bahay oh anu pamang ilaw sa lugar nayun.lumakad na lamang sya na hindi naman nya alam kung saan paparuon ang mga paa nyang pagod na halos di na nya kayang mag lakad. Sa malapad na kalsadang yun dahil sa sobrang uhaw na nito at nagugutom narin ito.Hanggang sa dika layuan may na kitang isang malaking ilaw syang nabungaran na akala mo iisang ilaw lamang. Ngunit ng ito'y kanyang pa unti unting nilapitan na halos kay layung ni lakaran nya bago na sinagan nya ang ilaw na nakikita nito habang palapit na palapit sya dito.Pa unti unti ring pa dami ang nakikita nitong ilaw sa paligid nayun, na kung sa akala mo sa ma layuan ay iisang ilaw lamang yun ay nagkakamali ka ilaw pala ng bawat pader na meron ito na gawa sa bakal na kay gandang design ang pag kagawa dito.halos malayu pa ang nilakad ni Thoreau bago makarating sa madam buhalang Gate ng Mansyong malayu pa sa Gate nito bago tuloyan makarating sa Mansyong yun.
*The Natalie Mansion.kapangalan pala ni mommy ang Mansyong ito.*        Agad yun na lamang ang bumanggit sa isip ni Thoreau Bago humingi ng tulong.
Thoreau-"Tulong,,,,!!!!Tulong!!!!!Tulongan nyu ko...."