Hasrete dönen herşey özlemindir
Suskunluğumu kaybetti benliğim
Güven istemiştim sadece bir ömürlük
Giden gölgenin peşinde koşarken
Her yer karanlık sisler kaplı gözümde
Kahreten geceye hep hesaplar sorarken
Yinede kaybeden ben oluyorum hayatta
Kelepçeler vursalarda yaşantılarım a
Yorgunum dizlerimin dermani kalmadı
Seni beklemeye tükeniyor nefesim
Senin sevdiğin yağmurlar bile sustu
Evet
Bende Sustum onca sözlerine
Beklediğim sendin
Yaz ayında başıma karlar yağdırdın
Bu kadar zulüm yetmedimi
Söylenecek ne kaldı daha başka...
(YAZAR ŞAİİR KÖKSAL ADSIZ )✏✏👈
