5

11 1 0
                                    

Derin uykusundan uyanması 1 saat sürmüştü fakat Aria çok daha uzun süredir uyuyormuş gibi hissediyordu. Gözlerini açtığında tıp odasında olduğunu anladı yanında Dave, Chris ve diğer birkaç takım kaptanı vardı ve hepsi ona bakıyordu. Bayılmadan önce ne olduğunu hatırlamaya çalıştı ve bunu başardı. Bayılmadan önce duyduğu şeyleri anımsadı. 'Kızın üstüne gitmeye, onu suçlamaya devam ederseniz hepinizi daha önce hiç görmediğiniz bir azabın içine atarız' Peki bu ne demek oluyordu? Aria'yı birileri koruyordu ama kim? Niçin buradaydı, onu neden koruyorlardı? Aria bütün bu soruların cevabını merak ediyordu ama kimse ona bir şey anlatmıyordu. Tamamen ayılıp ayağa kalkınca Dave "Nasıl hissediyorsun" diye sordu. Aria başını iyiyim anlamında salladıktan sonra Chris ve diğer takım kaptanları ona her zaman ki gibi sorgucu bir şekilde bakıyorlardı. Aria onların yine aynı konuşmayı başlatacaklarını düşündüğü için oradan uzaklaştı. Dave'de onun peşinden gitti. Herkesten yeteri kadar uzaklaşınca Dave sormadan Aria anlatmaya başladı. Tek güvendiği kişi o'ydu çünkü. "Ne oldu nasıl oldu bilmiyorum. O konuştuklarım... O konuşan ben değildim. Birisi benim bedenimi ele geçirmiş, kontrol ediyordu. Nasıl oldu bilmiyorum ama beynimi kontrol eden birisi var. Belki de şuan da bunları söyleyen bile  gerçek ben değilim"
"Hiçbir şey anlayamıyorum. Bu olanlara anlam veremiyorum"
"Ben de" dedi Aria ve kısa bir süre ikisi de konuşmadı. Ardından Dave aklına bir şey gelmiş gibi sıçradı. Ve konuşmaya başladı "Aria, biz duvardaki yazılara bakmaya gitmeyecek miydik?"
Aria da Dave'nin söylediği üzerine yattığı yerden doğruldu. "Ahh! Evet yaaa aptal kafam."
"Hadi kalk gidelim o zaman."
"Bir dakika. Ne diyip çıkacağız?"
"Hiçbir şey söylememize gerek yok Aria. Zaten hepsi bizden korkuyor haber vermeden de çıkabiliriz." Aria başını onaylar gibi salladı ve ikisi de ayağa kalkıp ormana doğru gitmeye başladılar. O sırada Aria "Dave yolda belki başımıza bir şey gelir ne olacağı hiç belli olmaz. Yanımıza su filan alalım."
"Aria unuttun mu tabelaların olduğu sokakta istediğimiz şeyi isteyebiliriz. Yani yanımıza erzak almamıza gerek yok."
"Ah! Tanrım. Aklım hiç yerinde değil.
Dave Aria'nın söylediğine tebessüm etti. Ormana doğru gitmeye devam ettiler. (Poyrandaki hiç kimseye bir şey söylemeden)

***
O 4 tabelanın bulunduğu,her dilenilenin gerçek olduğu sokağa vardılar. Oradan Poyran'a gidiş yolunu kullanınca zaten duvarın olduğu bölgenin önünden geçeceklerdi ve onlar da öyle yaptı. Tekrar Poyran'a gidiş yolunu kullandılar, ilerlediler... İlerlediler... En sonunda bıçakla kazınmış gibi duran simgenin bulunduğu duvara vardılar. Aria'nın farkettiği bir şey olmuştu. Geçen sefer ki gördüğü simgelerin yanına birkaç şey daha eklenmişti. Önceden gördüğü işaretleri hatırlıyordu. Birkaç tane hayvan ve insan figürü bir de sanki bir şey kastediliyormuş gibi harfler vardı. Şimdi taş duvarın neredeyse tamamı bu işaretlerle doluydu. Aria duvardaki farklılığı Dave'ye söyledi. Ama Dave bunun pek de önemli olmadığını söyledi. Ardından ikisi birden duvardaki işaretleri detaylıca incelemeye başladılar.

***
"Şuradaki işaret sigara gibi bir şey mi?"
"Evet. Hatta bak önünde de duman simgesi var."
"Bu dumanlılar denen şeyleri kastediyor olmasın?"
"Olabilir." Dedi Dave
"Altındaki harflere bak." Dedi Aria. Dave harflere odaklandı. Taş bir zemin olduğu için anlaması güçtü ama dikkatli bakınca anlaşılıyordu. Dave'de öyle yaptı. Dikkatlice baktı. Gördüğü harfler 'D M N L.' Dave'de Aria gibi bunun tesadüf olmayacağını düşünüyordu. Ormanda dumanlılar denen şeylerden vardı. Duvarda duman resmi vardı ve 'D M N L' harfleri kazılıydı.
"Aria bütün bunlar tesadüf olamaz." Dedi Dave kısık sesle. Aria'da onu onayladı. Dave duvara iyice yaklaşarak bir şeyler daha çözmeye çalıştı. Bir düğmeye basılma sesiyle ikisi de irkildi. Dave duvarın dibindeki önceden farketmediği fakat sesi duyduktan sonra farkına vardığı çimen rengindeki düğmeye baktı. Ayağıyla yanlışlıkla o düğmeye basmıştı fakat hiçbir değişiklik olmamıştı. Aria ve Dave nefes bile almaya çekinerek birbirine bakıyordu. Tam o sırada büyük bir gürültü koptu. Dave ve Aria elleriyle kulaklarını kapattı çünkü bu lanet sese ikisi de dayanamıyordu.

AriaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin