22:00
Korkutucuydu Min Yoongi.
Hiç değişmeyen buz gibi bakışları,ruhunuzu delebilecek kadar derin,içinizi titrecek kadar sertti.
Derin,kahve gözlerinin ardında,herkesi kıskandırabilecek keskin zekası vardı.
Bırakıldığı bu karanlık sokaklarda,en kötü eğilimlere kendini alıştıran aklı,yabancı,simsiyah duvarlara evim demeye alışmıştı.
İşte aynı bu duvarlar gibi simsiyahtı Min Yoongi.
Kömür karası saçları,bakımsızlıktan etrafa dağılmış,asi bir görünüm sergiliyordu.
Dayanıklı,ince vücudu ile zor durumlardan kolayca kurtulabilen yapısı,kendinde olan güveninin temelini oluşturuyordu.
Aklında bin tilki dolaşan Min Yoongi,hayatta kalmak için evrimleşen hayvanlar gibi kendisini eğitmiş,ölümcül bir duruma gelmişti.
Tek bir bakışı ile aklınızı başınızdan alabilecek karakteri ile kolayca kontrol edebilirdi çevresini.
Ancak acınası olarak büyüsüne kapılamayanlar da vardı. Ve Yoongi'nin eli onların kanıyla kirlenmişti.
Şimdiye kadar zarar verdiği akıl ve bedenlerin sayısını unutmuştu.
Aynı geçmişini unuttuğu gibi.
Umursamıyordu Yoongi. Bu dünya artık onun için öldür ya da öl durumuna gelmişti.
Sonuna kadar gideceği bu hayatını,yokuş aşağıya sürerken içindeki dolu özgürlük isteği kontrol ediyordu onu.
