Chapter XXXV: Euthanasia
Tyler's Point of View
Nandito kami ngayon sa kwarto ni Hurricane and the four of us are complete.Ford told his brother that he won't be able to be with Trevor kasi gusto niyang magbantay sa nobya niya.Its been a week already when my sister woke up,at hindi parin namin siya tinatanong tungkol sa bagay na ginawa niya noong umalis kami.
Tungkol doon sa biglang pagpasok ni Ford na pawisan at hinihingal noong gabing nagising si Hurricane kinwento niya samin lahat ng pinagdaanan niya bago pa siya makarating dito sa hospital.Hindi ko alam kung matatawa o maaawa ako sa kanya,ganon narin daw sila Dad.At pagkayakap ni Ford sa kapatid ko ay biglang umiyak ito and she suddenly asked him if he really broke up with her.Lahat kami nagulat dahil sa tinanong niya and we found out na napanaginipan niya ito at yun daw ang naging dahilan kung bakit nagising siya
But Ford told her that he will never do that
Back to present.I'm off duty kaya naman dito ako nag tigil,and we're currently cooking for our lunch.Sinabi ni Hurricane na gusto niya daw ng sinigang kaya naman namili kami kanina ni Trinity sa supermarket kanina,and now Ford and Trinity are doing their best in the kitchen habang ako,nandito sa sofa at naghahanap ng matinong chanel na papanoodan napatigil ako sa Disney chanel,Sofia the First was the current show kaya naman napangisi ako
"Sister,its your childhood favorite"
"Pano m-mo nalaman?"
"I told him" Ford said as he raised his left hand "Paborito ko rin yan dati" sabi naman ni Trinity habang naglalakad papalapit sakin "No one's asking,Hon" sabi ko kaya nagtawanan kami ni Ford at napangisi lang ang kapatid ko
"We're done cooking,kain na muna tayo" anunsyo ni Ford na kakatapos lang mag ayos ng lamesa,agad niyang nilapitan ang kapatid ko at inalalayan itong maglakad patungo sa isa sa mga upuan "Kainan na!" my woman shouted "Ang i-ingay mo" paos na sabi ng kapatid ko
Nang makaupo kaming apat ay may inabot samin si Ford na dalawang tasa na may lamang sinigang "Bakit dalawang tasa sa isang tao?" I asked "Napagusapan kasi namin ni Trinity na magka ibang sinigang yung lutuin" he explained "Yung tasang kulay black ay kay Ford habang yung puting tasa ay akin" Trinity said
"At kung sino ang may mas masarap na luto,ililibre siya nung natalo" dagdag ni Ford "So kami ang judges ni Hurricane?"
"Parang ganon na nga" sabi pa niya at bahagyang tumango
Kumuha na ako ng kanin at inuna kong tikman ang niluto ni Ford,ganon narin ang ginawa ng kapatid ko "Its good,syaka medyo maanghang" sabi ni Hurricane.Sunod naman naming tinikman ang niluto ni Trinity pagkalunok ko nito ay agad akong napaubo at parang ganon narin si Hurricane "w-water,pahingi kami ng tubig" I barely said
Agad nila kaming inabutan ng tubig at hindi ko na nalasahan ang sinigang ni Trinity "Anong nangyari?Bakit inubo kayo?" Hindi ko alam kung sasagutin ko ba yung tanong niya.I'm sure that she'll get mad once I tell her that its to sour ayaw ko namang mag away kami dahil lang sa pagkain.Napatikhim nalang ako at napaiwas ng tingin ng mapunta sakin ang pares ng mga mata ni Trinity
"Sobrang asim" walang kagatol gatol na sabi ng kapatid ko "H-ha?" Nagulat na tanong ni Trinity "Sabi ko sobrang asim,halos matuyo yung lalamunan ko" ulit pa ni Hurricane kaya naman natawa si Ford,dahil sa pagkakasabi ni Hurricane ng mga sakitang yon ay nakakatawa naman talaga ang naging reaksyon ni Trinity kaya naman wala kaming nagawang tatlo kundi ang tumawa
Hurricane's POV
I'm now back at my bed and its almost 5:00pm.I can feel the awkward silence inside this room.The three of them are all looking at the tv screen but their minds are not into it.Anong iniisip ng mga 'to?Sa loob ng nakaraang linggo ganyan din sila,they are like hiding something from me again.Until when will they keep secrets from me?
BINABASA MO ANG
Take Him To The Moon For Me(Completed)
Teen FictionHurricane Gonzaga Waters,a lady who once lost her will to live but realized that she has to enjoy and spend her remaining months with the people she never expected to be with again.In order to bring back their old friendship,they created moments tha...