Жүй Жонгүгийг анхаарахгүй байхаар шийдэх ч Жонгүг түүнийг тавьж явуулахгүй байгаа мэт өдөр болгон их завсарлагаанаар хамт явахыг шаарддаг байв.
Ингэж явсаар тэд ахлах ангийн гуравдугаар дамжаанд оржээ. Тэд танилцаад 7 жил болчихсон байв. Тэд бие биенийхээ дуртай, дургүйг мэднэ, айдаг айдаггүйг хүртэл мэдэх ч бие биенийхээ сэтгэлийг мэдэхгүй яваа...
Тэдний нөхөрлөл урт хугацаанд үргэлжилж байна. Жүй их завсарлагаанаар Жонгүгийн хажууд очиход тэр Жүйрүү харан: Би хүнд дурлаад байх шиг байна!
Жүйгийн нүд сэргэн: Хэнд? гэж асуухад Жонгүг түүнийг дагуулан сургуулийн гадаа гарч ирэв.
Жонгүг: Инхад!
Жүй цочирдон хий гөлөрсөөр зогсоно. Тэр мйм зүйл болно гэж огт бодоогүй шүү дээ. Жонгүгийн гар түүний нүүрний урдуур сарвалзхад Жүй ухаан орон: Сайн юм болжээ! Одоо очиод шууд хайртайгаа хэл... *инээх аядах*
Жонгүг барайн зогсох Жүйг харсаар: Чи зүгээр үү? Бие чинь өвдчихсөн юм уу? гэсээр Жүйгийн духанд хүрэх гэхэд Жүй түүнээс холдон: Би угаалгын өрөө орох хэрэгтэй байна! гэж хэлээд гүйгээд явчихав. Жонгүг байрандаа зогсоно.
Жүй Жонгүгт харагдахгүй болон булан эргээд л хана налан суув. Тэр уйлж байлаа. Жүй түүнийг хүлээсэн бас хайрласан. Тэр хариу нэхээгүй гэсэн ч хайртай хөвгүүнээ өөр нэг охинд дуралсан гэдгийг мэдэхдээ маш их шаналж байв.
Жүй цээжэн дээрээ гараа тавин уйлж байхад түүний хажууд хэн нэгэн суув. Жүй дээш харахдаа хурдан нулимсаа арчин: И-Инха?
Инха: Чи зүгээр үү?
Жүй толгой дохин босов.
Жүй: Би зүгээр ээ!
Инха: Итгэлтэй байна уу?
Жүй босон хойш харахад Жонгүгийг ирж байгааг хараад уулга алдан нулимсаа хүчтэй хурдан хурдан арчин: Намайг уйлж байсан гэж Жонгүгт битгий хэлээрэй!
Инха: Юу??
Жүй түүний асуултыг сонсолгүй шууд гүйгээд явчихав.
Жонгүг Инхагийн хажууд ирэхэд Инха инээх аядан: Өө~
Жонгүг: Энд юу хийж байгаа юм?
Инха: Ж~~ би зүгээр л алхаж байсан юм.
Инха худал хэлэв. Тэр Жүйгийн уйлахыг сонсоод ирсэн шүү дээ.
Жонгүг Инхагийн гарнаас атгав. Инха түүний үйлдэлд гайхан дээш харахад Жонгүг: Би чамд сайн.
Тэр Жүйгийн хэлсэнээр шууд л хэлэхийг сонгожээ.
Инха: Нөгөө~~ *гараа татах* энэ үнэхээр гэнэтийн зүйл болчихлоо.
Жонгүг: Би чамайг яаруулахгүй ээ! Зүгээр л миний саналыг хүлээж аваасай гэж хүсэж байна!
Инха: Ойлголоо, би бодож үзье!
Инха доош харан толгой дохиход Жонгүг инээмсэглэж байлаа. Харин энэ дүр зураглалыг харсан Жүй итгэл найдвараа бүрэн алдахад хүрч байлаа. Жүй тэднийг яриаг сонсоогүй ч үйлдэл тод харагдаж байв.
Маргааш нь Жүй хичээлдээ ирсэн ч Жонгүг ирсэнгүй. Инха ганцаараа ирсэн байв. Жүй түүнээс Жонгүгийг асуухыг хүссэн ч энэ хэцүү шүү дээ!
Их завсарлагаан болоход Жүй Жонгүгийг хүлээсээр зогсож байхад Инха түүний хажууд зогсох нь тэр.
Инха: Чи хүлээж байна уу?
Жүй: Хэнийг? *биеэ чангалах*
Инха инээн: Битгий ийм байл даа! Чи Жонгүгийг үргэлж хүлээдэг байсан биздээ?
Жүй түүний өөдөөс сонин харахад Инха: Та хоёрыг анх гар барьж байхыг би цонхоор харсан. Дараа нь чиний түүнийг харах харц бага багаар өөрчлөгдөж байгааг ч анзаарсан.
Жүй толгой дохиход Инха: Тэгээд л би зөвшөөрөөгүй юм! гэхэд Жүй түүнрүү огцом харан: Айн?
Инха: Би нөгөө ангийн Минкюүд сайн, тэгээд л би түүний саналаас татгалзсан!
Жүй бүх зүйлийг ойлгохдоо Жонгүгийг одоо яаж байгаа бол гэдэгт санаа зовж байлаа. Жонгүг сэтгэлээр амархан уначихдаг болхоор сэтгэлээ сэргээхийн тулд хаашаа ч хамаагүй явчихдаг нэгэн...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Муу дүр ер нь байхгүй ээ хаха~
ESTÁS LEYENDO
•|GIRLxFRIEND|• /Дууссан/
FanficЖүй: Чи зүүн тийш яваарай, би баруун тийш явья! Жонгүг: Яагаад? Жүй: Учир нь би.... Учир нь би чамтай хамт явбал чамд өгсөн сэтгэлээ татаж авч чадахгүй юм шиг байна! чи түрүүлээд яв! би энд зогсож байя!! Жонгүг: ~~~ #7 in FANFICTION Publish: 2018...