lie to me, pt.1

v

20.09.2017

Birkaç yıl önce ne de güzel anlaşırdık seninle.

Konuşurduk, eğlenirdik. Ya da sıkıca sarılırdık, çokça gülerdik...

Bir sene içinde ne değişti Taehyung?

Bir sene içinde, bize ne oldu?

Bir sene içinde, beni ne çabuk, ne kolay unuttun.

Bazen düşünüyorum: hata bende mi diye... Fakat, sana karşı ciddi hiçbir hatam olmadığını fark ediyorum.

Peki ya neden gittin?

Sonra buluyorum hayatlarımızı değiştiren, birbirimizden ayıran o minik, yeni çıkan ayrıntıyı; senin yeni sınıfındaki yeni arkadaşlarını..

Beni unutturacak kadar ne yaptılar sana?

Eskiden her gün buluşurduk. Şimdi ise geceleri, sabah seninle göz göze gelmeyi umut ederek kapıyorum gözlerimi.

Koskoca iki yıl boyunca sadece sessizce sevdim seni.

Keşke bunu bilseydin... Belki unutmazdın, hayatından çıkarmazdın beni.

Ama seni sevmeyi asla bırakmadım ben, bırakmayı hiç istemedim.

Hatta, her gün, her saniye sevgim katlanarak artıyor.

Sensiz olmuyor Taehyung..

Seninle de hiç olmuyor ya neyse.

Kendine iyi bak olur mu? Biliyorum asla bu mektuplarımı göremeyeceksin ama... sen kendine çok çok iyi bak.

Onların, yeni arkadaşlarının, seni üzmesine asla izin verme. Dayanamam.

Bu bir veda ya da başka bir şey değil, sadece iyi olmanı istiyorum.

Kendini sev, aynı benim seni sevdiğim gibi.