Love is a Commitment (Taglish)

Conditions

Ewan ko kung anong nasaisip ko nun o ano ang nakain ko para sabihin ko na pumapayag ako sa ganito. Basta ang akin lang ayaw ko na kunin niya sa akin ang anak ko.

" First, Let us unite again."

" Huy?! Anong ibig mong sabihin?!"

" Haha Hindi yun ano ba? In fairness ha you remembered that convo... *Natulala for a few seconds at sinampal ko pa siya para matauhan* Uhmmm okay, Ahh ang ibig kung sabihin, ahem. 
Maging tayo ulit. Pakasalan mo na ako."

" Gago ka ba? Ikakasal ka na! At diba invited pa nga ako?!"

" Ayy hahaha oo nga pala noh? Pero hindi kita ininvite baka yung babaeng yun. About that, soon you will know. Let me take care of that so don't worry love."

" Huh?! Anong..."  Tinakpan niya ang bibig ko para di ko matuloy ang sasabihin ko.

"I'll take that as a yes at tayo na ulit kaya doon ka muna sa bahay namin kasi na miss kita super." Na gulat ako sa pinagsasabi nito. Bakit parang ang bilis yata?

Nagpupumiglas ako habang kinakarga niya ako. Opo kinakarga. Ang payat payat tapos kinarga pa ako.

"Ano ba?! Ibaba mo ako!"

Ibinaba niya na nga ako.
" Ano bang pinaggagawa mo? Akala mo ganon na lang lahat? Pag kinarga mo ako, magiging okay na ako at mapatatahimik mo na ako?..."

" Putak ka ng putak. Gusto mo ba tagala makipaghalikan sa gitna ng kalsada nang umuulan? Di yun safe noh?! Masagasaan pa lang tayo. Ilang romantic movies na ba ang pinanood mo ng magisa at gusto mo ng ganoon? Kung gusto mo ng ganon ng paulit ulit, pakasalan mo na ako. Punta na tayo ng simbahan o sa judge dali." Sabi niya habang kinakaladkad niya ako palabas ng bahay at pinasakay sa kotse. Binalaan niya pa ako na kapag magtatangka akong tumakas, magkakaroon daw ng rape scene dito sa sasakyan.

As if. Kaya binuksan ko ang pintuan ng pinihit ko ito ayaw bumukas. Pinihit ko ulit ito ng paulit ulit. "Ahaha akala mo matatakasan mo ako. " Sabi ng lalakeng katabi ko habang nakapikit ang mga mata. Umandar na ang sasakyan.

" Locked for child safety " sabi niya na nakatingsi sa akin. Anong gagawin ko? I need to have a plan.

" Oo bagay sayo kasi para kang bata makulit at mapilit. Ayaw mo talaga na hindi nasusunod gusto mo noh?"

" Hindi yan para sa akin noh. Para yan sayo. Mahilig mo ako takasan."

" Hindi kaya. Ikaw yung tumakas.  A week after your proposal you disappeared."

" I'm sorry."
The atmosphere's mood changed again. Tahimik na siya.

After an hour or so, huminto ang kotse sa tapat ng pamilyar na lugar.

At pinalabas na ako ni keith by saying
" We're home han."

Then all those memories flashed back to me. May nagbago sa lugar.

" I know mali na naman ako kasi hindi na kita kinunsulta pa kung gusto mo ba na palakihin ang bahay natin. Pero don't worry, pinalagyan ko lang naman ng mga extra para magkasya tayong lahat. At lahat ng gusto mo sa bahay na sinabi mo sa akin noon nandyan na. And hey wait. Ang pool na gusto mo nasa likod ng bahay. Then the front yard has a huge mini maze garden now. So will You be with me again? "

Napansin niya na umiiyak na ako  pagkatapos niyang sabihin sa akin lahat ng yun.

" Kie I'm sorry I can't do this."

" Bakit?" Kalma niyang tanong.

" I don't know. Maybe it's just that we're not really met to be K. That's what destiny tells us. "

He held my hand and said " No han. Don't confuse yourself. I'm here to make it up to you. And we're here to help me explain my side. So please if I you may, just give me time to explain it to you. But first let's go inside." I nodded kasi parang ang lamig na din talaga dito sa labas kahit nakapayong pa kami.

Pagkapasok ko sa loob manang gave me the towel. At nashock ako doon.

" Manang!! " Ayun umiiyak nanaman ako. Na miss ko siya. At tumatawa si manang dahil natutuwa raw siya na nakauwi na ako.

Ini libot ko ang mga mata ko sa bahay. At may napansin ako.

Ang mga litrato ko kasama si K at tinuro naman ni manang kung saan pa daw marami. Sinundan ko ang mga litrato na nakahilera sa dingding at  parang bawat sulok ay may litrato dito sa hallway na malawak. Ang daming pintuan, hanggang hindi ko namalayang naka akyat na pala ako sa ikalawang palapag at nakatitig sa portrait namin ni K.

" Do you remember that day?" Nagulat ako sa nagsalita. Si Kie lang pala.

" Oo."

" Let me explain okay?. *sigh* Direct to the point, I had an attack after the nth time we tried to create our baby. A heart attack to be exact. I know haha ridiculous right? I was just too excited to marry you kasi nga parang ten years din kita hinintay noh since high school palang kaya kita nililigawan hindi mo lang pansin then that day was too overwhelming for me. What happened to us was a big deal for me. You didn't know that  because diba sabi ko sa sulat ko sa table na babalik ako soon. Then ayun I tried kasi na itago sayo yun and I drove to the hospital with our driver and he called mom kasi nag collapse na ako sa car. The doctor said the next time around will be in the last if hindi pa ako magpapaopera. I myself decided not to contact you nung sila mom and dad  na ang  nagpumilit na sa canada  na ako magpapaopera dahil ayaw ko sabihin sayo na I'm sick and I wasn't able to come home after that surgery kasi sabi  ng grandparents ko na magpagaling muna ako."

"What your cousin jason said to me was you're with someone else, you moved to canada for good with your family and he's sorry that you and I haven't got a formal break up."

"I want to contact you but mom said I must survive first before I go back to you and what jason said to you was an aliby mom made to keep you away from me and hold grudge on me so that if I can't survive the surgery, you will surely be free. That time mom wasn't aware yet that we made love."

Nahiya ako sa latter part. And speechless din.

" So ano? Will you live with me again? And be happy with me and our daughter now? "

" Ewan Kie. Hindi ko alam." Nagulat siya sa sinabi ko ngunit ngumiti lang siya at sabing

" Okay, I'll give you time but you know I won't take your Nos again. By the way that was my second condition." He left me there hanging and still starring  at our portrait ever since we talked about all those things.

-------------------------------------------------
Whooooo!!! My gesh just comment guysu. Di ko na alam anong sasabihin ko sa inyo. Maybe sorry. Basta judge my chapter objectively. Chao!😋