Take Him To The Moon For Me(Completed)

1. Flowers,Problems & Waters

Chapter I:
Flowers,Problems and Waters

Hurricane's Point of View

Well I guess nakakatamad na araw na naman ang lilipas ngayon.
Naputol ang pagtulog ko dahil sa narinig kong pag-uusap dito sa loob ng kwarto ko.

I checked who were those persons and as usual it's only the nurses who only knows how to chitchat.

Pinikit ko ulit ang mga mata ko at nagpanggap na natutulog at pinakinggan ang usapan nila.

"Nako,hindi ko nga alam kung bakit nagsasayang pa ng pera si Chairman Waters sa batang yan eh" sabi nung regular nurse na matagal nang naka destino sa akin.

"Totoo po bang masama ang ugali nyan ni Maam Hurricane?Wala naman po kasi sa itsura eh" sabi nung isang nurse na sa tingin ko ay baguhan palang dahil hindi ako pamilyar sa boses nya "Nako Sherlene,hindi porque maganda ang itsura ng batang yan eh maganda narin ang ugali.Sabi nga nila don't judge a cover by its book.Pagkakarinig ko nga kay Doctor Mendez hindi na daw magtatagal yan" nagmamalaki pang sabi ni Nurse Imelda

So,Sherlene was her freaking name

"Huh?Diba po kapatid sya ni Doc Tyler?Bakit sabi po sakin ng ibang nurse ayaw na ayaw daw po ni Doc Tyler na umattend sa mga surgery or check-ups ni Maam Hurricane?"
tanong nanaman nung Sherlene

"Eh kasi-" Hindi na naituloy pa ni Nurse Imelde ang sasabihin niya nang imulat ko na ang mga mata ko at nag salita

"Hindi sa ayaw nyang umattend,hindi lang talaga sya pina assign sa akin baka daw kasi sya mismo ang pumatay sa akin.Okay na?
May mai chi-chika ka na sa iba pang chismosang nurse dito!At syaka kung da-dada ka nalang naman din Nurse Imelda make sure that you're using the right grammar.It's supposed to be don't judge a book by it's cover.Ikaw na mismong nagsabi,pero kung siraan mo ako sa iba parang kilalang-kilala mo na ako" sarkastiko ngunit kalmado kong sabi.

Agad namang nanglaki ang mga mata nila at halatang nagulat nang bigla akong magsalita.

"M-maam Hurricane kanina pa po ba k-kayo gising?" nauutal na tanong ni Sherlene.

"G-gising ka na pala Hurricane" sabi naman ni Nurse Imelda

"Kanina pa ako gising,ang lalakas naman ng loob nyong pagchismisan ako sa mismong kwarto ko Nurse Imelda.Wala na bang mapiling lugar yang mga bibig nyo?Get the hell out of here now before I could do something you wouldn't like." seryoso kong sabi sa kanila

"Pero H-Hurricane yung gamot mo-" magsasalita pa sana si Nurse Imelda pero di ko na napigilan ang sarili ko

"I said get out!What's the use of having my medicines when I'm about to die already?!" I shouted.Agad namang lumabas ng kwarto sila Nurse Imelda at Nurse Sherlene siguro dahil narin sa takot.

I sighed.Ano na namang ginawa mo Hurricane.

Bumangon na ako sa kama at hinila yung dextrose papunta sa may fridge.Kumuha ako ng apple at lumabas ng kwarto ko.

Ang tahimik ng hallway ngayon at wala pang pasyente ang nag-gagala.Pumunta ako dito sa may veranda ng third floor which is the same floor with my room.

Ang ganda ng view dito,puro puno, at napakadaming bulaklak.I love these kind of places.Peaceful,dito ko kinakalimutan lahat ng problema ko kahit sandali.Araw-araw akong pumupunta dito.Pinapanood ko yung mga ibon na masasayang lumilipad na parang walang mga problema.

What if,ibon nalang ako,palaging masaya,malaya at walang pino-problema?

What if,wala akong sakit para malaya akong nakakapunta sa mga lugar na gusto kong mapuntahan?

What if,lahat ng tao tanggap kung sino at kung ano tayo?

Life sucks especially if its full of what ifs.

Nasanay na akong pinaguusapan ng mga nurse dito sa hospital namin.Kasi sino nga ba naman ang hindi macu-curious kung ayaw kang gamutin ng mismong kapatid mo?
Pero minsan nakaka-bullshit nadin eh.

Mapapaisip ka nalang na pano naging nurse tong mga to?Puro chismisan lang naman ang ginagawa.At kapag may gwapong Doctor parang mga uod na inasinan kung kiligin.

People nowadays doesn't care about the feelings of other persons.
Basta nalang nila ito huhusgahan nang hindi nalalaman kung anong nararamdaman ng mga ito habang nakakarinig ng masasakit na salita galing sa ibang tao.Can't they just listen to that person's life bago nila 'to husgahan?

I'm Hurricane Waters,a 21 year old lady.Fighting with the last and worst stage of cancer since I was 15.
They say I'm a bitch.Maybe yes,especially to those people who talk behind my back and with the persons who judges me without knowing my whole story.

I don't care if it's already my last minute in this world.

Mas okay na yon kesa manatiling buhay na parang hindi.

Alam nyo yun?Yung humihinga ka pa,gumagalaw ka pa,natibok pa puso mo pero yung dahilan mo para mabuhay ubos na.

Even my brother and mother are wishing for my death.
Si Daddy nalang talaga ang nagpupumilit na ipagpatuloy yung pag-gagamot sa akin.
Daddy's always like that.He'll do everything just to make my few days happy.

Friends?Well I only have one.

He's Ford Martinez,son of Doctor Martinez.We've been friends since elementary until now.He never left me behind and so I did.

But we know that one day,I'll leave him alone in this world.

Hindi ko na namalayang naubos ko na pala yung mansanas.
I sighed.Pumikit ako at dinamdam ang malamig na hanging dumadampi sa mukha ko.Nadami na yung tao dito sa veranda kaya naman napagisipan kong bumalik na lang sa kwarto.

Habang naglalakad ako pabalik sa kwarto,all pairs of eyes here in the hallway were focused on me.
Shocks am I that pretty to get all of their attention?

Nang makabalik na ako sa kwarto binato ko yung ubos na apple sa basurahan.Nagpunas muna ako ng kamay bago humiga ulit sa kama.

Binuksan ko yung TV at pinanood ulit yung The Fault In Our Stars.My favorite line in this movie is "If you wan't the rainbow you have to deal with the rain".

But what if it's not only a simple rain that have came into your life?

What if it's a typhoon that came and destroyed your whole life?

Wait,I saw something from the couch

Isn't that a flower?

*MirellaAlpas*

Kindly please don't forget to vote and comment for this story!
God bless!