A/N: unedited chapter ahead
Chapter XLIV: Surprise!Surprise!
Trinity's Point of View
Tiningnan ko na ang relo ko at nakita king 4:30pm na.Kakatapos lang naming lagyan ng make up at ayusan ng buhok si Hurricane at medyo nagkaka gulo na kaming tatlo dito sa kwarto "Sabi ko naman kasi sa inyo,iting dalawang pares nalang ng damit yung gagamitin ko" seryosong sabi niya sa amin ni Leana "Trinity,hayaan na natin.Baka ma late pa tayo" singit naman ni Leana na ikina buntong hininga ko"Sige na nga!Magbihis ka na Hurricane at kami naman ni Leana ang mag aayos" sabi ko at lumapit na kami ni Leana sa vanity mirror.
Konting make up lang ang nilagay naming dalawa at nag palit narin kami ng mga damit.Napag usapan kasi namin ni Ford,Tyler,Jerveen at Leana na may touch of dark green ang susuotin namin ngayong gabi.
"I'm done,how bout you two?" tanong ni Hurricane pagkalabas niya ng cr "You look so simply gorgeous,Hurricane!" reaksyon ni Leana habang nagsusuot ng sandals "You'll be the brightest star of the night" sabay ngiting sabi ko kay Hurricane.Nang matapos na akong makapag ayos ay kinuha ko na ang mga gamit na maari naming magamit mamaya sa pavilion "Leana paki kuha na yung dress ni Hurricane diyan sa closet niya" utos ko kay Leana at agad niya itong kinuha.Suot ni Hurricane ngayon ang unang ternong napili niya kahapon.
Napag isipan naming mag baon pa ng damit niya dahil sa napag planuhang program para mamaya
"Trinity,magdala karin ng jacket para kay Hurricane.Baka malamig na doon mamaya" suhestiyon ni Leana kaya naman kinuha ko ang denim jacket ni Hurricane sa drawer niya "Tapos na ba kayong dalawa?Kanina pa kayo paikot ikot diyan" walang ganang sabi ni Hurricane.Kinuha ko na ang baso ng tubig mula sa center table pati ang mga gamot ni Hurricane bago lumapit sa kanya "Hurricane,can you please drink your meds for now?Dr.Martinez asked me to do so" sabi ko sa kanya at bahagyang nag makaawa
"Bakit pa?Kakainom ko lang ng gamot ah" may inis niyang sabi na ikinanlumo ko "But that was last week.Please,Hurricane?Birthday gift mo na sakin" dagdag ko pa at nagukat ako nang hinablot niya ang baso ng tubig at gamot sa kamay ko "Stupid,ako ang may birthday ngayon tch" mataray niyang asal nago ininom nang sabay sabay ang mga gamot niya.Nabuhayan ako nang pumayag siya "Thank you,Hurricane!" pasasalamat ko sa kanya
We dont want something bad to happen while we're celebrating.Prevention is always better than cure.Because Dr.Martinez informed his son,Ford that once Hurricane lost her conscious then thats when everything ends for her.Pero sa ngayon,I still cant see any signs of weakness from her.She's totally fine,I guess.She's good in hiding everything she feels,she's the kind of book you can't just easily read.And thats what have been bothering me ever since we've woke up.
Iniwaksi ko na ang iniisip ko at niyaya na sila upang magtungo sa venue "Lets go,thirty minutes pa ang biyahe natin" anunsyo ko sa kanila at tuluyan na kaming lumabas ng kwarto.Binitbit ko na ang totebag kung nasaan ang mga make up,extra slippers at ang sunod na isusuot na sapatos ni Hurricane.Habang si Leana naman ang may hawak ng dress ni Hurricane na naka hanger kasama ang cloth plastic nito "Sinong mag d-drive?" tanong ni Hurricane nang makalabas na kami ng bahay nila
"Ako,bakit ayaw mo?" tanong ko sa kanya "Masama na bang mag tanong?" tanong niya pabalik habang umiral.Napatawa nalang kami ni Leana dahil sa pagiging sobrang pikon ni Hurricane "Fasten your seatbelts,ladies.Lagot ako sa mga jowa niyo pag nagka gasgas yang mga balat niyo" biro ko sa kanilang dalawa.Si Leana ang naupo dito sa passenger seat at nasa likod naman si Hurricane.Gamit namin ang Trailblazer ni Tyler papunta sa garden resort ng Tito Gerard nila "Hurricane,ilang taon ka na nga pala?" biglang tanong ni Leana
BINABASA MO ANG
Take Him To The Moon For Me(Completed)
Teen FictionHurricane Gonzaga Waters,a lady who once lost her will to live but realized that she has to enjoy and spend her remaining months with the people she never expected to be with again.In order to bring back their old friendship,they created moments tha...